مقام معظم رهبری در طول دوران طلبگی
خود همواره نسبت به درس و بحث، اهتمام ویژه ای داشت. تهذیب و ورزش نیز از دیگر
برنامه های ثابت دوران جوانی ایشان بود که در خاطراتشان ثبت گردیده است. در بین آن
چه که ایشان از همان دوران جوانی در مسیر فعالیت های حوزوی خود مدّنظر قرار می
داد، ایجاد رشد و تقویت بلوغ فکری جامعه به منظور شناخت واقعیت ها و تشخیص درست
راهی است که یک جامعه دینی را به سعادت و کمال می رساند.
به منظور آشنایی با سلوک عملی مقام
معظم رهبری در راستای باورهای انقلابی ایشان، به بیان سه خاطره کوتاه بسنده می
شود:
1- حلقه وصل حوزه و دانشگاه
یکی از اسناد ساواک که ارتباط مقام معظم
رهبری را با نسل جوان مورد تأکید قرار می دهد، سند شماره9/3003به تاریخ 1/8/1353 است
که می نویسد: مطهری از این که نماز جماعت سید
علی خامنه ای در مشهد (توسط ساواک) تعطیل شده ابراز ناراحتی کرده و گفته است : سید
علی خامنه ای از نمونه های ارزنده ای است که برای آینده موجب امیدواری است و در این
مدت کوتاه در مشهد کارهای پر ثمری انجام داده که یکی از آن ها جمع کردن جوانان روشنفکر
حوزه و دانشگاه است.
سلاله الابرار، ص 88، به نقل ازاسناد ساواک، آرشیووزارت
اطلاعات، ش27، به ارزیابی573 مرکزاسناد انقلاب اسلامی
2- گعده های سیاسی
ایشان روزهای پنجشنبه و جمعه که درس ها
تعطیل بود، مباحثه و درس را کنار می گذاشتند و گعده های سیاسی و اجتماعی با علما و
بزرگان داشتند، این گعده ها گرچه در شکل و ظاهر برای آبگوشت خوردن بود، ولی مسائل و
رویداد های سیاسی و اجتماعی کشور را تبادل نظر می کردند. حتی به یاد دارم پسر حاج آقا
مرتضی حائری گاهی ساعت ها نزد ایشان می نشست و با هم صحبت های سیاسی و اجتماعی روز
را می کردند؛ البته ما گوش نمی دادیم و خیلی هم سر در نمی آوردیم، به یاد دارم آیت‌الله
مشکینی، شهید سعیدی و ... زیاد می آمدند و حضرت آقا با پسر امام، حاج احمد آقا رابطه
نزدیکی داشتند و آقا مورد مشورت حضرت امام بودند.
شخصیت اخلاقی و مهذب عجیبی داشته و دارند،
گرچه کسی به فکرش نمی رسید که روزی انقلابی شکل بگیرد و امام راحل رهبر جامعه اسلامی
شود، ولی چهره و شخصیت مقام معظم رهبری کاملا شاخص بود.
طلبه ها و اساتید به حجره ما آمد و شدهای
فراوانی داشتند و نزد ایشان مباحث سیاسی و اجتماعی روز را تبادل نظر می کردند، بنابراین
آن زمان کسی به ذهنش خطور نمی کرد که روزی ایشان رهبر آینده باشند، چون انقلابی نشده
بود ولی به هر حال در آن دوران، چهره شاخصی بودند.
3- سخنرانی بدون ترس و واهمه
در یکی از روزهای سال 42 یا 43 بود که ساواکی
ها درب فیضیه را بستند تا طلاب را کتک بزنند، من به همراه یکی از دوستانم سریع به بیت
امام راحل رفته و به ایشان خبر دادیم ، حاج آقای خلخالی فورا درب منزل امام را بستند
تا ساواکی ها داخل نیاید، امام که صدای درب را شنید، فرمودند آقای خلخالی درب را باز
بگذارید ما اینجا هستیم که آنها بیایند، ما از کسی واهمه نداریم، بگذارید بیایند و
ما را هم ببرند، ما محکم ایستاده ایم،حاج آقای خلخالی درب را باز کردند؛ نزدیک مغرب
بود و مقام معظم رهبری نیز آنجا بودند، بعد از این که نماز مغرب و عشاء را پشت سر امام
خواندیم، امام در اتاق خودشان نشستند و مقام معظم رهبری نزدیک درب اتاق ایستادند و
سخنرانی کردند و گزارشی از اقدامات ساواک در حمله به طلبه ها ارائه کردند.
فراموش نمی کنم، امام همان موقع، بلند فریاد
زدند: والله هرکسی امروز بترسد، ایمان ندارد و این مطلب را دوبار گفتند، و ادامه دادند
ما این راه را آمده ایم تا در این راه شهید شویم، پس دیگر ترس ندارد.
حجت الاسلام حسین علی اکبریان، (هم حجره ای رهبر معظم انقلاب) مصاحبه
با خبرگزاری رسمی حوزه، 3/8/1389
