این دفعه روحانیت را الگو قرار ندهید!
چه کسی گفته است روحانیت همیشه باید الگوی مردم باشد؟!
گاهی وقت ها تصاویر مجالس ترحیم بالاشهری ها و از ما بهتران را که می دیدم تعجب می کردم که چرا نوع چینش فضای مراسم با مدل سنتی مجالس ترحیم متفاوت است؟ برای خودم این توجیه را می آوردم که بالاخره این افراد هم می خواهند از سبک زندگی غربی پیروی کنند و هم این که به برخی آداب سنتی جامعه پایبند باشند. جمعش مثلاً می شود این که مجلس ترحیم را در فضایی برگزار کنند که شباهتش با مجالس ترحیم مرسوم در مساجد محلات، متفاوت باشد. بسیاری از غرب زده ها اصلاً مراسم ترحیم نزدیکانشان را در مساجد برگزار نمی کنند. فضایی اجاره می کنند تا میهمانانشان روی صندلی و مبل بنشینند، گاه موسیقی غمناک پخش می کنند و ...
اخیراً با فوت فرززند حجت الاسلام فلاحیان، وزیر اسبق اطلاعات، که انصافاً غمی جانکاه برای بازماندگان است، در تصاویری که از مراسم ترحیم نامبرده منتشر شد میهمان ها همگی روی صندلی نشسته بودند و چینش فضای آن محفل با آن چه که مردم به طور مرسوم در مساجد برگزار می کنند فاصله داشت.
نکته این جاست که به شهادت دوست و دشمن، یکی از محوری ترین شاخصه های توجه و علاقه مردم به روحانیت، همواره ویژگی ساده زیستی این قشر و دوری از خوی اشرافی گری بوده است. مجلس ترحیمی که روحانی بزرگواری چون آقای فلاحیان برای فرزند خود گرفت از جنس جامعه ایرانی نبوده و نسبتی با خوی ساده زیستی روحانیت نداشت. امیدوارم مردم ما در چنین مواقعی از روحانیت و علما الگو نگرفته و سعی کنند به جای افراد، معیارهای اسلام و سنّت را شناخته و ملاک رفتار خود و دیگران قرار دهند.
