آیا می توان به جبهه مردمی نیروهای انقلاب، اعتماد کرد؟

انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی را که خاطرتان هست؟

راستی ها گشتند و از بین شاخص ترین چهره های نزدیک به خود در جبهه گفتمان انقلاب اسلامی، دکتر زاکانی را برای ساماندهی به فهرست مورد نظرشان انتخاب کردند. فهرست اصولگرایان در واقع رقیب فهرست نیروهای حزب اللهی و پایداری بود و تلاش داشت تا با عاریه گرفتن ادبیات و شعائر آنها، از حربه تدلیس چهره های منفعت طلب برای جلب اعتماد نیروهای انقلاب استفاده نماید.

علی رضا زاکانی زمانی این فریب بزرگ را فهمید که دیگر دیر شده بود. لابی گران خبره و پیشکسوتان سیاست بازی نظیر مهندس باهنر که این بار با طعمه قرار دادن امثال زاکانی و سرقت ادبیات و مفاهیم انقلابی توانسته بودند کرسی مجلس را به خود اختصاص دهند، نامزد مورد علاقه امثال زاکانی و پایداری ها برای ریاست مجلس را کنار زده و لیدر جریان معامله گران اصوسوار، یعنی علی لاریجانی را بر اریکه قدرت نشاندند.

اکنون نیز یک نگاه به فهرست حامیان و اعضای جبهه مردمی نیروهای انقلاب، تکرار این تجربه تلخ را تداعی می کند. باز هم انگار نام انقلاب و شعائر آن با حضور چهره های وجیهی چون طالب زاده و ... در کنار عناصر سرسپرده به لاریجانی همچون مرضیه وحید دستجردی و محمد رضا باهنر و ... قرار است طعمه امیال سیاست پیشگانی زبردست واقع شده و باز هم آرمان های حیات بخش انقلاب در مهلکه مصلحت بینی های خودساخته، فدای معاملات پشت پرده اصحاب قدرت شود.

حسن روحانی به ریاست جمهوری کمتر از هشت سال قانع نیست. این دولت با مذاق چهره های مشهور راست سنتی بسیار سازگار بوده و آنها (امثال باهنر و لاریجانی) نیز استمرار مدیریت او را با منافع جناحی خویش در تضاد نمی بینند.

با این وصف خطر لوث نمودن شعائر انقلابی و کنترل شور نیروهای ارزشی با تشکیل جبهه ای تقلبی و فرعی و تخلیه انرژی حزب الله در راه حمایت از کاندیدایی ضعیف به منظور تضمین حاکمیت هشت ساله دولت فریدونی، اصلاً بعید به نظر نمی رسد.

راه این جاست

سر و رویمان خون آلود بود. تنمان بر اثر کتک های ناجوانمردانه زندانبانان بعثی، حسابی کوفته و خسته بود. گرسنه و تشنه بودیم. همه جای اتاقک مخروبه ای که در اختیارمان گذاشته بودند بوی لجن می داد. ساعات اولیه اسارت برای همه حال و هوایی غریب داشت. یکی دلش شکسته بود. یکی از درد و زخم جراحت ناله می کرد. یکی از آینده ناامید بود ...

باید کاری صورت می گرفت. باید حرکتی می کردیم تا روحیه ها دوباره بازسازی شود. اگر کسی در همان ابتدای اسارت دچار سرخوردگی می شد معلوم نبود که بتواند تا آخر اسارت با شرایط کنار بیاید و روی پای خودش بایستد. دل های شکسته نیاز به التیام داشت. ناامیدها باید به پناه اصلی خود فکر می کردند. افراد رنجور و مجروح و تشنه و گرسنه باید صبر را پیشه خود می ساختند.

همه این مشکلات را که نمی شد با صحبت و نصیحت حل کرد. نمی شد پای درد دل های همه نشست و با زبان به آنها دلگرمی و امید بخشید. نه فرصتش بود و نه حال و حوصله اش. چه بسا اگر کسی زبان باز می کرد و می خواست برای بقیه صحبت کند در آن شرایط سخت و عصبی، ممکن بود با واکنش منفی بقیه مواجه شود. آن جا فقط یک راه وجود داشت.

یک نفر باید شروع می کرد تا بقیه هم از او یاد بگیرند. تا همه بفهمند این جا و در این بحبوحه، چه راهی برای نجات وجود دارد. بلند شدیم به نماز، یک نفر، دو نفر، سه نفر، ... انگار دیگران نیز شهامت پیدا کردند تا گمشده خود را بیابند. گاهی وقت ها اراده یک نفر می تواند بر یک جمع تأثیرگذار باشد. همه آن ویرانه مملو شد از زمزمه نماز، نمازهای بی وضو، بی طهارت ظاهر، اما پر از حسّ و حال و سرشار از توجه به خدا. نماز که خواندیم انگار سبک شده بودیم. انگار دیگر هیچ مشکلی، هیچ درد و رنج و کمبودی نداشتیم. ما خدا را داشتیم.

بعدها در کلام مقام معظم رهبری جمله ای به این مضمون دیدم که یاد فضای آن روز اسارت افتادم: در بحران ها گمشده انسان، نماز است.

بر اساس خاطره ای از آزاده سرافراز مهران حسنی، مصاحبه اختصاصی نگارنده

وقتی قورباغه هفت تیر می کشد!

اگه عضو شورای شهر، جواب امام جمعه رو بده و از حرفش تلقی توهین بشه، جیغ از ما بهتران به هوا میره و همه میشن کاسه لیس و دایه دلسوزتر از مادر؛ اما

اگه یه فتنه گر وطن فروش بیاد مستقیم و علنی به امام جمعه توهین کنه، مصلحت اینه که به آشتی ملی فکر کنیم.

رونوشت به: آن مرد که در مصاحبه با آن زن شیپورچی گفت: اجازه توهین به امام جمعه را نخواهم داد.

و به: ده ها گروه فولکس واگنی معامله گر سیاسی با اسمهای پرطمطراق که جز صدور بیانیه، خاصیتی نداشته اند.

یک فاتحه، برای یک مرد

امروز که خبر ارتحال جناب آقای اسماعیلی را در شبکه های مجازی خواندم واقعا حالم گرفته شد.

سال 76 در جمعیت دفاع از ارزش های انقلاب اسلامی و ستاد انتخاباتی حجت الاسلام ری شهری در بابل با ایشان آشنا شدم. آن وقت مسئول پایگاه بسیج مسجد حضرت ابوالفضل علیه السلام و یار غار حاج آقا یزدانی عزیز بود.

شخصیت این مرد بسیار برایم جاذبه داشت. جدیّت او در انجام هر کاری و نیز قاطعیت، شجاعت و صراحت لهجه اش برای جوان هجده نوزده ساله پرشوری مثل من، واقعاً جذاب و آموزنده بود. از دیگر جاذبه های شخصیتی وی تدبیر او در باز کردن گره هایی بود که در آن برهه خاص بر سر راه دوستان همفکر ایجاد می شد. هوش بالا و درک صحیح از شرایط جامعه آن روز، در حالی که بی تعارف بسیاری از نیروهای حزب الله با این توجیه که مسئولان بیدارند، خودشان را در برابر واقعیت های تلخ جامعه به خواب زده بودند، از دیگر محسنات ویژه شخصیت این رزمنده و جانباز و بسیجی خستگی ناپذیر بود.

مجموعه این صفات باعث می شد که رفتارهایش را همواره زیر نظر داشته باشم. از این رو می توانم بی اغراق ادعا کنم که صداقت ایمانش را بارها در عرصه عمل شاهد بودم و درس هایی فراموش ناشدنی از کردار نیک و درایت هوشمندانه او آموختم. ایشان کارمند دانشگاه علوم پزشکی بابل بود و ظاهراً مدتی هم مسئولیت بسیج کارکنان این دانشگاه را برعهده داشت. پیش از این او در یکی از نهادهای خدماتی ایثارگران مشغول به فعالیت بود که ایستادگی اش برای دفاع از حق و پای بندی اش به اجرای اصل امر به معروف و نهی از منکر، ادامه حضور او در آن مجموعه را ناممکن ساخت.

همیشه با خودم می گفتم با وجود چنین افراد توانمند، سالم و خوش فکر و شجاعی چرا امور اداری جامعه اغلب در دست مدیرانی فاقد صفات برجسته قرار گرفته است؟ سن و سالی که از من گذشت البته مرا به پاسخ این پرسش رساند. کم تر مجموعه ای وجود دارد که راه پیشرفت را تنها برای کارمندان و مدیران مطیع و چشم و گوش بسته و بی اعتنای به حق، باز نگذارد.

مرحوم حسینعلی اسماعیلی بر اثر مصرف داروهایی که برای درمان عارضه شیمایی اش استفاده می کرد دچار سرطان شد و امروز دعوت حق را لبیک گفت و در آرامگاه گله محله بابل به خاک سپرده شد. روحش شاد و قرین رحمت حق. انشاءلله امشب(شب جمعه) همراه با دوستان شهیدش میهمان سفره اباعبدالله باشد.

مصاحبه ای خواندنی و نه چندان قدیمی با آخرین شهید مازندرانی مدافع حرم

"یک خاطره خوب برای ما تعریف کنید

آمده ام در هیئت و دارم مداحی میکنم. بهترین خاطره خوبم فعلا همین است. خاطره خوب دیگر اینکه آقا مهران داماد ما شد و خاطره بد هم اینکه آقا مهران داماد ما شد ( می خندد و می گوید شوخی می کنم("

آن چه خواندید تنها بخشی از مصاحبه خواندنی مداح اهل بیت علیهم السلام، مصطفی زال نژاد با سایت هیئت محبین آل طاهای شهرستان آمل است.

این خادم بی ادعای آستان اهل بیت، در پایان همان مصاحبه که متن آن را در ادامه خواهید خواند، در پاسخ به درخواست مصاحبه کننده که آخرین سخن او را برای خوانندگان سایت در خواست کرده بود؛ نه نصیحتی به زبان آورد و نه ژستی گرفت و ادعایی را طرح کرد. هیچ حرف دنیایی نداشت جز آن که گفت: "خدا ما را عاقبت به خیر کند."

مضمون این دعای به ظاهر ساده را نباید دست کم گرفت. مصطفی زال نژاد در کربلای سوریه، عاقبت به خیر شد و سرو وجودش امروز در خاک پاک آمل، دیار صالحان و مومنان، تا رستاخیز ظهور، به امانت گذاشته شد.

http://www.aletaha.ir/index.php?newsid=392

 

لبیک یا زینب

آنهایی که می گویند زن در اسلام، جایگاهی ندارد، به نغمه لبیک یا زینب مصطفی زال نژاد در حرم عقیله بنی هاشم، دل بسپارند.

او یک روز پس از آن که بر تابوت یار معراجی اش، مهدی نعمایی، نوحه لبیک یا زینب را خواند، اذن دخول به حریم عرشیان را دریافت کرد و همنشین ساکنان روضه رضوان گردید.

آنهایی که می خواهند جایگاه زن در اسلام را بشناسند، به نغمه لبیک یا زینب عاشورائیان کربلای شام، گوش جان بسپارند. گنبد نورانی بانوی صبر و بصیرت، تنها مرکز تحولات این عالم نیست. امروز آخرت ما نیز حول حرم زینب کبرا سلام الله علیها رقم می خورد.

هر کس که آسمان را منزل حقیقی خود می داند، صادقانه ترین نوای وجودش باید نغمه "لبیک یا زینب" باشد.

مازندرانی ها در این هفته، دو مسافر ابدی کربلا را تا بهشت بدرقه کردند. روح این دو شهید مدافع حرم و همه شهدای بی نام و نشان جبهه جهانی اسلام را شاد کنیم با صلوات بر محمد و آل محمد.

حقیقت دین و دین حقیقی

قبلا تو حواجه ربیع، مزار دانشمندی غربی رو دیده بودم. براش فاتحه هم خوندم اما برام سوال بود که این بابا این جا چه کار میکنه؟ امشب متن جالبی دربارش خوندم که به این سوالم جواب میداد:

مرحوم آیت الله سید محمد‌هادی میلانی‌(ره) دچار بیماری معده شدند و پروفسور برلون را از اروپا برای جراحی ایشان آوردند.

🌿 پس از یک عمل سه ساعته و زمانی که ایشان در حال به هوش آمدن بودند، پروفسور به مترجم دستور داد تمام کلماتی که ایشان در حین به هوش آمدن می‌گویند را برایش ترجمه کند.

✨مرحوم میلانی در آن لحظات فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی را قرائت می‌کردند.

❄️ پس از این مساله پروفسور برلون، گفت؛ کلمه شهادتین را به من بیاموزید؛ زیرا از این لحظه می‌خواهم روی به اسلام بیاورم و پیرو مکتب این روحانی باشم.

🌼وقتی دلیل این کار را جویا شدند، پروفسور برلون گفت:

🔰 تنها زمانی که انسان حقیقت وجودی خود را بدون این که بتواند برای دیگران نقش بازی کند، نشان می‌دهد، در حالت به هوش آمدن است،

💥 و بنده دیدم که این آقا، تمام وجودش محو خدا بود...

 🔴در آن لحظه به یاد اسقف کلیسای کانتربری افتادم که چندی پیش در همین حالت و پس از عمل در کنارش ایستاده بودم،

🔷و دیدم که او ترانه‌های کوچه بازاری جوانان آن روزگار را زمزمه می‌کند!!

♦️ در آن لحظه بود که فهمیدم حقیقت، نزد کدام مکتب است ...

🌺 بعد از آن هم وصیت کرد که وی را در شهری که مرحوم میلانی را در آن دفن کرده اند به خاک بسپارند 

✨که هم اکنون قبر این پروفسور مسلمان شده در خواجه ربیع، محل مراجعه مردم و افرادی است که حقیقت اسلام را باور کرده‌اند...

*کانال ندبه های انتظار*

🆔 @ale_yaasin

سایت خبرگزاری حوزه

توصیه ویژه یک فرماندار به ولایت پذیری

فرماندار بابل در بخشی از متن دعوتنامه ای که برای حضور مردم در یادواره شهدای این شهرستان صادر کرده است، نوشت:

"ولایت پذیری آحاد افراد جامعه به عنوان بزرگترین خواسته شهدا است و عمل به وصیت شهدا اصلی ترین راه تحقق خواسته های آنان در جامعه امروز محسوب می شود که این امر، نظام جمهوری اسلامی را در مقابل تهدیدهای متعدد دشمنان نظام اسلامی  بیمه می کند."

نظر مقام معظم رهبری در خصوص ضرورت مرزبندی با فتنه گران و حساسیت ایشان بر این موضوع بر کسی پوشیده نیست.

متن وصیتنامه شهدا، چه در سال های دفاع مقدس و چه در سال های اخیر نیز مشحون از توصیه بر ضرورت ولایتمداری و عمل به منویات حضرت امام و یا مقام معظم رهبری است.

با این وصف، ولایت پذیری و عمل به وصیت شهدا اقتضا می کند تا در سالروز حماسه بزرگ و دشمن شکن نهم دی، به جای حضور در جمع حامیان قوهای مهاجر، لااقل در یکی از ده ها مراسمی که برای بزرگداشت این روز حماسی در گوشه و کنار شهر برگزار شد، شرکت نمود.

واکنش محمد حسین منصف به اشک آتش

برای احترام به نظرات دوست خوب و شجاعم طلبه بزرگوار آقای سید حمید مشتاقی نیا مقاله او را گرچه نقدهای تندی به من و ایضا به شهردار و همه اعضای شورای شهر و افرادی خارج از مدار شهرداری و شورا دارد را در زیر منتشر میکنم اما به بخشی از سخنان ایشان نقد متقابل دارم.

✅ در زمینه مقبره مرحوم هادی نوروزی که ورزشکاری اهل نماز و شعائر دینی بوده و بخاطر اخلاق خوبش مورد علاقه بود توافق چندانی با نظر ایشان نداریم

✅ در زمینه نام بردن از یکی از کاندیداهای مجلس به نظر من انصاف را رعایت نکردند

✅ در زمینه نام بردن از یکی از بستگان ؛  ایشان مطمئن باشند که خط فکری و عملی من متاثر از تفکر خودم میباشد و انصاف را در تحلیل رعایت نکردند.

✅ در زمینه سخنان شهردار در مورد صهیونیستها ایشان بدون تحریک قبلی و پیش زمینه ناگهان با غرور این حرفها را زد و حتی تکرار کرد که شوخی نمیکند و جدی گفته است و به شرافت صهیونیستها نسبت به ما اصرار کرد و این جایی برای دفاع باقی نمیگذارد.اظهار نظر شهردار در مورد صهیونیستها ربطی به موضوعات شهری نداشت و وقتی اشتباهی به این بزرگی میکند باید با عذر خواهی آب رفته را به جوی بازگرداند اما ایشان با دفاع رسانه ای در مثال که میگویند دزد پر رو یقه صاحبخانه را میگیرد؛  اینگونه رفتار میکند و یک عذر خواهی ساده نمیکند واین قسمت تحلیلهای شما او را گستاختر میکند.

دوست گرامی و عزیزم

با بعضی از نظرات شما موافقم اما شهردار بابد از سخنان ضد انقلابی اش عذر خواهی کند.

حرف زیاد است.اما بخاطر توجه شما به مسائل شورا و شهرداری تشکر میکنم و میدانم که دفاع از حق سخت است اما همچنان برای جلوگیری از حیف و میل اموال بیت المال و سوء مدیریت آقای شهردار در پروژه آسفالت که ضررهای هنگفتی احتمالا میلیاردی به بیت المال زده و سوء مدیریت در پرو ژه باغ فردوس به تذکرات به شهرداری ادامه میدهیم 

آخرین سخن اینکه دوست من: 

نگاهت به عملکرد شهردار قبلی و شهردار فعلی کاملا از سر بی اطلاعی بوده و بخاطر این اظهار نظر شما که به حمایت ضمنی از ضعیف ترین شهردار سالهای اخیر بابل منجر شده در پیشگاه خدا باید پاسخگو باشید.

 دوست شما 

محمد حسین منصف

عضو شورای اسلامی شهر بابل

بی پرده و صریح درباره شورا و شهردار بابل

با توجه به قرابت فکری و ارتباط عمیق عاطفی ام با برادرم حسین منصف، ترجیح می دهم فحوای این متن -که به یقین آخرین نوشتار این قلم در خصوص شورا و شهردار بابل در این دوره از تصدی شورا بر امور زادگاهم خواهد بود- خطاب به ایشان باشد هر چند که رنجش او را نیز چه بسا به دنبال داشته باشد:

جناب حسین آقای منصف عزیز، سلام!

فایل صوتی مربوط به سخنان جنجالی شهردار بابل درباره مشاوره با صهیونیست ها را با دقت گوش دادم. مطمئنم منظور سرهنگ بیژنی از ادای این عبارات، رسمیت بخشیدن به دشمنان اسلام و یا وهن ارزش های اسلام و انقلاب نبوده است.

نحوه بیان و ادبیات گفتاری وی در مجموعه فایل های صوتی منتشر شده از جلسات شورای شهر را در سطح شأن و اعتبار فرهنگی شهری چون دارالمومنین بابل نمی دانم؛ اما فراموش نکنیم او منتخب شورای شهری است که اتفاقاً ادبیات و گاه رفتار شماری از آنها نیز در سطح اعتبار و وزن تاریخی مردم مظلوم و فرهیخته این شهر نیست.

این شهردار را در ارائه خدمات شهری موفق تر از شهردار ناپخته قبلی بابل می دانم که بالاترین هنرش ساکت نگاه داشتن اعضای چپ و راست شورای شهر بود. انصاف حکم می کند از خدمات شهردار فعلی و موقت بابل قدردانی کنیم.

اشتباه شهردار در بهره گیری از افراد ناوارد در امور فرهنگی، البته پاشنه آشیلی است که بنیان تاج و تخت او را از جا خواهد کند. به همان نسبت که مرتضی حسینی را پسری خوب، سیاسی و غیر فرهنگی و نامناسب برای تصدی امور فرهنگی شهری در وزن و اعتبار دیار مومنان می دانم، به کارگیری نیروهای خوش سابقه، فرهنگی و موجهی چون مرتضی محمدپور و اکبرپور روشن را در سایر معاونت های شهرداری بسیار قابل تحسین و به جا می دانم.

من هم مانند بسیاری از تحلیل گران ناپیدای شهر، بر این باورم که شهردار، کاندیدای دوره آتی انتخابات مجلس شورای اسلامی خواهد بود و بر خلاف این جمع محافظه کار، از بیان این تحلیل ابایی ندارم.

حسین آقای عزیز!

به عنوان کسی که با تمام قوا برای پیروزی و ورودت به شورای شهر بابل تلاش کرد همچنان مدافع تمام قد فعالیت های عدالتخواهانه ات هستم. کسی نمی تواند شورآفرینی کمیسیون فرهنگی شورای شهر بابل در دهه های فجر سال های گذشته با اجرای سرودهای خیابانی و ... و تغییر محسوس با رویکرد انقلابی در فضای شهر را نادیده بگیرد. کسی نمی تواند تقویت بخش قابل توجهی از هنرمندان جوان و گمنام بابل توسط حسین منصف را انکار نماید.

بسیاری از انتقادهای حسین منصف به شهردار بابل، مانند عدم تمکین او نسبت به بعضی از قوانین شورا، به کارگیری مشاوران غیر بومی با حقوق بالا و ... درست و به جا هست که متأسفانه امثال من آن طور که باید در حمایت از نقدهای سازنده او وارد میدان نشدیم؛ اما بسیاری از دعواهای رسانه ای وی با شهردار، دعوایی خاله زنکی و بی اهمیت و فرصت سوز تلقی می شود.

به یقین باور دارم که وجود حسین منصف در شورا و دلسوزی های او برای بیت المال، حمایت هایش از محرومین، اصرارش بر قانون مداری نهادها و کانون های قدرت، حمایت های مجدانه او از فعالیت های فرهنگی و ... عوایدی بزرگ و بی مثال برای منافع مردم این شهر به همراه داشته است. با این حال، این که حسین منصف با همه کارکردهای مثبتی که در پرونده اش دارد، پله ای برای درخشش و صعود کاندیدای سابق و رد صلاحیت شده مجلس شورای اسلامی، جناب آقای فغانپور بشود برایم قابل هضم نیست. رفتار احساسی حسین منصف برای برجسته سازی مرحوم هادی نوروزی –رحمت الله علیه- که هرچند انسانی خوب مثل همه آدم های معمولی شهر بود؛ اما در قد و قواره الگو دهی و راهبری آرمانی دنیا و آخرت قشر جوان نیست، را هرگز مورد تأیید قرار نخواهم داد.

برادرم، حسین آقای منصف!

بارها این حرف را پشت سر آقا مصطفای عزیز و دوست داشتنی زده ام و از نفاق خود می دانم که از بازگو نمودن علنی آن اجتناب کنم. به نظر من، مصطفای منصف، حسین را از ما ربود! جواد بیژنی، شهردار را به زمین می زند و مصطفای منصف، حسین را.

با این حال دور از انصاف می دانم که از ناجوانمردی بعضی از دوستان به اصطلاح اصولگرا هم گلایه علنی نداشته باشم؛ آن جا که می بینند حسین منصف به رغم همه فشارها و تخریب ها و پرونده سازی ها که در بسیاری از مواقع از سوی هم فکران سیاسی خودش صورت می گیرد باز هم یک تنه در مقابل فتنه گران و خائین و وطن فروشانی که دل رهبر و خانواده های شهدا را خون کرده اند، با قدرت اما مطلومانه ایستاده و مقاومت می کند و یک خدا قوت ساده هم به او نمی گویند. البته جمعی که از دل فهرست انتخاباتی آنها جلال نورالله زاده و علی شکری پور بیرون بیایند، هر چه باشد اصولگرا نیست. 

حسین آقای عزیز!

شهردار بابل نیازی به مشاوره با صهیونیست ها ندارد. این ادعا از اساس نادرست است. شما فرض کن جوانکی پیر اندام یا هر فرد دیگری، از این که روی یک سطل زباله شهر نوشته شد: "سفارت آمریکا" عصبانی بشود؛ کمک به مساجد و هیئت ها را حرام بداند، مخالف این باشد که در ایام محرم حتی یک بنر با موضوع شمر زمانه ات را بشناس بر در و دیوار شهر نصب شود تا مبادا دل آمریکا و اسرائیل به درد بیاید؛ با تقطیع کلمات رهبری و تحریف در فحوای کلام ایشان  بخواهد با خط درشت روی بنرها بنویسد: حجاب به معنی چادر نیست! یا مثلاً دلش بخواهد بنری در چهارراه شهدا نصب کند و به دروغ و با جعل تاریخ بنویسد که در این جا عده ای در نبرد با بنی امیه! شهید شده اند، فتنه گری قانون شکن، وطن فروش و هتاک را به عنوان افتخار فرهنگی! شهر مطرح نماید و ... بعد همین جوانک مریض هم هوس کند که به شهردار شهر مشاوره بدهد و بر فرض محال، شهردار مشورت با او را به جان بخرد؛ دیگر چه نیازی به مصاحبت و مشاورت با صهیونیست ها باقی خواهد ماند؟! الحمدلله تا به حال از این اتفاقات در شهر ما رخ نداده است.

حرف آخر: برای داشتن شهری بهتر باید انتخابی درست داشت. من از همان روز که مطلع شدم اکثریت اعضای شورای شهر برای بازدید از غرفه کوچک شهرداری وقت بابل، بار سفر بسته و با استفاده از هزینه های عمومی شهرداری که از عرق جبین مرد و زن زجرکشیده این شهر تأمین می شود به جزیره کیش سفر کرده اند، دور اصلاح طلب و اصولگرای این شورا را خط کشیدم.

چه شهردار بهتری بخواهیم و چه شورایی بهتر، باید در انتخابات آتی شورا، فارغ از باندبازی ها و قبیله گرایی ها رأی بدهیم. معتقدم برای بهتر شدن شرایط این شهر، بی رودربایستی باید هر "سیزده" نفر فعلی عضو شورا را به کنار زد. با این وصف برای مردم بابل، روز بیست و نه اردیبهشت، روز "سیزده" به در خواهد بود!

فاز جدید حملات رسانه ای غرب بر ضد اصولگرایان به زودی آغاز می شود

سایت شبکه خبری صدای آمریکا، هنوز هم بر روی موضوع آتش سوزی ساختمان پلاسکو مانور داده و تلاش دارد تا شهردار تهران را مقصر اصلی این حادثه معرفی نماید.

هم اکنون در صفحه نخست این سایت، خوانندگان به نظر سنجی درباره ضرورت استعفای شهردار تهران فراخوانده شده اند.

این که بوق های تبلیغاتی ایالات متحده آمریکا که بر اساس ماهیت خود همواره تلاش داشته اند تا به هر بهانه ای نظام جمهوری اسلامی را زیر سوال ببرند؛ مدتی است که اولویت نخستشان زیر سوال بردن بخشی از جناح حاکم در مدیریت کشور شده است، پیامی شفاف برای جامعه اسلامی و تاریخ ایران در بر دارد. غرب و در رأس آن آمریکای جنایتکار، جناح متمایل به خود را در درون کشور به خوبی شناخته و برای تقویت آن از هیچ کوششی فروگذار نمی کند. مردم ایران حق دارند که یک جناح سیاسی پرادعا در کشور را جناحی آمریکایی بدانند.

نکته جالب دیگر اما مخالفت دو سوم شرکت کنندگان در نظرسنجی با استعفای قالیباف و مقصر دانستن بخش های دیگری از مدیریت اجرایی کشور است.

با توجه به ناکامی رسانه های غرب در اقناع مخاطبان خود و عدم همنوایی آنان با جریان یک دست و منسجم رسانه های غربی و اصلاح طلب در ماجرای پلاسکو، به نظر می رسد به زودی شاهد آغاز فاز جدیدی از بهانه جویی ها و جوسازی های روانی به منظور تخریب وجهه اصولگرایان خواهیم بود.

از آب تا آتش!

اگر پیش از توافقات هسته ای، دولت حق داشت که حل معضل آلودگی هوا و کمبود بارندگی و ...  را در گرو امضای برجام بداند، حالا ما هم حق داریم که آتش سوزی های زنجیره ای پالایشگاه ها، پتروشیمی ها، مراکز تجاری و ... که اتفاقاً بعد از توافقات هسته ای به وقوع پیوست را به گردن برجام بیندازیم.

از راست که بر ماست!

این که باهنر جایی گفته است که روحانی را اصولگرا می داند، به نظرم حرف درستی زده است. حسن روحانی یک اصولگرای واقعی است؛ درست مثل خود مهندس باهنر، درست مثل علی لاریجانی و برادرش جواد؛ درست مثل ولایتی و موتلفه ای ها و ...

نسل جدید جامعه اسلامی باید نگاه درست و واقع بینانه ای را نسبت به صف کشی های سیاسی کشور پیدا کند. مفهوم اصولگرایی، بازیچه و دستاویزی برای عناصر پنهان عرصه قدرت است. آنها پیش از این از مفاهیم مقدس دیگری نیز برای کسب امتیاز و احراز پست و میز و قدرت استفاده کرده بودند.

پشت صحنه اصولگرایی، همان راست سنتی خودمان است که عالم و آدم را از منظر ارزش مادی آن نگریسته و همه چیز را اعم از اخلاق و معنویت و ... تنها برای معامله بر سر میز قدرت می خواهد. آنها در بنگاه جناح خود برای یک روز تصدی بیشتر بر اریکه و مسند قدرت، سر هر چیزی معامله می کنند، خواه خون شهدا باشد یا منویات رهبری یا دستاوردهای هسته ای، یا اعتبار بین المللی نظام یا آبروی نیروهای حزب اللهی و .... زر و زور و تزویر را باید شناسنامه این افراد دانست.

البته این جماعت به دلیل رسوایی مکرر در نزد مردم از جایگاه و پایگاه اجتماعی قابل اعتنایی برخوردار نیستند. برای همین است که با پول و دیگر جاذبه های فریبنده ای که به وفور در اختیار دارند، گاه افراد وجیهی را برای به بازی گرفتن نیروهای پرشور انقلاب استخدام می نمایند. مزه قدرت که در زیر زبانشان آمد، تاریخ مصرف بازیچه های خود را تمام شده می دانند.

از دست جماعت راست سنتی باید به جهنم خدا پناه برد. ضربه ای که آنها در بی اعتماد سازی جوانان انقلابی و سایر اقشار جامعه نسبت به بعضی باورهای سیاسی و اعتقادی وارد می آورند، دست کمی از ضربات ناجوانمردانه بدخواهان ندارد.

همه حرف ها و دردها را که نمی توان و یا نباید نوشت. فعلاً تا همین جا کفایت می کند. خدا به همه دلسوزان و غصه خورهای حقیقی نظام که از بدنه مستضعف جامعه هستند، صبر عطا کند.

آشتی میلی نه آشتی ملی!

ملت که با هم دعوایی ندارند و با هر فرهنگ و سلیقه ای دارند برای خودشان زندگی می کنند، پس ناز و عشوه هایی که سیاسیون برای هم در می آورند را نباید آشتی ملی نامید.

آشتی ملی یعنی این که مسئولین ما هم باور کنند که ایران با احتساب مردم زجر کشیده و در رنج خوزستان و سیل زدگان سیستان و ... می شود ایران. این می شود آشتی با ملیّت یک کشور.

این که شاه سلطان حسین عرصه سیاسی ایران از تهدیدات آمریکا ترسیده و مدعی شده کشور برای دفاع احتمالی از تمامیت ارضی خود به فرمولی به نام آشتی ملی نیاز دارد؛ انگار یادش رفته که سوسول های اصلاح طلب در مقتدرانه ترین حالت ممکن، نهایتاً می توانند لوله خودکارشان را به طرف دشمن پرتاب کرده و با فشار ایمیلی به مصاف متجاوزان و چپاولگران بروند.

آشتی ملی را باید درست معنی کرد. به بعضی از آقایان باید گفت: شما جیب ملت را نزن، آشتی ملی پیشکش!ا

البته اگر منظور از طرح به اصطلاح آشتی ملی، آزادی سران وطن فروش فتنه است که باید گفت زیاد عجله نکنید. یکی شان را عزارییل با خودش برد. دو سه تای دیگر هم که به او ملحق شوند، آشتی مورد نظر شما خود به خود محقق خواهد شد.

امامی برای همه روزهای هفته!

دقایقی پیش با حجت الاسلام پوراکبر، امام جمعه انقلابی شهر تنکابن تماس گرفتم و به سهم خود بابت ادای شجاعانه فریضه نهی از منکر در مقابل وزیر فرهنگ و ارشاد (اسلامی) از ایشان تشکر نمودم.

پیشنهاد این استاد بزرگوار حوزه و جانباز سرافراز دفاع مقدس و نبرد با صهیونیسم به فعالان رسانه ای جبهه انقلاب اسلامی این بود که تلاش کنند متن سخنان وی در جلسه مذکور را پیدا و منتشر نمایند که خدمتشان عرض کردم وزیری با این سطح سوابق کار در نهادهای امنیتی، هیچ وقت اجازه نشر محتوای آن جلسه را نخواهد داد تا بستر تک صدایی در گزارش های رسانه های وابسته به دولت، محفوظ بماند.

نکته دیگری که این عالم بسیجی مورد تأکید قرار داد لزوم بازخوانی منویات مقام معظم رهبری پیرامون ضرورت پیشگیری از ایجاد فضای مختلط در سطوح مختلف جامعه بود که رسانه ها و فعالان فرهنگی جبهه دفاع از ارزش ها با این اقدام می توانند در راستای تبیین نگاه فقهی اسلام در خصوص علت مخالفت علما با کنسرت ها و حواشی مربوط به آن نقش بسزایی داشته باشند.

حجت الاسلام والمسلمین پوراکبر با همان روحیه استوار و مثال زدنی خود باز هم تأکید کرد که در راه بیان احکام الهی و تحقق منویات مقام معظم رهبری تا جان در بدن دارد از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.

ضرورت حمایت از یک امام جمعه انقلابی

این روزها باید قدر روحانیونی که بی پروا به رسالت ذاتی خود در امر به معروف و نهی از منکر علنی می پردازند؛ آن هم در قبال وزیر و وکیلی که مخزن پول و قدرت و تمکن هستند، دانست و تمام قد به یاری شان شتافت.

امروز در خبرها خواندید که حجت الاسلام پوراکبر امام جمعه تنکابن و از روحانیون انقلابی، ایثارگر و جانباز مصاف با صهیونیسم، در حضور وزیر فرهنگ و ارشاد به اصطلاح اسلامی که فاقد کمترین پیشینه فعالیت یا مطالعات فرهنگی است، نسبت به برگزاری کنسرت های مختلط در غرب مازندران و ناهنجاری های رایج در این نوع محیط های ضد فرهنگی اعتراض کرد و در نهایت با توجه به پاسخ های غیرکارشناسی و بی ربط جناب وزیر، جلسه مذکور را ترک نمود.

ضمن قدرشناسی از شهامت این روحانی واقعی و سازش ناپذیر، با توجه به سابقه طولانی وزیر فعلی ارشاد در مسئولیت های امنیتی و تجربه تلخ انفعال بعضی از نهادهای زیرمجموعه نظام در قبال فشارهای همه جانبه کانون های قدرت، لازم است قاطبه نیروهای انقلابی شمال کشور به خصوص علما، روحانیت و مجمع طلاب و فضلای مازندرانی حوزه علمیه قم در اقدامی فوری، حمایت کامل و قاطع خود از مواضع این عالم خوشنام و بسیجی را اعلام نمایند.

29 اردیبهشت، همان 12 فروردین است!

حضور باشکوه و حماسی مردم مسلمان کشورمان، رژیم طاغوت را در 22 بهمن 57 سرنگون کرد؛ اما پیروزی انقلاب اسلامی در 12 فروردین 58 با حضور گسترده مردم در پای صندوق های رأی و تأیید نظام جمهوری اسلامی، تکمیل شد و به مرحله تثبیت رسید.

حضور با شکوه مردم در 22 بهمن 95 نیز سیلی محکمی بر چهره کریه سردمداران کفر و ظلمت بود و بار دیگر عمق تنفر ملت مسلمان ایران از زیاده خواهی ها و زورگویی های دشمنان این آب و خاک را به جهانیان نشان داد؛ اما حماسه بزرگ "نه" به غرب و کدخدا پرستی در روز تاریخی 29 اردیبهشت 96 است که به مرحله تثبیت خواهد رسید.

سیاستمداران غرب بارها در سخنان خود اعتراف کرده اند که به بعضی از جریان های سیاسی درون کشور امید بسته و تلاش دارند تا با حربه های تبلیغاتی مانند برجام و ... زمینه استمرار دولت متمایل به غرب را مهیا سازند.

تو دهنی ملت ایران در انتخابات پیش رو، با رأی به هر نامزدی که منفور غرب و آمریکاست، درسی فراموش ناشدنی برای یاوه گویانی خواهد بود که از لبخندهای منفعلانه دیپلماسی ذلت در سال های اخیر، رویای موهوم دست درازی و غارتگری به این سرزمین را دوباره در سر خود راه داده اند.

حاشیه ای بر حاشیه های جشنواره فجر

سخنگوی هیئت داوران جشنواره سینمایی فجر از شبکه آی فیلم به طور مستقیم در حال صحبت است. او در پاسخ به این پرسش مجری برنامه که چرا امسال این قدر نارضایتی ها از هیئت داوران چشمگیر شده، گفت: وقتی کسی می پذیرد که وارد جشنواره ای شود باید به قواعد آن نیز تن بدهد. نه این که اگر رأی داوران را بر خلاف تصمیم و نظر خود دید، به زیر میز کوبیده و بازی را بر هم بزند.

او در ادامه سخنان خود تأکید کرد که: خروج و انصراف هنرمندان از جشنواره معنایی نداشته و همان برگ کاغذی که در ابتدا برای شرکت در جشنواره مورد امضا قرار گرفت اعتبار خود را حتی با اعلام انصراف فرد متقاضی نیز از دست نخواهد داد.

این استدلال جناب سخنگوی هیئت داوران وابسته به دولتی که بر ویرانه های فتنه 88 تکیه زده است را باید در تاریخ ثبت کرد.

تمام حرف ما هم با آشوبگران سال88 که امروز گاه بر مسند ریاست و کیاست و داوری نشسته اند همین بود که وقتی حضور در صحنه رقابت های ریاست جمهوری را با تمام قواعد اجرایی و نظارتی آن پذیرفته اید لطفاً به آداب این حضور نیز ملتزم بمانید.

الان دولت در عرصه سینما با برخی حامیان خودش دچار همین چالش شده است. فرهنگ سازی برای جماعتی که خود مدعی فرهنگ سازی برای جامعه است، کار آسانی نیست.

حشمت و چاه!

برای حشمت الله قنبری متأسفم که اعتبار علمی خود را خرج سیاست و قدرت دیگران کرد. باقر قالیباف رأی بیاورد یا نه، تابع شرایطی است که قطعاً مسیر آن از رهگذر وهن و اتهام حامیانش نسبت به محمود احمدی نژاد نخواهد گذشت.

حشمت الله طبرزدی یا حشمت الله قنبری، فرقی نمی کند؛ مبنای سخن و رفتارت که حرص و غرض باشد، عالم هم که باشی ظالم خواهی بود.

تیتر امروز رسانه های مطرح دنیا

"مرد" که باشی و عزت را فقط از خدا بخواهی می توانی کاری کنی رسانه های ارتزاق کننده از کیسه دشمن نیز در خدمت انتشار پیام هایت قرار بگیرند:

Iran leader rebuffs Trump warning, says he shows America's "real face"