مبلّغان غدیر به این دو نکته توجه کنند!
آیت الله توکل چهارشنبه گذشته در پایان درس خارج فقه، دو توصیه تبلیغی را برای روحانیون در مراسم مربوط به جشن های عید سعید غدیر بیان نمود.
این استاد برجسته حوزه اظهار داشت: حفظ اتحاد بین مذاهب اسلامی به منظور پیشگیری از رخنه و فتنه جویی دشمنان امری بایسته وضروری است. رعایت این مهم مستلزم اجتناب از هر نوع اهانت به بزرگان اهل سنت می باشد.
در عین ضرورت پرهیز از وهن برادران اهل سنت بیان مستدل واقعه تاریخی غدیر و دیگر حقایق اسلامی نیز باید مورد نظر قرار داشته باشد. به عبارت دیگر نه به بهانه اثبات حقانیت اهل بیت باید به اهل سنت اهانت کرد و نه به بهانه حفظ وحدت باید از بیان ادله مربوط به تاریخ اسلام غفلت نمود.
آیت الله توکل با ذکر مثالی به توضیح پیرامون این توصیه پرداخت:
فرض کنید قرار است در خصوص عایشه اظهار نظر کنید. بگوئید عایشه از این بابت که همسر پیامبر اکرم (ص) بود فردی قابل احترام محسوب می شود. طبق فتاوای بسیاری از بزرگان شیعه کسی حق وهن به ایشان را ندارد. اما یک پرسش درباره او وجود دارد که باید پاسخ داده شود. طبق حدیثی از رسول خدا(ص) که در بسیاری از منابع اهل سنت نیز ذکر گردیده، هر کس امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة.
سؤال این جاست: وقتی جمل بر پا شد و عایشه به تقابل با علی علیه السلام ( خلیفه چهارم اهل سنت) پرداخت امام زمانی که در آن وقت به او ایمان داشت چه کسی بود؟! سه خلیفه قبلی که در قید حیات نبودند. علی علیه السلام هم که مورد قبول ایشان نبود. با این وصف عایشه یا صحابه ای چون طلحه و زبیر چه کسی را در آن هنگام خلیفه می دانستند؟ چرا اهل سنت نام چهارمین خلیفه مقبول عایشه را ندانسته یا مورد تأیید نمی دانند؟ تاریخ در این باره عاری از پاسخ است.
