وقتی خودت خودت را فاقد صلاحیت میدانی

 

اقرار العقلاء علی انفسهم جائز. کسی که خودش اذعان دارد به درد تصدی فلان مسئولیت نمیخورد اما برود و عهده دار آن شود نه تنها طبق کلام اهل بیت و فتاوای مراجع که به حکم عقل نیز خود به خود منعزل بوده و جایگاه او مصداق غصب به شمار می آید.

کسی که خودش می داند رجل سیاسی نیست و از سیاست و آداب حکمرانی چیزی نمی فهمد و سررشته ای از اقتصاد و فرهنگ و ... نیز نداشته و ابایی از اعتراف به این موضوع هم ندارد اما کرسی ریاست اجرایی مملکت را بر عهده میگیرد در واقع باور دارد که شایستگی و مشروعیت تصدی پست مذکور را دارا نیست و حضور او اجحاف در حق مردم است.

گذار

 

آقا علیرضا زرقانی تحصیلکرده مقطع دکتراست و در امور تربیتی و روانشناسی صاحب نظر است. او را از چند دهه قبل که ساکن بابل بود می شناسم. از فعالین قرآنی و فرهنگی در استانهای مختلف کشور است. مادرش به رحمت خدا رفت. رفقا مجلسی برای او در بابل تدارک دیده اند.

صبح داشتم اطلاعیه اش را در گروههای مجازی منتشر میکردم که یکی خبر داد پدر آقا مجید آرمده هم به رحمت خدا رفته و امروز تشییع میشود. تماس گرفتم و تسلیت گفتم. حجت الاسلام مجید آرمده و برادرش حجت الاسلام مهدی آرمده از فضلا و مبلغان خوب و موفق شهرستان بابل هستند. در گروههای مجازی خبرش را پخش کردم و توصیه کردم هر کس میتواند امشب نماز لیلةالدفن را به نیت مرحوم اسماعیل ابن غلامعباس به جا بیاورد.

در این حین آقا مصطفی مولایی پیام داد که برادرش دو هفته پیش به رحمت خدا رفته. تماس گرفتم و تسلیت گفتم. دکتر مصطفی مولایی اهل قائمشهر فرزند شهید مولایی و متخصص هوشبری است؛ پزشکی متعهد و دست به خیر و انقلابی. برادرش جوان بود و بدون دلیل خاصی به طور ناگهانی در گذشت. هم تسلیت گفتم هم عذرخواهی کردم بابت اینکه اصلا از ماجرا خبر نداشتم.

دوستی هم پیام داد که پدر دامادشان امروز فوت کرده...

ایتا را بستم که دیگر از این دست اخبار نشنوم! البته حقیقت را گریزی نیست. روح همه رفتگان شاد. خدا مومنان در گذشته را غریق رحمت واسعه خودش قرار داده و قلم عفو بر پرونده اعمالشان بکشد. خدا ما را هم رهرو صدیق طریقت حق و فراری از گناه و مورد رضایت خودش تربیت کند.

ممنون میشوم شادی روح همه این عزیزان فاتحه ای قرائت کنید.

نمی فهمد که نمی فهمد

 

راه حل رسمی نظام برای حل مساله فلسطین برگزاری انتخابات آزاد و مشارکت همه فلسطینیان سراسر عالم در تعیین سرنوشت سرزمین مادری شان است. این راهکار هم مسالمت آمیز است هم غرب مدعی دموکراسی را به چالش می کشاند هم نتیجه قطعی آن نفی حاکمیت اشغالگران خواهد بود.

این که بگوییم امنیت فلسطین و لبنان را به نیروهای بین المللی می سپاریم در واقع به رسمیت شناختن نظام نامشروع حاکمیت صهیونیسم است. یعنی اسرائیل به جای خود، فلسطین و لبنان هم سر جای خود. بماند که نیروهای بین المللی هر جا مستقر شدند به نفع سیاستهای آمریکا اعمال نفوذ کردند. پزشکیان شاید نفهمد که چه گفته ولی آنها که او را بازی داده اند همان هایی هستند که در روز انتخابات جلوی دوربین، پشت سرش شاخ گذاشته و وی را مضحکه عام و خاص قرار دادند.

آن که تو را دارد

 

"خدایا چه بسیار دشمنی که شمشیر دشمنی اش را به روی من کشید، و لبه تیغش را بر من تیز کرد، و باریک نمود دم برنده اسلحه اش را و زهرهای کشنده اش را برای من درهم آمیخت و تیرهای بی خطایش را به سوی من نشانه گرفت و چشم نگهبانش از من به خواب نرفت و نهانی بر آن است تا مرا در معرض امور ناخوشایند قرار دهد، و به من بچشاند زهر جگر سوزش را.

 تنهایی ام را در برابر بسیاری از آنان که آزار مرا اراده نموده اند، و در کمین من نشستند مشاهده کردی.

پس مرا به نیرویت تأیید کردی و پشتم را با یاریت محکم نمودی، و تیغ او را به نفع من کند کردی، و او را پس از جمع آوری نفرات و تجهیزاتش خوار نمودی، و مقام و جایگاه مرا بر او برتری دادی.

و آنچه را از نیرنگ هایش به جانب من هدف گرفته بود به سوی خودش بازگردانی و علیه او به کار بستی، ولی عطش کینه اش فرو ننشست، و سوزش دل برامده از خشمش سرد نشد درحالی که از غیضش بر من انگشت به دندان گزید و پشت کرده پا به فرار نهاد و سپاه و نفراتش تارومار شد، پس تو را سپاس ای پروردگار از توانایی ات که شکست نپذیرد، و بردباری ات که شتاب نپذیرد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در برابر نعمت هایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار ده، خدایا چه بسیار متجاوزی که با نیرنگ هایش به من ستم کرد، و دام های شکارگیرش را در راهم نهاد، و توجه جستجوگرانه اش را بر من گماشت.

و او را با سنگ خودش زدی، و با زه کمان خودش خفه اش نمودی و با سر نیزه های خودش هلاک کردی و به رو به خاک مذلّت انداختی، و حیله اش را به گردنش برگرداندی و به بند پشیمانی گرفتارش کردی، و به سبب حسرتش به باد فنایش دادی، ازاین رو پس از کبر و نخوتش خوار و کوچک گشت، و به دنبال گردن فرازی اش خوار و کوبیده شد، و در بند دامی که روز گردن کشی اش آرزو داشت مرا در میان آن ببیند اسیر شد، و چه نزدیک بود پروردگارا اگر رحمتت نبود بر من فرود آید، آنچه که دامن زندگی او را فرا گرفت، پس تو را سپاس پروردگارا که توانای شکست ناپذیری..."

به سفارش بزرگان در حمایت از مردم غیور لبنان، جوشن صغیر بخوانید.

لبنان کربلاست

 

بسیاری از مسلمین دروغ می گویند؛ سنی بزدل، شیعه راحت طلب. نه راه رسول الله این بود نه راه علی که امیرالمومنین است نه حتی راه ابوبکر و عمر.

حزب الله صادقانه ترین یاور خداست. می توانست بگوید فلسطین به من چه. جنوب را که آزاد کرده ایم. نهایتاً پول و سلاح میدهیم خودشان از خودشان دفاع کنند. اما مگر شیعه حقیقی می شود بی غیرت باشد؟

مردم غزه، سنّی اصیل پیرو رسول الله هستند. از مبارزه با کفر خسته نمی شوند. حزب الله و جنوب لبنان امت حقیقی پیامبر و پیرو راستین علی هستند. ندای یا للمسلمین برادران مسلمان خویش را بی پاسخ نگذاشتند. آنها بهتر از هر کس می دانند اسرائیل با پشتوانه غرب و سکوت عرب، بالاترین تجهیزات برای نابودی لبنان را در اختیار دارد. یمنی ها زیدی مسلک هستند. کربلا دوباره تکرار می شود. یاران  اباعبدالله هم از همه قشر بودند. مسیحی مسلمان شده تا سنی عثمانی و ایرانی و آزاده سیاه پوست و... نبرد نبرد فطرت با غریزه است. شرافت با پلشتی و درندگی به مصاف هم رفته اند. آزادگان عالم در برابر استکبار و استثمار قیام کرده اند. هر شیعه هر سنی هر مارکسیست هر مدعی دین انسانیت هر عدالت طلب اگر مقابل توحش اسرائیل نایستد دروغگویی بیش نیست. عیار صداقت و انسانیت هیمن روزها مشخص می شود.

قوه قضاییه حواست هست؟

آقای قوه قضاییه!
نام مصطفی ن.آ فرزند مدیر کل اسبق یک نهاد امنیتی مازندران با اعلام دادستانی کشور به عنوان متهم دانه درشت پرونده اکبر اتباعی طبری در رسانه های عمومی مطرح گردید. تصویر وی که به کشور دوست و برادر کانادا متواری شده بود نیز با پوشش شلوارک منتشر شد. با صرف اندک زمانی ناچیز میتوان از طریق موتورهای جستجوگر اینترنتی به حجم اتهامات وی پی برد.
با گذشت زمان و تصور فراموشی جامعه، چند ماهی می شود که نامبرده به کشور بازگشته، این بار با ظاهری آراسته ملقّب به واژه مأنوس و موجّه "حاج مصطفی" در انظار عموم تردد دارد بی آنکه نتیجه ای پیرامون پرونده قضایی وی در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد.
از طرفی شنیده شده است نامبرده با هر انگیزه ای اقدام به فعالیت در امور عام المنفعه نموده و مبالغ کلانی از اموال تحت اختیار خود را به کارهای خیر از جمله خرید چند دستگاه آمبولانس و اهدای آن به اورژانس شهر زادگاهش (به واسطه یکی از مراکز بهزیستی) اختصاص داده است. به همت دوستان واسطه، خبر مربوط به اهدای آمبولانس به اورژانس توسط خیّر ناشناس! به عنوان دستاوردی بزرگ بیش از ده بار از طریق نصب بنر در معابر و نیز رسانه ها با آب و تاب به حلق ملت فرو شده است.
این خیّر ناشناس که تقریباً همه از نام او با خبرند در خطبه های نمازجمعه نیز بی ذکر نام مورد تجلیل قرار گرفت و برای سلامتی اش از مردم درخواست صلوات شد.
الان برای مردم این شائبه به وجود آمده که اگر نامبرده از ابتدا بی تقصیر بود چرا آن طور با آبروی او بازی گردید؟ 
اگر بی گناه بود اساساً چرا از کشور متواری شد؟ 
اگر گناهکار است چرا آزادانه در جامعه تردد دارد؟ هدف وی از فعالیتهای عام المنفعه چیست و با این سن و سال این همه پول را از کجا آورده است؟ اگر تفاهم پشت پرده ای برای سفیدسازی پرونده و کسب وجهه و پاکسازی اموال و... صورت گرفته دیگر این قایم باشک بازی و منّت گذاری بر سر مردم و قهرمان سازی رسانه ای چه توجیهی دارد؟
ریاست محترم قوه همواره بر ضرورت توجه مسئولان عدلیه نسبت به افکار عمومی اهتمام و تأکید داشته است. قبول بفرمایید بی اعتنایی و عدم پاسخگویی نسبت به مردم باعث دلسردی و گستردگی دامنه شبهات و شایعات و افزایش بدبینی به نظام اسلامی خواهد شد.

عزم پیروزی

 

ابتدای جنگ، ایران چه داشت؟ هیچ! نیروهای مسلح ما به دلیل شرایط خاصی که انقلاب نوپای اسلامی داشت از آمادگی کافی برای دفاع از کشور برخوردار نبودند. مهمات و اسلحه هم به دلیل تحریم جهانی و خیانت عناصر طاغوت ناچیز بود. نفوذ و ترور و جدایی طلبی و ... هم باعث ایجاد ضعف در حاکمیت شده بود. کشور متخاصم از همه نوع امکانات نظامی روز دنیا برخوردار بود. حمایت مستقیم بلوک غرب و شرق و اعراب را پشت سر داشت.

به مرور ایران توانست شهرهای خود را باز پس بگیرد. حالا اما اوضاع اینطور است که ایران متهم می شود به فروش سلاح و مهمات و موشک به روسیه که یکی از قدرتهای نظامی دنیاست! از افغانستان تا نخجوان و سودان و نیجر و یمن و فلسطین و لبنان و عراق و سوریه و... دنبال ردپای ایران می گردند. علاوه بر عرصه های نظامی و استراتژیک در حوزه های مرتبط با صنایع دارویی و نفت و انرژی و... نیز ایران در شرایط مطلوب و جایگاه ممتاز بین المللی قرار دارد.

عرضم این است. فلسطین روزی با سنگ به مصاف غاصبان می رفت الان موشک و خمپاره نثار دشمن می کند. محور مقاومت ممکن است از نظر نرم افزارهای جنگی و نبرد سایبری و الکترونیک فعلا به نسبت دشمن که حمایت ابرقدرتها را دارد ضعفی داشته باشد اما دیر نخواهد بود آن روز که دست برتر جبهه مقاومت در عرصه جنگ الکترونیک و هوش مصنوعی و تجهیزات رایانه ای نیز جهان را به حیرت وا دارد.

دنیای شما و آخرت مردم

بعله حاج آقا! طرف متهم اختلاس بود رفت بازداشتگاه. بعد از دو هفته آزادش کردند برود دادگاه، بلافاصله رفتی و از او به بهانه انجام فلان کار خیر تجلیل کردی.

فلانی ابربدهکار بانکی است اسم مجموعه اش را هم در تلویزیون اعلام کردند. می روی هیاتی که پوششی راه انداخته اند سخنرانی می کنی، هوای تیم فوتبالشان را داری و در نمازجمعه از آنها حمایت میکنی ولی یکبار هم از ورزشکارهای همین شهر خودت که در دنیا درخشیده اند اسم نمی آوری.

با شهردار میخواهند برخورد قضایی کنند، بلافاصله با او مینشینی و تعریف و تمجید میکنی.

نفر دوم بزرگترین باند نفوذ قضایی و تبانی و رانت که مدتها به کانادا گریخته بود به کشور بر می گردد و برای تطهیر وجهه خود چند کار خیر هم از جیب مردم انجام می دهد برای سلامتی اش از مردم صلوات میگیری. حواست هست درباره هر موضوع با ربط و بی ربطی موضع گرفته ای اما همه این سالها حاضر نشدی درباره این باند بزرگ که اخبارش کل دنیا پیچیده کمترین موضعی بگیری و نظری بدهی؟

پرهیز از مظان اتهام، ضروری نیست؟ نمی دانی این پولها برکت ندارد در عوض نگاه مردم به روحانیت و مدعیان عدالت را بر می گرداند؟ چه اشکال دارد یکبار هم ولو به طور سربسته از دستگاه قضا بخواهی جلوی دانه درشتهای فساد اقتصادی محکم بایستد؟

حالا هی برو پشت تریبون از وضعیت حجاب و عفاف و گسترش فساد گله کن. مردم خنده شان می گیرد. آنقدری که امثال تو با رفتارهای غلط و مشکوکشان به اعتماد جامعه و اعتقاد جوانها لطمه میزنند دشمن و عناصر دشمن نمی زنند.

عبرت نگرفتیم

 

کشف حجاب و هنجارشکنی به امری عادی بدل شده. موضوع از برداشتن روسری گذشته. بعضی زنها با تی شرت در معابر تردد کرده و جالب آن که به زنان چادری رهگذر توهین و تمسخر حواله می کنند.

بعضی ائمه جمعه در مقابل پول ضعیفند. بی توجه به این که سلام گرگ بی طمع نیست با متهمان اقتصادی عکس یادگاری می گیرند و پشت تریبون برای سلامتی شان صلوات می فرستند. 

متهمان دانه درشت پرونده های اختلاس بانک دی و طبری و کرسنت و... آزادانه در شهرها جولان میدهند.

امور اجرایی مملکت افتاده دست بعضی عناصری که سابقه علنی و کیفری در مخالفت با نظام داشته اند.

بانکها، خودروسازها و هلدینگها به حال خود رها شده و جیب مردم را غارت میکنند.

اسرائیل هر روز دارد وحشی تر از گذشته به قلع و قمع نیروهای مقاومت اعم از ایرانی یا دوستان ایران در کشورهای مختلف دست می زند. عزتمان زیر سوال رفته است.

و....

اندلس را مسخره کردیم سرمان آمد. مصلحت اندیشی های مکرر و کاذب و ملال آور ریشه در رفاه زدگی و راحت طلبی و دنیا دوستی بعضی تصمیم سازان دارد.

یک صحبتی داشت آقا سال 75 و نیز 76 در جمع پاسداران لشکر سرافراز 27 درباره دنیا زدگی خواص. لازم است آن بحثها را دوباره مرور کنیم.

منفی در منفی میشود منفی تر!

 

منفی در منفی همیشه مثبت نیست. کافی است بعضی افکار منفی تان را ضرب در بعضی افکار منفی دیگرتان کنید، دیوانه هم نشوید کم آورده و به ستوه می آیید. افکار منفی اجتناب ناپذیر است اما وزن افکار مثبت تان باید آنقدری باشد که جمع یا ضرب آنها کفه ترازوی افکار مثبت را سنگین تر نموده، اثرات فکر منفی را از دل و جان زدوده و آرامشتان را تضمین نماید.

خسته نباشید!

 

یکی از متهمان دانه درشت اقتصادی که مدتها متواری بوده و اسمش هم بارها از رسانه ها اعلام شده به کشور بازگشته و به منظور کسب وجهه و حل پرونده قطور قضایی خود اقدام به فعالیتهای عام المنفعه نموده است؛ از جمله اهدای چند دستگاه آمبولانس به اورژانس شهر خود. در خبرها هم ذکر کردند که آمبولانسهای اهدایی از سوی یک خیّر ناشناس! بوده است.

با این حال، مسئولان بهداشت و درمان شهر مورد نظر چند هفته است که با توسل به فضاسازی رسانه ای چنان در بوق و کرنا به بزرگنمایی خبر و رزومه سازی برای خود به عنوان یک دستاورد و شاهکار مدیریتی پرداخته اند که یکی نداند گمان میکند با سعی و تلاش آنها بود که چند دستگاه آمبولانس به اورژانس اهدا شد. عزیزان ما سابقه و دستاورد قابل ملاحظه دیگری برای پز دادن ندارند که گیر داده اند به مانور و بزرگنمایی و بازنشر مکرر خبر دریافت آمبولانس های اهدایی از سوی خیّر ناشناس؟

تابستانه

 

گرمای عزیز، تابستانِ جان! از اول نمیتوانستی همینطوری باشی که الان هستی؟ حتماً باید کمرت می شکست، پیر می شدی تا نرم و ملایم شوی؟ نمی دانستی آخرش خزان است؟ نفست می گیرد و زورت تمام می شود؟ یک لگد میخوری و می روی کنار، نوبت فصل دیگر رسیده و دوره جدید آغاز میشود؟ آن همه تیز و آتشین و برّان چرا؟ آن همه سوزاندن و آزار چگونه؟ هنوز هستی و نرفته ای نسیم خنک آمده و همه به جانش دعا میکنند. مستی و غرّگی آخرش همین افتادگی و توازن و ملایمت است. فصل خزان در انتظار همه؛ پاییز عمرمان مباد که با شرمندگی و حسرت و تأسف همراه باشد.

شهامت تغییر

 

دیروز مسابقه فوتسال بین ایران و گوآتمالا، نیمه اول سخت و نفس گیر بود. ایران زیاد حمله کرد اما فقط به سه گل رسید. گوآتمالا چهار بار حمله کرد سه تایش گل شد. تساوی سه بر سه در نیمه نخست برای ایران که جزو مدعیان قهرمانی است زیبنده و گوارا نبود.

نیمه دوم اما ورق برگشت. مربی به آسیب شناسی ضعفها پرداخت. بعضی بازیکن ها و تاکتیک ها تغییر پیدا کرد. حالا نتیجه دلخواه به دست آمد. نه بر چهار ایران برنده شد.

کاش در مدیریتهای اقتصادی و فرهنگی و... جامعه هم چنین انگیزه و شهامتی وجود داشت. مسئولان بی اعتنا به دلبستگی ها و تعهدات جناحی و با پرهیز از شعارزدگی و اغوای تبلیغاتی و غرور بیجا اگر می دیدند نفع و نتیجه ای که در شأن ملت است حاصل نمی شود بی پروا اقدام به تغییر برنامه ها و مدیریتها و اصلاح امور می نمودند.

سهم من چی؟!

 

تا الان بالای ده بار با شکایت بعضی مسئولان قضایی و انتظامی و امام جمعه و شهرداری و شورا و... در مازندران و قم به دادگاه احضار شده ام. یک فقره محکومیت هم دارم؛ چهار ماه زندان بود که تعلیق شد. یعنی دولت جدید نمیخواهد حق مرا ادا کند؟ یک پست ناقابل هم سهم من نیست؟ مومنین به انقلاب در دایره وفاق جایی ندارند؟

اسماعیل

 

"مهین خانم گفت: وا، یعنی چه، شاه به اون خوشگلی، نباشه؟! به جاش آخوندا باشن، مگه میشه؟!

قاه قاه خندید و محکم زد روی زانویش. مادر گفت: زبونت رو گاز بگیر مهین. چی می گی؟ بیچاره آخوندا!

• راست می گم دیگه، هر جا ببیننمون، همون جا حلالمون می کنن!

آن قدر خندید که چشمهایش خیس شد و زیر لب گفت: استغفرالله، چقدر پشت سرشون بد گفتم. حالا ببینم راست راستی تو میخوای دست رو دست بذاری تا انقلاب بشه بعد زن بگیری؟ اومد و نشد. اون وقت میخوای چکار کنی؟ بی سر و همسر بمونی؟

• نه میشه ان‌شاءلله
• از کجا معلومه؟
• وعده خداست رد خور نداره..."

رمان "اسماعیل" اهدایی خانم حیدری است که هم خودم خواندم و هم همسرم؛ نوشته مرحوم امیرحسین فردی.

سالها پیش خاطرات یکی از کارشناسان فیلمنامه در سینمای هالیوود را می خواندم. می گفت هر فیلمنامه ای میرسد فقط سی صفحه اولش را میخوانم. اگر کشش نداشت پرتش میکنم کنار میروم سراغ فیلمنامه بعدی اگر کشش داشت و جذاب بود تا آخرش می روم و درباره ساخته شدنش تصمیم میگیرم.

کتاب اسماعیل از همان ابتدایش کشش لازم را برای همراه سازی مخاطب در اختیار داشت.

یکبار یکی از سایتهای اصولگرا یادداشتی درباره امیرحسین فردی نوشته بود و او را در حد یک ضدانقلاب منافق و همسو با غرب پایین آورد. تعجب کردم. او همان وقت داشت در حوزه هنری استان تهران کلاسهای نویسندگی را اداره میکرد. مدتی بعد امیرحسین فردی به رحمت خدا رفت. بزرگان نظام در سوگ او پیام تسلیت دادند. دقیقا همان سایت را دیدم که چقدر در مدح و نکوداشت آثار مرحوم قلم فرسایی کرد! دنیاست دیگر نباید به خیلی دیده‌ها و شنیده‌ها اعتماد کرد.

رمان "اسماعیل" یک اثر فاخر انقلابی است که در عین برخورداری از کشش و قوت متن در جذب مخاطب، با پرهیز از شعارزدگی و سطحی نگری به طور گذرا و گاه غافلگیر کننده به تبیین مبانی انقلاب اسلامی پرداخته و بعضی وقایع تاریخ معاصر را جهت تحریک مخاطب به تحقیق بیشتر مورد اشاره قرار میدهد. توجه دقیق او به حاشیه ها و جزییات در توصیف انسانها و محیط و موقعیت‌ها مسحور کننده است و خواننده را به وجد می آورد. البته از من بپرسید همچنان رضا امیرخانی را نفر اول رمان نویسی جبهه انقلاب میدانم ولی انصافا از کارهای ارزشمند مرحوم فردی هم نمی توان به سادگی گذشت.

شه سوار

 

پردیسان قم اسمش شهرک بود الان با بیش از سیصد هزار نفر جمعیت از بعضی شهرستانها هم تراکم بیشتری دارد.

چند مجتمع فرهنگی و سینمایی در این منطقه ساخته شد. سه سالن سینما فعلا در این محدوده فعال می باشند، به نامهای کانون، محراب، هایپر که زیرمجموعه فروشگاه است.

سینما محراب را که به خانه ما نزدیکتر است ندیده بودم. کانون فرهنگی محراب فعالیت گسترده ای دارد و بر خلاف مجتمع فرهنی شهید ربانی که مثل بیمارستان مادر تکمیل و رها شده و کاربرد خاصی ندارد در شهرهای دیگر برای فعالین فرهنگی نام آشناست. از میان فیلمهایی که ندیده بودم شه سوار را انتخاب کردم بابت بازی هادی کاظمی. هادی کاظمی در نقش خود از همه یک سر و گردن بالاتر بود؛ اما ماجرای فیلم جز در مواقعی که رقص و آهنگ داشت حوصله مخاطبان را سر برده و برخلاف قلب رقه که همه را میخکوب می کرد باعث همهمه در بین تماشاچیان شد. فیلم علی رغم ادعای تبلیغاتی آن طنز نبود و اتفاقا ماجرایی دردناک و آزاردهنده داشت. چند صحنه کوچک شوخی اینستاگرامی ضمیمه داستان شده بود که نو و جذاب نبود. سالن محراب هم اندازه و زیبایی و راحتی سینما کانون را نداشت. همچنان توصیه میکنم اگر قلب رقه را ندیدید بروید ببینید وقتتان هدر نمیرود. شه سوار را در ردیف فیلمهای گیشه ای و چیزی مانند تگزاس 3 دانسته و تماشای آن را در اولویت خود قرار ندهید.

شهید سبیلوی کربلا

 

مرد بودن به ریش نیست، به سبیل نیست؛ به ژست و ادعا و شعار و صدای کلفت و اخم و غضب و پشت بازو و هارت و پورت و من آنم که رستم بود پهلوان نیست. مرد بودن یعنی مظهر "جلال" خدا باشی اهل غیرت و عشق و حماسه یعنی خون "اسدالله" در رگهایت جاری باشد، شیر خدا باشی.

مرد بودن یعنی "جلال اسدی" در مصاف با آتش و خون و خطر، دل به دریای حادثه بزنی، زن و مرد و پیر و جوان و کوچک و بزرگ را نجات بدهی و خودت در غربت و تنهایی بسوزی و حلّت بفنائک شوی. خادم زوّار امام حسین، خادم خود امام حسین است. اهل صدق اهل دیار شهادت است. خادم حقیقی بارگاه امام عشق از سوختن در راه معشوق ابایی ندارد. او ثابت کرد سال شصت و یک هجری هم اگر در کربلا بود امامش را در عاشورای رشادت و مردانگی، زیر باران تیر و سنگ و نیزه تنها نمی گذاشت. لبیک امام عشق را از عمق صداقت روح و قلبش فریاد زده بود. دمت گرم مرد خدا، دمت گرم عاشق راستگوی اباعبدالله، دمت گرم شهید سبیلوی طریقت دلدادگی. خادم ابدی جنات الحسین، محضر ارباب به یاد ما هم باش. خوش باش در بزم نورانی فرحین بما آتاهم الله من فضله، دلاور رشید کربلا، شاگرد زرنگ مکتب پهلوان ام البنین، مزد خادمی ات مبارک. بوسه حسین بین دو ابروی تو خنکای حریق تنت شد؛ شهد شیرین وصالش خنکای آتش عشق درونت. سرت روی زانوی حضرت زینب، دست نوازشگر حضرت رقیه، لبخند خدا گوارای وجودت. کربلایی جلال، شیر مادر و نان پدر حلال تو، سلام ما را به حضرت زهرا برسان...

بچه های بجنورد! اگر دستتان به حرم آقا نرسید، دلتان در حسرت زیارت سوخت، هوای کربلا به سرتان زد بروید سر مزار جلال اسدی، دست روی خاک قبر مطهرش بگذارید، شک نکنید جای دستان مبارک مهدی فاطمه است. آنجا را شعبه ای از کربلای حسین، صحنی از سرای نورانی ابالفضل العباس بدایند.

شوت بال فرهنگی!

 

حاج آقای خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با کنایه به طرح نور پیرامون حجاب و عفاف که توسط نیروی انتظامی اجرا می شود گفت آنچه مساله حجاب را حل می کند ون نیست حکمت است. حضار هم برای او کف مرتبی زدند.

حرف ایشان درست است. فراگیر شدن هر قانون و تصمیمی نیازمند فرهنگ سازی و تربیت است اما متولی آن کیست؟

در همه جای دنیا عده ای هستند که زیربار قانون نمی روند. همه دزدها می دانند دزدی بد است حاضر نیستند کسی اموال آنها را به سرقت ببرد اما باز هم خودشان مرتکب سرقت می شوند. متخلفین رانندگی هم می دانند که نباید تخلف کنند و ... چنین مواقعی نیازمند حضور عوامل اجرای قانون برای بسط انضباط اجتماعی هستیم.

دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی باید اتاق فکر نظام برای علاج معضلات فرهنگی باشد. این دبیرخانه تا به حال چه طرح و برنامه ای برای حل چالش های فرهنگی جامعه اعم از حجاب و عفاف و ازدواج و خانواده و سبک زندگی و عدالت و ... داشته است؟

دبیرخانه قبلی شورا در پایان کار خود با صدور بیانیه ای اعلام کرد باید پوشش های مختلف بومی و محلی را به رسمیت شناخت. این را گفت و رفت. دبیرخانه فعلی در همین حد بیانیه هم حرف و نکته ای نداشته و بالاترین هنرش نامگذاری ایام در تقویم بوده و عکس یادگاری با مربی مرد تیم ملی هاکی زنان! حیف ظرفیتهایی که هدر میرود.

دوگانگی در مواجهه با جنایت

قتل زن به دست شوهر، یا دختر به دست پدر دردناک و غیرقابل توجیه است. چنین اتفاقی در ایران باعث نشر هزاران یادداشت و مصاحبه و ... در ضرورت نفی عقاید مذهبی و بومی و تعصبات ناموسی می گردید.

اتفاقی که درباره قتل فجیع یک زن سوییسی توسط همسرش امروز در رسانه ها منتشر شد فقط یک نمونه از فجایع زندگی در غرب است که معمولا بازتاب خبری و تحلیلی قابل ملاحظه ای در ایران و سایر کشورها ندارد چون مربوط به جهان سوم نیست. البته چندی پیش یک ایرانی طرفدار زن زندگی آزادی نیز در کانادا همسر جوان خود را قیمه قیمه کرد که مورد توجه رسانه های غربگرا واقع نشد:

 

 

 بر پایه گزارش‌های منتشر شده از سوی مقامات سوئیسی، کریستینا جوکسیمویچ، مدل و فینالیست دختر شایسته سوئیس ظاهرا توسط شوهر خود به قتل رسیده و «در مخلوط کن پوره شده است.  

 

 

 جسد این زن ۳۸ ساله فوریه در منزلش در نزدیکی بازل سوئیس کشف شد. بر پایه ادعای رسانه‌های محلی، مردی ۴۱ ساله به نام توماس در همین ارتباط بازداشت و به قتل همسرش که با یکدیگر دو فرزند دارند اعتراف می‌کند.

این مرد ادعا کرده در مقابل حمله با چاقوی همسرش، از خود دفاع کرده است.  دادگاه اعلام کرده کریستینا جوکسیمویچ خفه شده است.

گزارش کالبدشکافی حاکی از این است که جسد، در رختشویخانه، با اره مویی، چاقو و قیچی باغبانی تکه‌ تکه شده است. سپس تکه‌های بدن، با مخلوط‌ کن دستی پوره و در محلول شیمیایی حل می‌‌شود.

وقتی شاه مخالفینش را بمباران کرد

 

می دانستید شاه هموطنان خودمان در بویر احمد و فارس را که نسبت به اصلاحات ارضی اعتراض داشتند در چند نوبت با هواپیما بمباران کرد؟ خود من هم نمی دانستم. این هم جزو کوتاهی های عجیب تاریخ و اهالی هنر و رسانه انقلاب است. امروز لابلای اخبار به خبر کشف بمب 500 کیلویی باقیمانده از آن دوران حین حفاری لوله گاز در روستای امیر ایوب رستم فارس برخورد کردم. شاه در سال 42 عشایر هموطن ما را در تنگ گجستان بمباران کرد که اطلاعی از تعداد شهدا و مجروحین در دست نیست. قابل توجه عزیزانی که معتقدند شاه با مخالفینش مدارا می کرد.

خبر پیدا شدن بمب را در لینک زیر بخوانید:

https://www.mehrnews.com/news/6223395/%D8%A8%D9%85%D8%A8-%DB%B5%DB%B0%DB%B0-%DA%A9%DB%8C%D9%84%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%DA%AF%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3-%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%B4%D8%AF-%D9%88%DB%8C%D8%AF%D8%A6%D9%88