تکرار سخن عمر سعد در عاشورای88
.jpg)
سخنان صریح آیت الله توکل در آستانه نه دی
همزمان با فرا رسیدن روز بصیرت و در آستانه سالگرد قیام مردم ایران بر ضد فتنه گران داخلی و حامیان جهانی شان، استاد درس خارج حوزه علمیه قم طی سخنانی صریح به بررسی حادثه تاریخی نهم دی پرداخت. بخشی از سخنان مهم آیت الله سید رحیم توکل را در ادامه می خوانید:
سنّت الهی و سرنوشت جامعه
نهم دی، یک روز سرنوشت ساز برای ملت ایران است. خداوند عالم، سنّت هایی دارد که این سنت ها تغییر ناپذیر هستند. سنت الهی، تبدیل و استثنا هم ندارد.
امتحان، یک سنّت است که برای همه بدون استثنا در نظر گرفته می شود. هیچ کس نمی تواند از امتحان خداوند فرار کند. در آیه ای از کلام الله مجید می خوانیم: "وکان حقاً علینا نصرالمؤمنین". یکی از وظایف جامعه، حمایت از اهل ایمان است. مردم اگر مقدمات یاری اهل ایمان را فراهم کنند خداوند نیز البته مؤمنان را حمایت خواهد کرد. "انّ الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" یک سنّت است یعنی مردم باید بخواهند تا خداوند هم سرنوشت آنها را تغییر دهد.
فتنه اسلام شناسنامه ای!
درباره فتنه88 و حوادثی که منجر به قیام نهم دی شد، هر تعبیری به کار ببریم نتوانسته ایم عمق ماجرا را نشان بدهیم. خیانت و جنایت، کمترین تعابیری است که ممکن است بتواند حقایق آن ماجرا را بازگو کند. قضایا بسیار فراتر از این حرف ها بود. فتنه فقط در تضاد با نظام نبود. در این فتنه، به امام و رهبری و خون شهدا و به عزت مردم حتی نسل های بعد، خیانت شد. در فتنه به مرام حضرت اباعبدالله علیه السلام خیانت شد.
در عاشورا، زمین و زمان گریانند؛ چشمان امام عصر (عج) اشکبار است، فاطمه زهرا سلام الله علیها نالان است ... آن وقت درست در چنین روزی، عده ای با کف و سوت و رقص و هلهله با مقدسات مردم بازی کردند. نگذاشتند حتی یک روز هم از عاشورا بگذرد. به راستی چرا آنها درست روز عاشورا که حساس ترین روز دینی برای مردم است را برای این رفتار خود انتخاب کردند؟ آنها قصد نبرد با مرام اباعبدالله علیه السلام را داشتند. بر فرض که فتنه گران با نظام مشکل داشتند، چرا به مسجد و خیمه عزای امام حسین علیه السلام حمله کردند؟ آیا جز این است که آنها با نهضت عاشورا و به تبع آن با دین خدا مشکل داشتند؟ البته این افراد مسلمان شناسنامه ای هستند، مثل نهروانی ها که اسمشان مسلمان بود. مسلمانی آنها که فقط جاری شدن شهادتین بر زبان است در این حد کارایی دارد که اگر با شیء مرطوبی تماس بگیرند، آن شیء نجس نمی شود. حقیقت اسلام آنها چیزی بیشتر از این نیست.
وقتی مردم به سنّت الهی عمل می کنند
اکنون جای آن است که سنّت لایغیر مابقوم بیاید وسط. ملت دید که اگر به موقع حرکت نکند به ذلت دچار می شود. مردم خواستند از ذلت بیرون بیایند، خدا هم یاری شان کرد و دشمنانشان را به ذلت کشاند. نه دی یک حرکت خودجوش بود. هیچ دستوری برای حضور مردم صادر نشده بود. خداوند مقلّب القلوب است. قلب های مردم به این جهت متمایل شد که یک باره به میدان آمده و بساط فتنه را در هم بپیچند. آن روز تاریخ دید که لشکری عظیم به صحنه آمد. اگر دستوری صادر می شد، جمعیتی بسیار فراتر از آن گرد هم می آمدند. این واقعه نشانگر مکر الهی بود. "ومکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین". معنای آیه این است که خداوند اثرات کار افراد را بار خودشان می کند. خدا سران فتنه را یاری نکرد و آنان را در چاهی انداخت که با دست خودشان حفر کرده بودند. آنها می خواستند دین خدا و حزب الله را ذلیل کنند، اما خودشان ذلیل شدند.
تکرار سخن عمر سعد در عاشورای88
شاید عده ای بگویند سران فتنه، تقصیری در حوادث عاشورای88 نداشتند. آنها چه می دانستند که عده ای به نام آنها به خیابان آمده و در روز عاشورا به شعائر حضرت اباعبدالله توهین می کنند!
فرض کنیم سران فتنه از آن چه که قرار بود در عاشورا بگذرد بی خبر بودند. چرا بعد از آن که از مسائل و هنجارشکنی های تلخ آن روز باخبر شدند اعلام برائت نکردند؟ می توانستند بگویند این افراد از ما نیستند. سران فتنه حتی اگر نسبت به حوادث تلخ عاشورای آن سال سکوت می کردند نشانه رضایتشان بود چه برسد به این که تعبیری عجیب هم برای هنجارشکنان آن روز به کار بردند. عمرسعد وقتی می خواست دستور حمله به سپاه اباعبدالله علیه السلام را صادر کند این جمله را به کار برد: ای لشکریان خدا، به حسین و یارانش حمله کنید و برای رفتن به بهشت از یکدیگر سبقت بگیرید!
این کلام یک بار دیگر در عاشورای88 تکرار شد. یکی از سران فتنه در بیانیه ای توهین کنندگان به مرام اباعبدالله علیه السلام و کسانی به پیروان مکتب حسین علیه السلام حمله کرده بودند را افرادی خداجو لقب داد!
هشدار به دنباله های فتنه
رهبر معظم انقلاب به سردمداران فتنه این پیام حکیمانه را داد که ممکن است شما آغازگر یک جریان خیابانی باشید؛ اما کنترل و اتمام آن به دست شما نخواهد بود. پیش بینی رهبر انقلاب به وقوع پیوست و کنترل این فتنه گری ها از دست مسببان آن هم خارج گردید و به دست دشمنان افتاد. امروز هم می بینید که دنباله های فتنه همچنان اعلام وجود می کنند. در شانزده آذر امسال دیدید که نگذاشتند خیلی از حزب اللهی ها به دانشگاه ها رفته و سخنرانی کنند، آن وقت برخی وابستگان به فتنه در دانشگاه ها به جولان پرداختند و چرندیاتی را تحویل دادند.
افرادی از نظام که خود را سیاست مدار و حامی قانون می دانند چرا جلوی وابستگان خود را در عدم استمرار خط فتنه نمی گیرند؟ این افراد اگر از چنین حرکت هایی ناخرسند هستند باید اعلام کنند تا این جریان به آنها منتسب نشود. وقتی سکوت می کنند یعنی که شیطنت آنها را قبول دارند و می خواهند در راه اشتباه آنها شریک باشند.
صاحب اصلی نظام کس دیگری است
یک نکته را نیروهای مدافع انقلاب باید در نظر داشته باشند و آن هم این است که دشمن خیلی قوی نیست، به شرط آن که ما احساس ضعف نکنیم. آیه "ذلک بانّ الله مولی الذین آمنوا و انّ الکافرین لا مولی لهم" را در نظر داشته باشید. دل ما خوش است که هر کار می کنیم در راستای ملاک های الهی است و خداوند ناظر اعمال ماست و انشاءالله تلاش هایمان در پرتو قدرت الهی به پیروزی ختم خواهد شد. دشمنان هم چون از ملاک های الهی فاصله گرفتند خوار و زبون خواهند گردید. سرنوشت بعضی از این سران فتنه به این جا ختم شد که حتی خیلی از حامیانشان هم دیگر آنها را قبول ندارند. الان موسوی و کروبی یک مهره سوخته هستند و تاریخ مصرفشان به پایان رسیده است.
کروبی در رفتارها و باورهای خود نشان داد که حتی لیاقت اداره یک مهدکودک را هم ندارد. آن وقت یک همچین فرد بی سوادی مدت ها ریاست مجلس را در کشور ما برعهده داشت. مدیریت امثال کروبی و خاتمی در این کشور نشانه غربت انقلاب اسلامی است. طبق محاسبات عادی، با وجود چنین صاحب منصبانی باید فاتحه انقلاب خوانده می شد، اما معلوم شد که این نظام و این انقلاب از جای دیگری تقویت می شود. رهبر گرانقدر و امام عزیز ما شاگردان امام عصر (عج) هستند و در پرتو امامت ایشان به هدایت جامعه مشغولند. کارها در اصل از جای دیگری انجام می گیرد. به امید آن که پرچم این نهضت بزرگ توسط رهبر عزیز انقلاب به دستان مبارک صاحب اصلی آن حضرت ولی عصر (عج) سپرده شود.
