نمی شود زیارت عاشورا خواند و حسین را تنها گذاشت!
بیانیه شدیداللحن یکی از مداحان بسیجی شهرستان بابل در انتقاد از سکوت علما و نخبگان انقلاب و نیروهای حزب الله：
بسم الله الرحمن الرحیم
نابسامانی های اخیر اقتصاد کشور و تنگنای معیشتی مردم حرکتی مغرضانه در راستای ایجاد نارضایتی عمومی و فشار به رهبر معظم انقلاب برای پذیرش شروط مورد نظر استکبار جهانی است.
دولت حسن فریدون پنج سال است که بی اعتنا به توان داخلی تمام هم و غم خود را بر مذاکره با آمریکا و اذنابش متمرکز ساخته و تلاش دارد اینگونه وانمود کند که نجات جامعه و پیشرفت کشور در گرو لبخند رضایت آمریکاست.
درد این جاست که به رغم تذکر مکرر دلسوزان آگاه نسبت به خط و مشی منفعلانه این دولت مردم فریب، بسیاری از صاحبان منبر و تریبون و قلم سر در لاک عافیت طلبی فرو برده و از کنار خطر بزرگی که مشروعیت نظام را تهدید می کند به سادگی گذشتند.
اگر می بینید اتحاد شوم بوقچی های تبلیغاتی دشمن در داخل و خارج، ناتوانی مدیریتی دولت را ناجوانمردانه به سمت رهبری نشانه می رود علتی ندارد جز سکوت تاسف بار مراجع معظم. نخبگان...که با حمایت های آشکار و پنهان خود از دولت فریدون، راه را برای جولان تفکرات لیبرالی مدیران کهنسال و غرب زده دولت هموار ساختند.
روحانیت به اصطلاح مبارز یا مداحان انقلابی فراتر از گعده های خصوصی و شب نشینی های اختصاصی چه قدمی برای روشنگری جامعه برداشته اند؟
حزب اللهی های پر ادعا که هر بار در صف راهپیمایی شعار از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن را سر می دهند چرا متحیر و مغموم به گوشه انزوا خزیده و از ادای وظیفه تاریخی خود طفره می روند؟
بسیاری از آنهایی که مدعی بودند اهل کوفه نیستند مظلومیت علی زمان را نگاه می کنند و فریادی برای رسوایی بدخواهانش بر نمی آورند.
اگر عاشورا آن گونه رقم خورد که راس مطهر وارث انبیای الهی بر روی نیزه رفت علتی جز غفلت و سکوت خبرگان و خواص عافیت طلب نداشته است.
آنهایی که امروز منافع شخصی و جناحی خود را بر دفاع از حریم اندیشه ولایت ترجیح داده و مقام معظم رهبری را در مقابل هجمه وحشیانه دشمنان تنها گذاشته اند هزار سال هم اگر زیارت عاشورا بخوانند خودشان را مسخره کرده اند!
امروز بی تردید سکوت در مقابل مسولان بی کفایت و نالایق، خیانتی آشکار به آموزه های قرآن و شریعت اسلام است.
ان الله لایغیر مابقوم حتی یغیروا ما بانفسهم
محمدزمان یعقوبی
دارالمومنین بابل
دوشنبه 1397/5/15
