حاشیه های محرم نود و سه بابل (1)

تجمع عاشوراییان بابل امسال نیز همچون سال گذشته در روز عاشورا در مقابل مدرسه صدر برگزار شد. البته مراسم امسال حاشیه های سال گذشته را به همراه نداشت که علت آن در ادامه ذکر خواهد شد. برگزاری این همایش که با پوشش تصویری سیمای مرکز مازندران همراه بود موافقان و مخالفانی داشت.

استدلال موافقان مراسم مذکور این بود که چنین همایشی نماد وحدت بین هیئت ها و نشان گر حضور شکوهمند نیروهای انقلاب در همه عرصه هاست. طبیعت برگزاری چنین مجالسی با حضور شخصیت هایی مانند امام جمعه و همراهی جوانان انقلابی، توطئه شوم سکولاریزه سازی هیئت ها را خنثی خواهد کرد.

مخالفان این همایش نیز البته ضمن تأیید ضرورت تحقق و پیگیری دو هدف بیان شده توسط موافقان، نسبت به مکان و زمان این مراسم معترض بودند. از نظر منتقدان، انسداد مسیر عبور مرسوم هیئت ها و ایجاد محدودیت برای رفت و آمد مردم در پرازدحام ترین مکان تردد عمومی روز عاشورا، علاوه بر ایجاد زحمت برای آنان باعث بدبینی و دلزدگی آنها نسبت به محافل منتسب به نظام خواهد شد.  از سوی دیگر دسته روی هیئت های انقلابی، پیام نهضت عاشورا را در سطح شهر طنین انداز خواهد ساخت که نباید چنین فرصتی را به راحتی از دست داد. به نظر، منطق منتقدان نیازمند توجه بیشتری از سوی طراحان همایش است.

تحقیق این قلم نشان می دهد که ظاهراً قرار شده است در سال های آینده روز هشتم محرم برای برگزاری این مراسم در بابل اختصاص داده شود که در صورت صحت این خبر به حول و قوه الهی دیگر جایی برای استمرار نگرانی ها و اختلاف سلیقه های ذکر شده وجود نخواهد داشت.

فارغ از نقد و نظرهای موجود، دو اتفاق خوب باعث برجسته شدن همایش عاشورایی امسال در بابل گردید.

نکته اول اعتماد امام جمعه محترم به جوان های مذهبی برای اداره این مراسم بود. تدبیر ایشان در این خصوص بسیاری از حاشیه ها را مرتفع ساخته و البته بر شور و شکوه مراسم افزود. تجربه نشان داده است که حجت الاسلام روحانی در دَوَران امر بین جوان ها و پیشکسوتان به طور معمول ضمن حفظ حرمت ریش سفیدان، با آینده نگری هوشمندانه خود، هوای جوان تر ها را داشته است.

نکته دیگری نیز باعث برجسته شدن این مراسم بود. اتفاق زیبا و دشمن شکنی که در این مراسم به وقوع پیوست ابتکار عمل انقلابی مداح غیور شهرمان آقا محمدزمان یعقوبی در گره زدن عبرت آموز تاریخ عاشورا به وضعیت امروز ایران اسلامی در مواجهه با خیل عظیم دشمنان بود. فریادهای مرگ بر آمریکای مردم بابل و اعلام بی اعتمادی آنان نسبت به سیاست های خبیثانه امپریالیسم در جریان توافقات مشکوک هسته ای، واقعه ای زیبا و تاریخی بود که انعکاس آن از سیمای جمهوری اسلامی، پژواک بصیرت و بیداری مردم ولایی این شهرستان را به گوش همگان رسانید. همزمانی روز سیزدهم آبان با عاشورای حسینی محکی بود برای سنجش عیار اشک هایمان که بی تردید، خالص ترین و نافع ترین قطرات اشک از آن رهروان صدیقی است که دشمنان اباعبدالله از آنان واهمه داشته باشند؛ وگرنه عمرسعد هم بر سوختن خیمه ها گریست. ندای رسای مرگ بر آمریکای محمد زمان یعقوبی در میانه نوحه خوانی و عزاداری سالار شهیدان، مانور ایستادگی ابدی دانش آموختگان مکتب حسین علیه السلام در مقابل زیاده خواهی ناتمام اربابان زر و زور و تزویر بود و ثابت کرد که علی اکبرهای خامنه ای، در هجمه توفنده فتنه ها و عداوت ها پیشقراول لشکر امامشان ایستاده و در دوراهی عزت یا ذلت، جز راهبردی عاشورایی را انتخاب نخواهند کرد.