این اتاق یک آیت الله است

دوستانی که مرا از نزدیک می شناسند می دانند که وجه انتقادی در رفتار و نگاه من بسیار بیشتر از بعد تحسین و تمجید است. شاید این خصلت را یک ایراد بدانید؛ قضاوت با خودتان.

چند روز پیش برای کاری به منزل آیت الله توکل رفته بودم. آیت الله توکل را لااقل مازندرانی ها و قمی ها و اصفهانی ها به خوبی می شناسند. ایشان استاد برجسته دروس خارج فقه حوزه علمیه قم است، اما شهرت این بزرگوار بیشتر مربوط به کلاس های اخلاق و منبرهای اخلاقی ایشان در نقاط مختلف کشور به خصوص سه استان نامبرده است. بگذریم.

منزل آیت الله توکل، خانه ای کوچک و قدیمی است که شنیده بودم هربار گوشه ای از آن خسارتی را روی دست ایشان به جا می گذارد. آیت الله توکل، اتاق کوچکی را در منزل به امور شخصی خود اختصاص داده است. این عکس را از همان اتاق گرفته ام. درست پشت جایگاهی که ایشان می نشیند و به مطالعه و امور شخصی و مردمی می پردازد، دیوار به این وضعی است که می بینید.

من می دانم آیت الله توکل از هیچ فرصتی برای رسیدگی به وضعیت نیازمندان به خصوص طلابی که دچار مشکلات معیشتی هستند فروگذار نمی کند؛ اما این را نمی دانم که چند نفر از همان افراد در اتاقی با این سر و شکل زندگی می کنند.

این مطلب را نه برای تحسین و تمجید از ایشان که برای دل خودم منتشر می کنم تا یادم نرود، والبته یادمان نرود، امام فرمود:

"مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست، و آنها که تصور می کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد با الفبای مبارزه بیگانه اند."