می خواهی نور را تماشا کنی؟!
بعضیها با دلشان زندگی می کنند. با دلشان می بینند و با دلشان می شنوند و با دلشان سخن می گویند.
مهربانند و اهل گذشت. محبت دارند و دلشان می خواهد همه را خوشحال کنند. همه جا دوستی و آشتی باشد. سیاهی نباشد و همه جا از نور صفا و صمیمیت آکنده شود. وجود این طور آدمها غنیمتی است و آشنایی با آنها مایه افتخار.
بعضیها اما با دلشان حکومت می کنند. آه شان، اشکشان، دعایشان، دانه های تسبیحشان، لرزش قلبشان، اخمشان، لبخندشان، نفس قدسی شان، نگاهشان، سکوتشان و... در این عالم اثر دارد و مقدرات روزگار را تغییر می دهد.
سید رمضان علمدار، پدر شهید عارف واصل سید مجتبی علمدار که ساعاتی پیش به دیار ابدیت و خلد برین رضایت حق شتافت از این دسته حکمرانان نورانی ارض خدا بود، دلیل موجّه رحمت پروردگار و بهانه تبسم دایره خلقت.
پیش خدا که هستی ما را دعا کن پیرمرد.
شادی روحش صلوات.
با یک نگاه شهری را روبراه می کنند
اینها که میروند اجنه به خیابانها میریزند