تکریم اموات هم اندازه ای دارد!

آن گونه که در خبرها آمده قرار است بر مزار مرحوم مهرداد اولادی، فوتبالیست مشهور قائمشهری در روستای قادیکلا ساختمانی را بنا نهاده و با این کار به شخصیت این ورزشکار جوان، ادای احترام نمایند. همین خبر البته به گونه ای دیگر نیز منتشر شد. گفتند که قرار است ساختمان مذکور به عنوان قبرستان خانوادگی از سوی بستگان مرحوم مورد استفاده قرار بگیرد.

دلیل اول مخالفت با این نوع الگوسازی ها همان استدلالی است که در مخالفت با ساخت بنای یادبود مرحوم هادی نوروزی در روستای کپورچال بابل نیز مورد اشاره قرار گرفت. ضمن ابراز تأسف از فقدان هر ورزشکار و هنرمندی که بار سفر از این دنیا را می بندد، نباید فراموش کرد که این عزیزان هیچ کدام نمی توانند الگویی باشند که آخرت بچه های ما را تضمین نمایند. بی انصافی است که گلزار شهدای روستا حالتی معمولی داشته اما مزار ورزشکاری که در نهایت توانست به موفقیت در رشته ای خاص دست یابد و البته از مواهب مادی آن نیز به اندازه کافی بهره مند گردد، این گونه برجسته سازی شود.

دلیل دوم مخالفت با ساخت بنا یا بقعه یا هر چیز دیگری که باعث تکریم ورای عرف نسبت به شخصیت مرحوم اولادی می گردد مربوط است به آن چه که از سوی مسئولان قضا به عنوان علت مرگ او در جراید منتشر شد.

بر اساس آموزه های دین، تکریم امواتی که بر اثر خودکشی و یا مصرف مشروبات الکلی و ... از دنیا رفته اند و جرم آنها علنی شده است، نوعی قبح شکنی نسبت به گناه محسوب شده و رفتاری ناموجه به حساب می آید. آیا مسئولان فرهنگی و مذهبی شهرستان قائمشهر به این موضوع توجه لازم را داشته اند؟

توجه به خدا در همه جا

با این که کم حرف بود؛ اما اگر احساس می کرد باید نکته ای را بگوید و توجهی را جلب کند، این کار را انجام می داد.

از این که آمده بود به عروسی فامیل، خوشحال شده بودیم. همه فامیل خوشحال بودند که طلبه ای در وزن معنوی شیخ محمد زمان آمده است و در میهمانی عروسی شرکت کرده است. احترامش بر همه واجب بود.

داشت ظهر می شد و همه در تکاپوی تدارک ناهار بودند. میزبان می خواست با نهایت اکرام از آن همه میهمانش به خوبی پذیرایی کند. خیلی ها هم که اصلاً عروسی می آیند به خاطر همین ناهارش! محمد زمان به آهستگی برخاست و آماده نماز شد. او همان طور که به سمت گوشه ای خلوت می رفت که نماز بخواند به چند نفر از ریش سفیدهای مجلس با لبخند یادآوری کرد که وقت نماز شده و خوب است از این فرصت دور هم بودن برای نماز هم بهره ای گرفته شود.

ریش سفیدها که بلند شدند عده ای دیگر هم به ساعتشان نگاهی انداختند و تکانی به خودشان دادند. همه بلند نشدند؛ اما همان یک عده هم برای برگزاری نماز جماعتی زیبا در مجلس عروسی کفایت می کرد. کودکان و نوجوانانی هم که آن جا بودند از این اتفاق فهمیدند که مسئله نماز بر دیگر مسائل مقدم است. میزبان به احترام آنها صبر کرد و بعد از اتمام نماز، سفره را انداخت.

بعضی از ریش سفیدها می گفتند اولین بار است که در یک مجلس شادی، توفیق شده که به نماز اول وقتشان برسند. می گفتند: از این که نماز را خواندیم و آمدیم سر سفره انگار باری از دوشمان برداشته شده و احساس سبکی می کنیم. از باعث و بانی این اتفاق تشکر می کردند و برایش آرزوی عاقبت بخیری داشتند. امثال همین دعاها بود که شاید محمدزمان را با نعمت شهادت، عاقبت بخیر کرد.

مسافر ملکوت، گروه جهادی تبلیغی مستشهدین

هوای بابل، بس ناجوانمردانه سرد است!

من در بابل نیستم؛ اما دوستانی که تماس می گیرند، حتی آنهایی که تا همین چند روز پیش از من می خواستند چشم به کم کاری ها یا اشتباهات معاونت فرهنگی شهردار ببندم، شکوه دارند که چرا فجر امسال، شهر رنگ و بوی انقلاب ندارد؟

من از آنها پرسیدم مگر محرم امسال اجازه دادند شهر رنگ و بوی عزا به خود بگیرد؟

موافقان و مخالفان انقلاب می دانند بین نهضت حسینی و انقلاب خمینی چه ارتباط مفهومی تنگاتنگی وجود دارد. هر کس که غربت خمینی را می خواهد غربت حسین علیه السلام را نیز اراده کرده است.

من در بابل نیستم؛ اما شنیدم و خواندم که امام جمعه شهر هم در خطبه های این هفته از مسئولان شهرداری و سایر ادارات خواست تا نسبت به بزرگداشت ایام الله فجر، همت بیشتری از خود نشان بدهند.

هوا در این روزها به شدت سرد شده است. مواظب باشیم دار و ندارمان یخ نبندد.

شام آخر

میلاد حضرت زینب سلام الله علیها را باید به همه تبریک گفت؛ اما به خانواده های شهدای مدافع حرم، بیشتر.

کاش امروز به مزار شهدای مدافع حرم می رفتیم و غیرت و رشادتشان را گلباران می کردیم.

شاید همه ما مدعی باشیم که پیام عاشورای اباعبدالله را درک کرده ایم؛ ولی در این میان شهدای مدافع حرم زینب، صداقت شان را به پیام رسان عاشورا اثبات کرده اند. ما اما هنوز اندر خم یک کوچه ایم.

نام زینب سلام الله علیها را باید به عنوان یکی از تاریخ سازترین بانوان عالم ثبت نمود. امروز ارادت به شیرزن کربلا، بعد از هزار و چهار صد سال، آرایش جدیدی را در فضای سیاسی جهان به وجود آورده و از این پس تاریخ حوادث عالم را با محوریت بارگاه او رقم خواهد زد.

دنیا را امروز باید به دو دسته تقسیم کرد: زینبیون و دشمنان زینب سلام الله علیها.

سوریه، مرز بین دو جبهه حق و باطل را در سراسر دنیا به نمایش گذاشته است. حق و باطل از این پس یعنی زینبی بودن یا غیر زینبی بودن.

زینب اگر یک روز فقط مبلّغ و پیام رسان کربلا بود، امروز خود محور تحولات جهان اسلام و البته جهان سیاست قرار گرفته است. هم پیامی که او از قیام عاشورا به دنیا مخابره کرد، نهضت اباعبدالله را تا ابد جاودانه ساخت و هم امروز خود نهضت جهانی حق بر ضد باطل را رهبری می کند.

زینب سلام الله بزرگ ترین فعال فرهنگی تاریخ است. آنان که پیام عاشورا را به درستی فرا گرفته اند، قدردانی خود از پیام رسان عاشورا را با شهادت عاشقانه خویش نشان داده اند. زینب، نه فقط بزرگ ترین پرستار که در واقع بزرگ ترین خبرنگار تاریخ بشریت است. اخبار صادقانه و هنرمندانه او هیچ گاه از ذهن تاریخ محو نخواهد شد. 

اگر کسی می خواهد ارزش و جایگاه یک مبلّغ، خبرنگار و فعال فرهنگی را در مکتب اسلام بشناسد، ماجرای سوریه را دوباره بخواند. 

شیرین کاری جدید دولت با حذف نام شهید هاشمی نژاد

فقط کافی است این عبارت را در اینترنت جستجو کنید: "بندر شهید هاشمی نژاد"

حدس شما درست است.

بندر شهید هاشمی نژاد اسم همان بندری است که امروز به بندر هاشمی رفسنجانی نامگذاری شد!

مسئولین دولت البته از خجالت حذف نام عالمی شهید که اهل همان خطه است، تصمیم وقیحانه خود را در رسانه ها این گونه مخابره کردند: بندر امیرآباد بهشهر به نام هاشمی رفسنجانی تغییر پیدا کرد!

 وقتی مسئولین دولتی که پایه های آن بر خون هزاران شهید راه اسلام و میهن استوار است به همین راحتی، نام شهیدی بزرگ چون حجت الاسلام سید عبدالکریم هاشمی نژاد را برای شیرین کاری نزد کانون های قدرت و ثروت، حذف می کنند، دیگران را چگونه می توان به پاسداشت مقام والای شهیدان و زنده نگاه داشتن یاد و نام آنان که ضمانت گر تداوم انقلاب و نظام اسلامی است، فراخواند؟

بنیاد شهید، این مدافع حرم را شهید نمی داند!

چند ماهی است که از شهادت سید حسین رئیسی از مدافعان و خادمان حرم اهل بیت علیهم السلام می گذرد. به رغم آن که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و پزشکی قانونی و ... شهادت او را در سوریه تأیید کرده اند؛ اما بنیاد شهید و امور ایثارگران هنوز با اعطای قانونی عنوان شهید برای این سید بزرگوار و پیر دلداده اسلام و انقلاب اسلامی موافقت نکرده است.

سید حسین رئیسی از جانبازان دفاع مقدس، بازنشسته آموزش و پرورش بابل بود که داوطلبانه به میادین جبهه جهانی اسلام در عراق و سوریه پیوست و به رغم تکرار جراحات ناشی از حضور در مناطق عملیاتی، باز هم با عشقی سرشار به خدمت در حرم حضرت زینب سلام الله علیها شتافت و در جوار مرقد شریف بانوی صبر و بصیرت، به آرزوی دیرینه خود دست پیدا کرد.

به رغم گذشت چند ماه از شهادت او به دلیل کارشکنی بنیاد شهید، هنوز سنگ مزاری برای وی در نظر گرفته نشده است.

تشییع و تدفین و مراسم یادبود این شهید گرامی نیز غریبانه برگزار شد. دوستان او بارها نقل کرده اند که این شهید از آن دست بسیجیانی بود که هیچ گاه علاقه ای برای بیان خاطرات و شرح ایثارگری ها و جانبازی هایش نداشت و گمنامی را سرلوحه راه خود قرار داده بود. انگار باز هم قرار است غربت این بسیجی بی ادعای مکتب خمینی، ادامه داشته باشد.

برای مسئولان عالی بنیاد شهید باید تأسف خورد که به رغم تسامح در شهید نامیدن بعضی اصناف و گروه ها مانند خبرنگار و ... که در سوانحی چون سقوط هواپیما جان خود را از دست داده اند، از اطلاق این واژه مقدس برای شهید سید حسین رئیسی که جانباز معرکه نبرد بود و در خدمت به آستان زینب کبرا سلام الله علیها به افتخار شهادت نائل آمد، اجتناب می ورزند.

از استاندار مازندران، نماینده ولی فقیه در استان و دیگر مسئولان صاحب نفوذ نیز انتظار می رود با توجه به مدارک موجود که تصاویری از آن در این وبلاگ منتشر شده است، به این جریان ورود پیدا کرده و مانع از تضییع حقوق شهدا و خانواده هایشان و ایجاد بدبینی در مردم نسبت به نهادهای ارزشی و انقلابی بشوند.

داد و دادگاه!

قبلاً مردم از دادگاه ها انتقاد می کردند، قوه قضائیه جواب می داد.

الان که دستگاه قضا هم دارد از خودش انتقاد می کند چه کسی باید پاسخ گو باشد؟!

فارس: انتقاد دادستان تهران از تصمیم دادگاه در پرونده بانک سرمایه/ دادگاه با چند خط قرار یک پرونده ۲۵ جلدی را نقض کرد/ ۳ متهم اصلی پرونده میلیاردها تومان تسهیلات از راه‌های غیرمتعارف دریافت کرده‌اند

با شهدای بابل آشنا شوید

هر وقت احساس کردین که رو صفحه سفید دلتون، غبار نشسته؛ هر وقت دیدین دلتون دنبال یه های تازه ست، هر بار حس کردین از قیل و قال های این دنیایی خسته شدین و میخواین قلبتون رو جلا بدین فقط کافیه سری به کانال سنگر شهدا بزنین. اون موقع است که وجودتون از عطر خوش عاشقی آکنده میشه و هوای پرواز میاد سراغتون. اون موقع است که معنی انی اعلم ما لاتعلمون خدا رو در پاسخ به منتقدین خلقت انسان، درک میکنین. دم حاج حسن آقای مهدی زاده گرم، اجرش با سیدالشهداء      @sangareshohadababol

رمز پیروزی انقلاب، راهی برای نجات ملت ها

آیت الله توکل استاد خارج فقه حوزه علمیه قم امروز در پایان درس خود به مناسبت یوم الله دوازده بهمن و آغاز دهه مبارک فجر، روز بازگشت حضرت امام راحل(ره) به میهن اسلامی را گرامی داشته و خاطر نشان نمود که انقلاب اسلامی، پایه گذار حکومتی است که پایه های ظلم و جنایات رژیم سفاک پهلوی را لرزاند و مقدماتی را فراهم کرد که منجر به قیام مستضعفان عالم بر ضد ستمکاران، با الگوگیری از انقلاب مردم ایران گردید.

آیت الله سید رحیم توکل، نماینده مردم شریف استان مازندران در مجلس خبرگان رهبری، رمز پیروزی امام خمینی (ره) را در همه برهه های مرتبط با انقلاب و شکل گیری و تثبیت نظام اسلامی، اتکال به خداوند متعال دانست و افزود:

"شاه تا بن دندان مسلح بود و از سوی جهانخواران عالم به خصوص آمریکای جنایتکار مورد حمایت شدید قرار داشت. این که امام امت رحمة الله علیه چگونه توانست با دست خالی، بنیان ستم پهلوی ملعون را از جا بکند، پرسشی است که پاسخ آن می تواند راه موفقیت را بر همه مظلومان جهان آشکار سازد. امام به نقطه ای متصل بود که قدرتی فراتر از همه قدرت های مادی محسوب می شد. اتکال او به خدای عالم، اراده او را بر همه اراده ها چیره ساخت.

در جنگ و دیگر فراز و نشیب های دشواری که نظام اسلامی پشت سر گذاشت نیز رمز پیروزی ما محوریت شعار "الله اکبر" و وحدت کلمه بود. خدا اگر محور امور باشد، "ان تنصروالله ینصرکم و یثبت اقدامکم" نیز محقق خواهد شد. این سخن، صرف اِخبار نبوده و وعده الهی محسوب می شود. خدا نیز به ما آموخته است: "ان الله لایخلف المیعاد".

اگر چه ما در درون کشور خود مشکلاتی داریم که وجود آن در هر حکومتی طبیعی به نظر می رسد؛ اما در نگاه دنیا، ایران ضعیفی که روزی باید به سگ خارجی هم حق توحش می داد، امروز به قدرت اول منطقه تبدیل شده است. همه می دانند هر برنامه و تصمیمی که قرار است در این منطقه صورت بگیرد باید با هماهنگی ایران باشد. روزی ژنرال طاغوت می گفت ما ناچاریم که با آمریکا ارتباط داشته باشیم؛ زیرا نمی توانیم حتی یک سوزن ته گرد بسازیم. امروز ایران اسلامی کشوری است که موفق به پرتاب ماهواره گردیده، توان هسته ای پیدا کرده، در نانو تکنولوژی پیشرفت هایی چشمگیر و خیره کننده داشته، موشک های دور برد نقطه زن تولید می کند و ....

وقتی چاه نفتی بزرگ در خلیج فارس مورد حمله دشمن قرار گرفت و موجی از آتش از دل آب فوران می کرد و خاموش نمی شد، دولت وقت آمریکا پیشنهاد داد که حاضر به مهار چاه خواهد بود به شرط آن که تمام هزینه های متخصصان آمریکایی از لحظه حرکت تا بازگشت به مبدأ از سوی ایران محاسبه و پرداخت شود. جمهوری اسلامی ایران این پیشنهاد را نپذیرفت. آمریکایی ها در مراحل دیگر، تخفیف هایی هم برای انجام این کار پیشنهاد دادند، باز هم ایران نپذیرفت. کار به جایی رسید که دولت آمریکا مدعی شد آماده است بی هیچ توقعی به مهار این چاه بزرگ نفتی بپردازد. جمهوری اسلامی زیر بار منّت آمریکا نرفت و از غرور ملی مردم ایران صیانت کرد. آنها در واقع می خواستند با این کار علاوه بر ارائه چهره ای انسان دوستانه از ایالات متحده آمریکا، این باور را در جهان تقویت کنند که نظام ایران قادر به حل مشکلات خود نبوده و باید با وابستگی به ابرقدرتی چون آمریکا به مسائل خود رسیدگی نماید. به حول و قوه الهی، جمعی از مهندسان جوان ایرانی با توکل بر خدا آماده انجام این عملیات تاریخی شدند. آنها قبل از آغاز کار بزرگی که در پیش گرفته بودند، زیارت عاشورا خواندند، به اهل بیت علیهم السلام توسل پیدا کردند، اشک ریختند و دل به دریای خطر زدند و با عنایت الهی توانستند چاه و آتش مهیب آن را مهار ساخته و به جهانیان نشان دهند که در پرتو معنویت و بی اعتنا به قدرت های ظالم می توان روی پای خود ایستاد.

ملت ایران در راه خدا قدم برداشت و از شهادت و جانبازی در این مسیر کوتاهی نورزید. خدا به خون شهدا و ایثار جوانان این کشور برکت داد و کاری کرد که امروز ملت ایران سرافزاز و عزتمند است. دشمن می خواست ظرف دو هفته، حکومت سوریه را از بین ببرد؛ اما پای ایران که به میان آمد، سال هاست نه تنها این آرزوی شوم محقق نشد بلکه هر روز خبری از پیروزی های پی در پی بر دشمنان به گوش می رسد. هفت استان کشور عراق با خیانت بعضی از مسئولان محلی به تصرف داعش درآمد. استان های دیگر این کشور هم خود را باخته و دچار واهمه شدند. بعضی از آنها گردن خود را برای تیغ داعش آماده ساختند. ایران پا به میدان گذاشت و اجازه نداد دشمنان اسلام بتوانند به اهداف خود دست پیدا کنند. بساط متجاوزان داعش در حال برچیده شدن از این منطقه است. الان اروپا دچار تب و لرز شده و بیم آن دارد که خود مبتلا به این بلای خانمان سوز بشود.

خدا به این انقلاب، برکت داد. دعاهای حضرت امام، مناجات های رهبر معظم انقلاب و دلدادگی مومنان و دعاهای شبانه آنان و دل های شکسته خانواده های شهدا، عنایت خدا را شامل حال این مردم نموده و مطمئن باشید که انقلاب اسلامی را به ظهور حضرت حجت (عج) گره خواهد زد. این هم از عنایات خداست که می بینید تا کنون هر کس که در مقابل این انقلاب قد علم کرد و یا خواست که چوبی لای چرخ آن بگذارد، خوار و ذلیل گردید. امید است همگان بیش از پیش به قدر و منزلت این انقلاب پی برده و به مسئولیت های خود در صیانت از آرمان های امام و شهدا بیشتر توجه کنند. این توصیه حضرت امام (ره) را هم باید آویزه گوش کرد که اگر مستضعف ها را یاری نکنید، به قعر جهنم خواهید رفت."

خدا پدر ترامپ را بیامرزد!

اگر ترامپ نبود ما شاید حالا حالاها آرزو به دل می ماندیم تا برای یک بار هم که شده از دهان بعضی ها یک کلمه از گل نازک تر درباره آمریکا بشنویم.

آنهایی که چشمشان را سال ها به روی پاره های به خون خفته دل این ملت بستند و یاغی گری حیوانات درنده حاکم بر کاخ سفید در حق مردم مظلوم ایران و افغانستان و عراق و لبنان و سوریه و یمن و بحرین و سومالی و ... را پشت گوش انداختند، حالا لااقل به خاطر حذف روادید سفرشان به ینگه دنیا وجدان درد گرفته و آهی از ته دل نثار یانکی ها کرده اند.

باز هم جای شکر دارد؛ همین که سفیران فرهنگی آمریکا هم برای لحظه ای به کدخدای زورگوی خود اخم کنند.

بیخود که نگفته اند: عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

روابط عمومی ها و مسئولان فرهنگی بابل، پاسخگو باشند

از سالی که به نام اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامیده شد حدود یک ماه و نیم دیگر باقی مانده است.

نمی توان تصور کرد اداره و سازمانی در دارالمومنین بابل وجود داشته باشد که در این ده ماه و نیم گذشته، نسبت به توصیه های موکد رهبر معظم انقلاب در این خصوص بی تفاوت مانده باشد.

الان فرصت خوبی برای حسابرسی و مطالبه گری از مسئولان است.

همه روابط عمومی های نهادها باید بتوانند گزارشی از اقدام و عمل مجموعه ذی ربط خود در تحقق دستورالعمل رهبر عزیز انقلاب را به مردم ارائه دهند.

مسئولان فرهنگی شهر اعم از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات، مدیریت فرهنگی اجتماعی سیاسی شهرداری، کمیسیون فرهنگی شورا، معاونت فرهنگی سپاه، معاونت های فرهنگی دانشگاه ها و ... نیز لابد می توانند شرحی از عملکرد خود برای فرهنگ سازی در راستای ترویج اقتصاد مقاومتی را بازگو نمایند.

ارائه این گزارش البته مستلزم وجود این باور درونی است که مسئولان شهر، همچنان مردم را صاحبان اصلی و ولی نعمت حقیقی انقلاب اسلامی بدانند.

خانم ابتکار و دغدغه حفظ آبروی خانواده!

خانم ابتکار تأکید دارد پسرش در ماجرای مربوط به پرونده اقتصادی خود بی تقصیر بوده و در واقع مغبون واقع شده است. او از این که در رسانه ها با آبروی فرزندش بازی شده، ناراحت است.

بی آن که بخواهم میزان قصور یا تقصیر فرزند نامبرده را در پرونده اخیر اقتصادی اش مورد قضاوت قرار بدهم؛ یادآوری یک نکته را خالی از لطف نمی دانم:

حدود سه سال پیش، جمعی از کارکنان سازمان محیط زیست در اقدامی غیر سیاسی، مقابل در ورودی سازمان متبوع خود تجمع کرده و کاغذهایی را در دست گرفتند که نشان می داد نسبت به وضعیت شغلی خود و نحوه مواجهه خانم ابتکار با مشکلات شان اعتراض دارند. بخش قابل توجهی از معترضین را خانم های شاغل در این سازمان تشکیل می دادند.

بلافاصله در اقدامی انتقام جویانه، ضداخلاقی و ناجوانمردانه، تصاویری فتوشاپ شده از همان خانم ها در شبکه های مجازی توزیع شد، در حالی که روی کاغذهایی که در دست داشتند عباراتی بدین مضمون نوشته شده بود: تا کی باید مجرد بمانم، من شوهر می خواهم و ... این اتفاق باعث شد دیگر صدایی از کارمندان معترض شنیده نشود.

خانم ابتکار در آن ماجرای کثیف، نسبت به حفظ آبرو و حیثیت کارکنان سازمانش که ظاهراً از سوی بعضی از هواداران یا اطرافیان او مورد هجمه قرار گرفته بود، بی تفاوت ماند. اکنون که به زعم او بی اخلاقی رسانه ای دامنگیر خانواده اش شده، خوب است یادی از آن اتفاق تلخ هم در ذهن داشته باشد.

رجالٌ صدقوا ...

یکی از صادقانه ترین وصایایی که از مومنین خوانده ام، وصیت نامه شهید عباس مجازی است.

اول بگذارید این خاطره کوتاه را برایتان تعریف کنم. همرزمان شهید گفته اند: یک بار عباس که بر اثر شدت جراحات وارده در بیمارستان بستری شده بود، دچار فراموشی گردید. هر روز در چند نوبت، پرستارها به سراغش آمده و اسامی مختلفی را نام بردند تا واکنش او را ببینند و برای شناسایی اش قدمی بردارند. هر اسمی را به زبان می آوردند او واکنشی نشان نمی داد؛ حتی وقتی نام خودش را هم می شنید، باز ساکت بود. با این حال تا نام "حسین" به گوشش می خورد، بی اختیار به سینه می کوبید و آن را تکرار می کرد ...

حالا این قسمت از وصیت نامه شهید عباس مجازی را که حاج حسن آقای مهدیزاده عزیز در کانال سنگر شهدا منتشر کرده است دوباره بخوانید:

"و اما چند سخن  از درد و  دل های  خودم را بگویم. من آن موقعی  که بچه بودم، شنیدم که حسین علیه السلام داریم. بزرگ هم که شدم شنیدم که حسین علیه السلام داریم. حسین جان! مرگ ما نزدیک شده؛ اما شهادت نرسیده. حسین جان! من می دانم  که گنهکارم؛ می دانم که گناهانم زیاد است. زنگار قلب باعث می شود که نتوانم به زیارت شما بیایم؛ اما حسین جان! رحمت بسیار است.  حسین جان تو شیعیانت را دوست داری. حسین  جان!  تو را به علی اکبرت قسم زیارت حرمت را نصیب ما کن.  اگر ما لیاقت زیارت حرمت را داریم،  شهادت  در راهت  را نصیب  ما کن. تا روح  ما به سوی حرمت بیاید.  حسین جان به ما اجازه بده  با  این اشک چشم هایمان حرمت را شستشو بدهیم. حرم مطهرت را با این  اشک چشم هایمان  بشوئیم. حسین جان!  ما عاشق  و دیوانه  تو هستیم. حسین  جان! ما در دنیا هیچ چیزی نمی خواهیم جز زیارت تو. حسین جان! این سعادت  را به  ما  بده. خدایا! خدایا!  تو را به آن کسانی که  از همه  بیشتر دوستشان داری به آن  کسانی که مقرب درگاهت هستند یا لیاقت زیارت  حسین (ع) و یا لیاقت شهادت به ما  بده."

حرف آخر: عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است /  دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است

داستان کوتاه و تکراری

شهردار یک شهر نه چندان بزرگ، در خانه ای زندگی می کند که بابت رهن آن 155 میلیون تومان از بودجه شهر را گرو گذاشته اند.

او به خانواده ای با سه فرشته کوچک که فاقد سرپناه هستند، سرکشی می کند، هدیه ای می دهد و عکس یادگاری می گیرد.

شرط می بندم او با نهج البلاغه علی هم عکسی به یادگار دارد.

وصیت نامه هاشمی رفسنجانی

این طور که مسلم است هاشمی رفسنجانی از خودش وصیتی مکتوب را بر جای گذاشته است. محسن هاشمی در مصاحبه با سیمای جمهوری اسلامی، دو بار به بخش هایی از وصیت او اشاره کرده و یادآور شد که این وصیت، چند سال پیش به نگارش درآمده است.

این که به رغم گذشت بیست روز از رحلت آن مرحوم، هنوز خانواده وی اقدامی برای انتشار وصیت نامه نکرده اند، با توجه به شناختی که از شیطنت های فرزندانش وجود دارد، این احتمال را تقویت کرده که وی برخلاف انتظار آنها به تعریف و تمجید از نظام اسلامی، رهبر معظم انقلاب و دیگر آرمان های این انقلاب مقدس پرداخته است.

مطمئن باشید با سوابقی که از فرززندان هاشمی وجود دارد اگر وی یک خط در انتقاد یا نفی بعضی رویکردهای نظام از خود به جای می گذاشت، وصیتنامه اش تا درونی ترین لایه های خانه مردم نیز توزیع می گردید و یا لااقل به دو واحد درسی در دانشگاه آزاد تبدیل می شد!

این نکته را هم اضافه کنم که با توجه به همان شناختی که از زیرآبی رفتن های فرزندان آن مرحوم وجود دارد، هر وصیت نامه ای که از این پس به نام او منتشر شود، قابل استناد و تأیید نخواهد بود.

این راه به مقصد می رسد!

او فقط شانزده یا نهایتاً هفده سال دارد که این جملات را می نویسد:

"اینک که در بین شما نیستم می دانم که چه احساسی دارید. امیدوارم که ذره ای غم و اندوه به خود راه ندهید؛ زیرا آن کس که به من جان حیات داد اینک جانم را خریده و با کمال میل جانم را تقدیمش می کنم و بسوی او باز می گردم. انالله و اناالیه راجعون"

امروز هشتم بهمن، سالگرد نوجوان بسیجی شهید اسماعیل مرادی است. عجیب نیست که حاج حسن مهدی زاده، هم نفس و خادم شهدا، برای معرفی او در کانال سنگر شهدا از عبارت "عارف شهید" استفاده می کند؛ وقتی این جملات را از او می خوانیم:

"وآنگاه که بوسیله دشمن شهید شدم در آن وقت است که احساس راحتی می کنم. آن لحظه که من دربین شما نیستم فقط روح من است که با شادابی تمام با شما خواهد بود  و این است جاودانگی که خداوند وعده داده است. ای مادرم برایم گریه نکن. اگر می خواهی گریه کنی برای امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) غمخوار آن حضرت، گریه کن. هرگز جلوی دشمنانم گریه نکن هر وقت جنازه ام را برایت آوردند بسوی پروردگارت نماز شکرانه بخوان و از خدا بخواه که این قربانی را بپذیرد."

یاد این سخن پیر میکده جماران افتادم که فرمود: رمز پیروزی ملت ما، معنویت و عشق به شهادت است.

احترام همه درگذشتگان اعم از ورزشکار و هنرمند و دیگر مشاهیر، محفوظ؛ اما دنیا و آخرت فرزندان ما را راه شهداست که تضمین می کند.

نامی که رفت، راهی که باید برود!

امروز هجدمین جشنواره کتاب سال حوزه علمیه با حضور نخبگان حوزوی در شهر مقدس قم برگزار شد. آیت الله مکارم شیرازی سخنرانی کرد. حجت الاسلام اعرافی هم و نیز روحانی دیگری که دبیر جشنواره بود. قاری و مجری و تیزر و ... یادهایی را در این مراسم زنده کردند؛ یاد امام و شهیدان، یاد شهدای مدافع حرم، یاد شهدای آتش نشان، برای آیت الله موسوی اردبیلی که آذر ماه گذشته از دنیا رفت ویژه برنامه ای در نظر گرفته شد. در این میان هیچ یادی ولو در حد یک صلوات از مرحوم تازه درگذشته، به میان نیامد. 

هاشمی رفسنجانی در میان هم لباسی های خود هم به همین زودی در حال فراموشی است، جامعه که جای خود دارد. امیدوارم فرهنگی که او برای مسئولان انقلاب اسلامی به ارمغان آورد نیز به همین زودی محو و نابود شود. انقلاب اسلامی با اشرافی گری و تجمل طلبی به جایی نخواهد رسید.

تغییر در قرارگاه خاتم مازندران

انگیسه از قرارگاه خاتم مازندران کنار گذاشته شد. او ظرف روزهای آتی، این پست را باید به فرد دیگری تحویل دهد.

برایش آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم مثل گذشته در تخصص اصلی خود یعنی روایتگری خوش بدرخشد. 

درباره قرارگاه فرهنگی خاتم که تأسیس آن انتظارات بسیاری را از جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی دامن زد چند بار مطالبی را منتشر کردم؛ الان اما نظری در این رابطه ندارم. احساس می کنم این قرارگاه هم آن طور که انتظار می رفت در پیچ و خم فرسایشی و بروکراسی ملال آور و رابطه محور معمول در ساختار اداری کشور، هضم شد و به اسلاف پرادعای خود همچون حوزه هنری سازمان تبلیغات پیوست.

صحبت کردن از باید ها و نباید های فرهنگی این مجموعه در مواجهه با نیروهای خظ مقدمی انقلاب، نوعی اتلاف وقت است.

خط قرمزهای جیبی!

طرف بیشتر از ده تا گروه تلگرامی راه انداخته، همه رو هم آزاد گذاشته که هر چقدر میتونن اسلام و احکام خدا و پیغمبرو امام و انقلاب و شهدا رو زیر سوال ببرن و مسخره کنن. میگه: درسته حرفشون اشتباست، ولی خب، باید به آزادی بیان احترام گذاشت...

کافیه دو خط انتقاد از شهردار شهرشون که اتفاقا فامیل همین باباست منتشر کنین، اون موقع ست که خون جلوی چشاشو میگیره و میشه یه پا لات چاقو کش! آزادی، مازادی کیلویی چن؟! هر چی شأن خودشه نثارتون میکنه.

منافق ها لزوماً هنرپیشه خوبی نیستن. مشت آدمای دو رو، به همین راحتی وا میشه.

در اطراف هاشمی چه می گذشت؟

آخرین و بالاترین پستی که هاشمی رفسنجانی در سال های پایانی عمرش داشت، ریاست مجمع تشخیص ملحت نظام بود. او البته ریاست هیئت موسس دانشگاه آزاد اسلامی را نیز بر عهده داشت. جایگاه ریاست مجمع یکی از بالاترین مساند سیاسی کشور بوده و از ریاست بر هیئت موسس دانشگاه، در ظاهر ممتازتر است.

چند روز پس از فوت آن مرحوم، رهبر معظم انقلاب در حکمی که باید آن را ولایی خواند، دکتر علی اکبر ولایتی را به عنوان ریاست این هیئت برگزید. صدور این حکم در حالی است که هنوز ریاست مجمع تشخیص، منصوب نگردیده و نیز اساسنامه دانشگاه، نحوه انتخاب رئیس را مسکوت گذاشته است.

مصادف با این خبر، اتفاق مهم دیگری نیز روی داد. اتاق بعضی از مشاوران هاشمی در ساختمان مجمع پلمپ شد. این پلمپ آن قدر با سرعت انجام گرفت که گفته می شود مرتضی الویری و یاسر هاشمی فرصت خروج اسناد داخل دفترشان را هم پیدا نکردند. اصلاح طلبان نیز به رغم برتری رسانه ای نسبت به طیف رقیب، تمایل چندانی برای پیگیری این خبر از خود نشان ندادند.

به نظر می رسد اطلاعات ما در باره علت بروز این دو رویداد به اندازه کافی نیست؛ اما مرور زمان شاید روزی از پس پرده این وقایع، ناگفته هایی را آشکار سازد. هر چه هست می توان این گونه گفت که پیرامون مرحوم هاشمی رفسنجانی مسائل مهمی در جریان بود که بلافاصله بعد از مرگ او منجر به اتخاذ این دو تصمیم قاطع گردید.