یادی از شب های پیشاور!
دو سه سال مانده به پیروزی انقلاب و دو سه سال بعد از آن، اوج اقبال عمومی نسبت به فرهنگ کتابخوانی در کشور ایران بود. آن روزها کمتر خانه ای را می شد پیدا کرد که کتاب یا جزوه ای از شهید مطهری و دستغیب و احیاناً شریعتی و ... در آن یافت نشود. جوّ کتابخوانی و مطالعه و نشستن پای سخنرانی و بحث و جدل های سیاسی و فلسفی و ... به حدی غالب بود که باید انقلاب اسلامی را از اساس یک انقلاب فرهنگی دانست.
یکی از کتاب هایی که آن سال ها در خانه اکثر انقلابیون و مذهبی ها پیدا می شد کتاب قطوری به نام "شب های پیشاور" بود. انتخاب یک عنوان جذاب برای این اثر و البته حجم انبوه صفحات آن در نگاه نخست، بیننده را به این اشتباه می انداخت که لابد با یک اثر داستانی بلند سر و کار دارد. اگر چه ظرافت های داستانی به شکلی اندک و مناسب در این کتاب به چشم می خورد اما شب های پیشاور در واقع یکی از جامع ترین آثار علمی در دفاع از مبانی اندیشه تشیع و پاسخ مستدل به شبهات برادران اهل سنت می باشد که با قلم توانای عالم فرزانه، مرحوم سلطان الواعظین شیرازی به نگارش درآمده است.
تورّقی اندک بر این اثر نفیس و فاخر، هر خواننده علاقمند به اندیشه ناب اسلام را به مطالعه کامل آن ترغیب می کند. هنوز هم برای کسانی که می خواهند دستی پر در مقابل هجمه کنندگان به باور شیعه داشته باشند مطالعه شب های پیشاور می تواند بسیار مفید و کاربردی باشد.
آیا ایرانیان از سر سیاست ورزی، اسلام و تشیع را برگزیده اند؟ آیا واژه تشیع جعلی بوده و از انحراف در دین نشأت می گیرد؟ اگر صحابه رسول خدا معصومند چرا اهل سنت از صحابه ی مانند سلمان و ابوذر و مقداد و عمار پیروی نمی کنند؟ آیا فرزندان دختر پیامبر (ص) ذریّه آن حضرت محسوب می شوند؟ و ... این پرسش ها و ده ها سؤال مشابه دیگر، از جمله مسائلی است که با دقت و به صورت مستند در شب های پیشاور مورد کند و کاو قرار گرفته است.
