وسط سیلاب ایستاده ایم!

 

"ما و جهانی شدن" را همینطوری دست گرفتم، برای سرک کشیدن، از باب کنجکاوی، برسم به عمق نگاه عماد افروغ.

چند صفحه اول کتاب کار خودش را کرد و مرا تا پایان همسفر قلم و بیان نگارنده ساخت. از آن دست آثاری است که خواندنش پر سود است به خصوص برای هر فعال و صاحب نظر یا هر که به فعالیت و صاحب نظری در عرصه های سیاسی داخلی و خارجی علاقه دارد. اصلا اگر سنگ بنای جهانی شدن را از زاویه دید خود حذف کنیم نگاهمان به تحولات جهانی و نحوه تحلیل واقعیتهای جاری عالم، ناقص می ماند. کار دندان گیر عماد افروغ البته صرفا یک مطلع و روزنه ای برای تدقیق و تأمل بیشتر در فرآیند جهانی سازی یا جهانی شدن است؛ اما برای افراد کم حوصله، فعلا مطالعه همین کتاب مجمل، اندوخته ذهنی سترگی به شمار می آید.

راستش را بخواهید افسوس خوردم از اینکه چرا یکنفر در وزانت فکری و اندیشمندی چون عماد افروغ باید وارد جرگه سیاسیون مجلسی شده و پرانتزی پرخطر و حاشیه ساز در حیات خود باقی بگذارد. حیف وقت و فرصتی که باید صرف اندیشه ورزی و تولید فکر و نشر معارف می شد و پای جدل های بی حاصل صاحب کرسیان قدرت سوخت و هدر رفت؛ اما از سوی دیگر حضور میدانی موقت در عرصه قدرت لااقل این فهم حق را رقم می زند که امیدی به مراکز تصمیم ساز نیست و اساسا پشت پرده های جاری در بطن تحولات و تعاملات سیاسی و تعارض منافع، اجازه برداشته شدن گام های بزرگ و سازنده وتحول آفرین را به سهامداران قدرت نمی دهد و اگر قرار است اتفاقی در کشور رخ دهد که منجر به دگرگونی و اصلاح اندیشه ها و مطالبات و گفتمانها و فرهنگ ها شود از محافل علمی حوزه و دانشگاه و کرسی های نیم سوز آزاداندیشی و مجامع فکری و رسانه ای رقم خواهد خورد که اگر چه زمان بر و طولانی است اما عمیق و ماندگار خواهد بود.هر جا مسجد و انجمن و محفل و گعده و جماعتی در اختیار دارید گفت و گوهای فکری حول محور تمدن سازی و بسط اندیشه جهانی دین و نشر مبانی اخلاق و معنویت فطری و کمال آفرین را با حضور صاحب نظران و مطالعه آثار اهل خرد دنبال نمایید.

کاش ظرفیتهای فرهنگی و انقلابی جبهه مومن نظام اسلامی به جای اسارت در چنبره مجادلات و مباحث سیاسی و جناحی که در نهایت صرف حفظ و تأمین منفعت عده ای ظاهرنمای ارزش فروش و سیاستمدار دو رو و نانجیب خواهد شد به طرح مباحثی پیرامون فلسفه و اندیشه سیاسی اسلام در گستره جهان و سبک و اصول حیات مطلوب دینی و چگونگی تحقق جامعه آرمانی عدالت محور و ظلم ستیز اختصاص می یافت.

حرف میتواند مادر عمل باشد اگر با اراده ممزوج شود. درد آن است که حتی حرف و سخن نیز شالوده حق را گم کرده و ریشه انحراف شود که نتیجه ای جز سقوط و عقبگرد نخواهد داشت.