اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین مطالب
آخرین نظرات

این بانگ آزادی است، کز خاوران خیزد

سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۱ مهر ۱۳۹۶، ۰۴:۵۶ ق.ظ

یکی از مهم ترین اهداف تشکیل جمعیت فدائیان اسلام توسط روحانی شهید سید مجتبی نواب صفوی، امر به معروف و نهی از منکر بود. برای انجام تکلیف امر به معروف و نهی از منکر روش های مختلفی وجود دارد که این گروه به فراخور شرایط و موقعیت اجتماعی و فرهنگی از آن روش ها بهره می گرفتند.

یکی از اقدامات جمعیت فدائیان اسلام در راستای امر به معروف و نهی از منکر، ترویج فرهنگ نمازخوانی و توجه دادن جامعه به اهمیت نماز و در نتیجه آن اشاعه تفکر توحیدی بود. اعضای فدائیان اسلام با یکدیگر عهد بسته بودند که هنگامی که زمان اذان فرا می رسد در هر نقطه ای که قرار دارند، بایستند و با صدای بلند اذان بگویند. اذان گفتن علنی در خیابان، آن هم در دهه سی که فضای جامعه در دوران سرسپردگی زمامدارن حکومت و خودباختگی فرهنگی لایه هایی از جامعه نسبت به تمدن پوشالی غرب قرار داشت، اقدامی شجاعانه و تأثیرگذار محسوب می شد. شاید امروز هم که در شرایط حاکمیت دینی قرار داریم خیلی ها خجالت بکشند که در خیابان و کوی و برزن بایستند و بخواهند با صدای بلند اذان بگویند. اما نیروهای مؤمن جمعیت فدائیان اسلام در آن سال ها بی توجه به نگاه پرسش گر و تحقیرآمیز و گاه تمسخر و رفتار توهین آلود برخی رهگذران، با امید به جلب رضایت الهی و عمل به تکلیف شرعی خود، قامت راست کرده و با صدایی رسا اذان می گفتند.

اذان گفتن علنی در معابر و گذرگاه ها دست کم سه فایده را به دنبال داشت. یکی این که باعث می شد اهل نماز یادشان بیاید که وقت عبادت است. دیگر آن که افرادی که دچار ضعف ایمان هستند با دیدن شهامت و عزم گوینده اذان، نسبت به اظهار دین و عقیده خود استحکام و اراده قوی تری پیدا نمایند. فایده دیگر هم آن بود که اهل گناه و معصیت سعی می کردند در آن لحظات دست از رفتار شرم آور خود کشیده و گوشه دنجی را برای خود پیدا کنند.

شهید نواب صفوی به نماز عشق می ورزید و این نگاه را به همه یارانش منتقل کرده بود. او نغمه دلنواز اذان را مقدمه ای برای بیداری فطرت ها و انس با خالق یکتا می دانست. همین نگاه بود که شاید نواب صفوی و یارانش را بر آن داشت تا در هنگامه وداع با این دنیای خاکی، قبل از آن که توسط دژخیمان سفّاک شاه، تیرباران بشوند، باز هم با صدایی رسا و فریادی کوبنده، بانگ ملکوتی توحید را سر داده و از عمق جانشان طنین دشمن شکن اذان را بر زبان جاری کنند.

بر اساس خاطرات آقای محمد مهدی عبدخدایی از یاران جمعیت فدائیان اسلام، ویژه نامه یالثارات الحسین علیه السلام

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">