یک ابهام درباره مرد پرده نشین!
سریال پرده نشین الحق والانصاف یکی از پرمحتواترین برنامه های تلویزیونی است که علاوه بر انتقال مفاهیم ناب مذهبی، جذابیت های نمایشی خوبی را نیز درخود جای داده است. از این بابت باید به بهروز شعیبی، کارگردان جوان کشورمان تبریک گفت.
چند روزی است که پیامی در رسانه های مجازی رد و بدل می شود مبنی بر این که سریال پرده نشین به طور نامحسوس درصدد توجیه خلاف کاری های آقازاده هاست. این پیام از سوی کسانی مخابره می شود که معتقدند این سریال در وهله نخست دامان روحانیون ذی نفوذ را از اتهام فرزندانشان مبرّا می کند و در مرحله بعد اثبات می کند که آقازاده های مظلوم! هم ناخواسته بازیچه دست صاحبان زر و زور و تزویر قرار گرفته اند.
من با این ادعا خیلی موافق نیستم. علتش هم این است که واقعاً بسیاری از علما از عملکرد فرزندان خود دفاعی نمی کنند و اینکه واقعاً بستگان درجه یک بسیاری از چهره های ذی نفوذ حوزوی در دام فرصت طلبان گرفتار می شوند. من از این موارد بسیار دیده ام و تا اینجای کار هم از رویکرد این سریال دفاع می کنم.
اما در چند قسمت اخیر این مجموعه تلویزیونی اتفاقی افتاده که ممکن است باعث شود سازندگان مجموعه فوق در معرض اتهام قرار بگیرند.
همین امشب به تیتراژ پایانی این سریال توجه کنید. اوایل تیتراژ در بین کسانی که به خاطر همکاری در ساخت آن مجموعه مورد سپاس قرار گرفته اند نام تولیت آستان قدس رضوی و آقازاده ایشان را به وضوح ملاحظه می فرمائید. لابد یادتان هست که سال ها پیش وقتی بحث برخورد با آقازاده ها و نورچشمی ها مطرح شد، مشتری نخست راهروهای دادگاه مبارزه با مفاسد اقتصادی، شرکت المکاسب وابسته به کدام آقازاده بود؟ البته آخرش نفهمیدیم پرونده مذکور به کجا انجامید.
انتشار نام تولیت آستان قدس و فرزندش به عنوان همکار در ساخت این سریال می تواند بدبینی ها نسبت به انگیزه و پشت پرده ساخت آن را افزایش دهد. نکته عجیب این جاست که اگر تیتراژ پایانی این سریال در قسمت های نخست را در سایت آپارات جستجو کنید، به هیچ وجه نامی از تولیت آستان و فرزندشان نخواهید دید! باید پرسید این نامها چرا هم اکنون به تیتراژ پایانی پرده نشین اضافه شده و یا به بیان دیگر، سازندگان این مجموعه بنا بر چه مصلحتی از اعلام نام های ذکر شده در قسمت های آغازین سریال اجتناب می ورزیدند؟
