اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین نظرات

اقساط وامی که از شهدا گرفته ایم تمام نشده است!

سیدحمید مشتاقی نیا | سه شنبه, ۲۲ اسفند ۱۳۹۱، ۱۱:۲۱ ق.ظ

نام شهدا باید زنده بماند و مقامشان برای همیشه تاریخ محترم شمرده شود. یاد و خاطرات آنان نیز به عنوان یک فرهنگ سازنده، میراث گرانسنگ سال های حماسه و ایثار است که برای ثبت و ترویج آن باید نهایت اهتمام را به کار برد.

2-      امکانات ما برای ثبت و ترویج خاطرات دفاع مقدس با محدودیت هایی مواجه است که تأثیر آن در کند شدن حرکت های فرهنگی مرتبط با جهاد و شهادت، قابل اغماض نیست. فراموش نکنیم این محدودیت ها صرفاً در امور مادی و انسانی خلاصه نمی شود. با توجه به میزان سنّ بسیاری از جاماندگان قافله شهادت و راویان خاطرات دفاع مقدس، بی تعارف باید اذعان کرد که بیشتر از دو سه دهه، فرصتی برای تکمیل ناگفته های تاریخی این ملت باقی نمانده است.

بعد از ذکر این دو مقدمه کوتاه، خوب است به این پرسش پاسخ دهیم که تکلیف نسل های بعد برای دسترسی به نام و خاطرات قهرمانان ملی خود چیست؟

به راستی برای ترویج آموزه های دفاع مقدس، ورای فعالیت های امروز، نمی توان از روش های ابتکاری دیگری بهره گرفت؟

یکی از ماندگارترین و مستندترین روش ها برای انتقال خاطرات دفاع مقدس، نشر کتاب است. راقم این سطور به پشتوانه تجربیات اندک خود معتقد است که اگر بر همت خویش می افزودیم، می توانستیم لااقل برای هر شهید یک کتاب منتشر کنیم. این کار به هر دلیل صورت نگرفت و معلوم نیست تا دو سه دهه دیگر هم بشود به این آرزو، جامه عمل پوشانید.

خاصیت نشر کتاب این است که علاوه بر ثبت خاطرات شهدا و رزمندگان، تأثیرات تبلیغی و ترویجی را نیز به همراه دارد. ولی نباید از یاد برد که تکلیف ما در اشاعه این فرهنگ و خاطرات به جامانده از دفاع مقدس با چاپ و انتشار یک اثر به پایان نمی رسد. معرفی آثار و قابل دسترس بودن آن برای مخاطبان و علاقمندان را باید مهم ترین حلقه فرهنگی و تبلیغی نشر کتب دفاع مقدس دانست. بر اساس آمارهای موجود، کنگره بزرگداشت شهدای استان مازندران تا کنون بیش از هفتاد جلد کتاب منتشر کرده که جای بسی تقدیر و مسرّت است. اکنون وقت آن است که بپرسیم علاقمندان با مراجعه به چند کتابفروشی در سطح این استان می توانند به کتاب های موجود دسترسی پیدا کنند؟ در چند منطقه عملیاتی جنوب یا غرب کشور، ویترینی به این هفتاد اثر درباره شهدای مازندران اختصاص پیدا کرده است؟ با چند کتابفروشی معتبر در شهرهای مهم کشور برای معرفی شهدای مازندران و کتاب حماسه های آنان هماهنگی لازم به عمل آمده است؟

همچنان که در ابتدای طرح این بحث نیز گفته شد، واقعیت تلخی حکایت از آن دارد که امکانات ما برای تبدیل همه خاطرات و ناگفته های دفاع مقدس به یک اثر ماندگار با محدودیت مواجه است. اگر چه این باور، ضرورت تشکیل یک بانک ایده به منظور توجه به همه موضوعات و سوژه های دفاع مقدس در گوشه و کنار این استان لاله خیز را یادآور شده و می تواند در تشخیص اولویت برای انضباط در پرداختن به سوژه ها به ما کمک کند؛ اما نباید فراموش کرد که کمبود امکانات نمی تواند عنصری برای قطع امید ما و بی توجه به سایر توانایی ها و استعدادها تلقی شود. به کرّات جوانان متعددی را دیده ام و دیده ایم که حاضر شده اند برای حفظ و نشر فرهنگ دفاع مقدس به میدان آمده و به طور خودجوش و بی هیچ منّت و توقعی به سرمایه گذاری در این عرصه بپردازند. در صورت توجه به شبکه توزیع مناسب آثار دفاع مقدس، می توان این استعدادها را نیز به کار گرفت و سرمایه های انسانی و مادی آنان را در خدمت احیای فرهنگ جهاد و شهادت درآورد.

یکی دیگر از روش های ماندگار در ثبت نام و یاد شهدا و معارف آسمانی آنان، تشکیل موزه های دفاع مقدس در هر شهر می باشد. با این که می دانیم آن قدری از شهدای هر شهر، سند و عکس و سخن و... به یادگار مانده که می شود تعداد موزه های دفاع  مقدس را به همه شهرستان ها تعمیم داد؛ اما متأسفانه توقعات مادی و بزرگ نمایی اغراق گونه از این اقدام ساده و ماندگار، باعث شده که راه اندازی موزه های شهری را سنگی بزرگ و قلّه ای دور از دسترس بدانیم. به جاست که در آستانه برگزاری انتخابات شوراهای اسلامی، به نامزدهای علاقمند به فرهنگ و معارف شهادت، پیشنهاد شود تا تأسیس موزه های کوچک آثار دفاع مقدس در حوزه های انتخابی خود را نیز در زمره برنامه ها و وعده های ممکن و انجام شدنی خویش قرار دهند.

آثار فرهنگی موجود، تنها نام و یاد تعدادی از شهدا را در برمی گیرد. برای جاودانگی نام شهدا تنها کار گسترده ای که کرده ایم تزیین برخی کوچه ها به نام زیبای آن عزیزان است که آن هم به طور کامل و جامع صورت نگرفت. قدم دیگری که می توان در این راه برداشت، کاشت درخت به یاد شهدا و نصب عنوان هر شهید با پلاکی مخصوص بر شاخسار آن است. ما هر سال فرصت روز درختکاری را بدون هیچ اقدام فرهنگی چشمگیری از دست می دهیم. آیا کار دشواری است که در یکی از محوطه های مرکزی هر شهر زمینی را به کاشت درختانی مزیّن به نام شهدای آن شهر اختصاص داد؟ این اقدام نه تنها عملی جذّاب و فرهنگی در راستای حمایت از محیط زیست است بلکه با استفاده از حسّ تجسّم گرایی مخاطب می توان ابهّت شهدای هر شهر را به رخ بیننده کشاند و احساسات او را به وجد آورد. تصور کنید وارد محوطه ای زیبا و سرسبز می شوید که به طور مثال هزار و هفتصد درخت تناور مقابل چشمتان به نمایش گذاشته شده و هر یک یادآورده سروی بی سر از بوستان عاشورای خمینی است. ابهّت انبوه این درختان، چشم شما را خیره کرده و حسّ احترامتان را نسبت به حماسه های غریبانه شیران بیشه ایثار و شهامت برخواهد انگیخت.

راقم این سطور بر آن نیست که بگوید آن چه به ذهن خودش رسیده و بر این قلم جاری می کند بهترین روش برای احیای یاد و نام شهداست؛ بلکه بر این باور است که به هر روی می توان فارغ از کلیشه های موجود به تبلیغِ گران ترین میراث فرهنگی این مرز و بوم پرداخت.

یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد استان مازندران که می تواند بضاعت ما را برای معرفی شهدای استان و حماسه های شگفت آنان افزایش دهد استفاده از نعمت دریاست. دریای خزر به زعم برخی، تبدیل به یک ظرفیت شیطانی شده است. البته بروز برخی ناهنجاری های فرهنگی در سواحل استان تا حدودی این نگاه را تقویت می نماید. با این حال راه برای تبدیل این نعمت خدادادی به یک ظرفیت الهی، بسته نیست. به طور مثال در طول فصل بهار و تابستان با تدارک امکانات اردویی می توان از پایگاه های بسیج استان های دیگر برای حضور در سواحل این استان و استفاده از آب دریا دعوت نمود. برگزاری چنین اردوهای برنامه ریزی شده ای به خصوص برای جوانان بسیجی سایر استان ها بسیار هیجان انگیز، جذّاب و نشاط آور خواهد بود. پس از تفریح این میهمانان بسیجی، می توان دست آنها را گرفت و به جنگل برد و از حماسه های نانوشته شهدای این استان در مقابل ضدانقلاب گفت. می توان از کشوری و شیرودی و بصیر و طوسی و علمدار و... گفت و آنان را در سفری به یادماندنی با نام و یاد و خاطرات مردان بی ادعای دیار ولایت آشنا نمود.

....

کارهای نشده و برزمین مانده ما یکی و دوتا نیست. در قبال شهدا بسیار بیش از آن چه که تصور می کنیم کوتاهی کرده ایم. این نوشتار برای آن بود که تلنگری باشد تا همواره خود را بدهکار شهدا دانسته و خدای ناکرده به کارهای ناچیزی که در راه ترویج فرهنگ شهادت انجام داده ایم، غرّه نشویم.

والسلام علی عبادالله االصالحین  
  • سیدحمید مشتاقی نیا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">