دعا و مرد بی ادعا!
ما تو را دعا کنیم؟! تو ما را دعا کن پسر! این جا غریبی. امتیازت عشق به اباعبدالله بود که پا به دیار غربت نهادی، به دفاع از حریم خواهرش شتافتی و پیکرت میهمان خاک قم ماند و روحت کبوتر حرم کریمه اهل بیت گردید امتیاز حسین!
در میان خیل شهدای پاکستانی مدافع حرم در بهشت حضرت معصومه سلام الله علیها، قبر ساده امتیاز حسین نظرم را به خود جلب کرد که رویش با خطی معمولی نوشته شده بود برایم دعا کنید. فدای شهید بزرگواری که حتی بابت قطرات خونش و درد زخم و گلوله و غم فراق از خانواده و ... منّتی بر سر کسی ندارد که هیچ، باز هم تمنای دعای مردم دارد و در محضر خدا بی ادعاست.
ما را دعا کن برادر در این ظلمات حیرانی و سرگشتگی، کشتی نجات حسین علیه السلام را بیابیم و از امواج خروشان غفلت و خودخواهی رها شویم. دعایمان کن امتیاز حسین که نَمی از یَم عنایت شاگردان ممتاز مکتب حسین بر ردای بندگی مان جا خوش کند شاید که در زمره الذین انعمت علیهم الهی، به پیوست عاشقان کوی رستگاری، شهدی از حلاوت وصال با معبود، گوارای کام تشنه مان قرار گیرد.
