اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین نظرات

از این هنرمند بابلی درس بگیریم

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ خرداد ۱۳۹۴، ۱۲:۰۴ ب.ظ

1433947569508.jpg


1433949101979.jpg

چهارشنبه گذشته به دعوت حسین آقای منصف، مسئول کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی بابل به همراه شهردار و جمعی از فعالان فرهنگی این شهر دیداری با یک هنرمند مجسمه ساز بابلی که جزو فرار مغزهای! این شهر بوده و سالهاست که ساکن بابلسر شده، داشتم. این دیدار در منزل این مجسمه ساز که تبدیل به موزه ای عمومی گردیده، انجام گرفت.

راستش را بخواهید من هیچ وقت با هنر مجسمه سازی میانه ای نداشته  و نتوانسته ام با این کار، ارتباطی برقرار کنم. قصد ابتدایی ام از این همراهی فقط لبیک به دعوت حسین آقای منصف عزیز بود.

آقای امیری، دبیر بازنشسته ای است که منزل نسبتاً بزرگ خود را در بابلسر به کارگاه و نمایشگاه مجسمه سازی تبدیل کرده و آن را با سلیقه ای خاص زینت داده است. امیری منزل خود را وقف مردم نموده که تا ابد به عنوان نمایشگاهی از آثار او در دسترس هنردوستان قرار داشته باشد.

این مسئله برایم جالب بود که یک هنرمند تمام دارایی اش را برای ثبت و ماندگاری آثارش به ملت تقدیم می کند. کاش ما مدعیان فرهنگ ایثار و همه دغدغه مندان عرصه ارزش های انقلاب و اسلام نیز شهامت داشتیم تا ملک و دارایی خود را مثلاً وقف ساخت گنجینیه شهدا یا علمای شهرمان یا دیگر امور همسو قرار بدهیم.

آقای امیری، بخشی از حیاط منزلش را برای سرای ابدی خود انتخاب کرده و جای خودش را برای بعد از صد و بیست سالگی اش تعیین نموده که در نوع خود اقدامی جالب به نظر می رسد. تصویری از این مکان نیز در بالا منتشر شده است.

این هنرمند مجسمه ساز یک جمله ای را در بیان فلسفه اقدام ایثارگرانه خود بیان داشت که برایمان می تواند مفید و شنیدنی باشد. او گفت من می خواهم در لحظه جان کندنم، مثلاً آخرین لحظه ای که دارم در آب دریا غرق می شوم و گذشته ام مقابل چشمم به نمایش در می آید، حسرت این را نخورم که ای کاش قدر فرصت زندگی را دانسته و کاری نیک و شایسته از خود به یادگار می گذاشتم!

نکته ای که آقای امیری به عنوان مبنای کار خیرخواهانه خود قرار داده است منبعث از آموزه ای وحیانی است که روز قیامت را یوم الحسره همه مردم دانسته و این گونه بیان می دارد که در آن روز، همه با یادآوری گذشته دنیایی خود حسرت می خورند که ای کاش می توانستند به دنیا بازگشته و لحظه ای از فرصت های از دست رفته زندگی خویش را جبران بنمایند.

برای این هنرمند عزیز بابلی آرزوی سلامت و توفیق و طول عمر داشته و برای خودم و همه مردم، تقویت باور مرگ آگاهی و تأثیر این باور در امور روزمره زندگی را از خداوند منان خواهانم.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">