احمد مازنی و احمد مکیان
اشتراک این دو فقط در نام نیست. هر دو تربیت شده حوزه علمیه هستند.
وجه مشترک دیگری هم بین این دو وجود دارد. پرداختن به مفاهیم ایثار و شهادت بخشی از فرصت های این دو را به خود اختصاص داده بود.
احمد مازنی مسوولیت پژوهشی در بنیاد امور ایثارگران داشت.
احمد مکیان سفارش کرد بعد از شهادتم مرا غریبانه تشییع نموده و کنار بچه های افغانستانی مدافع حرم دفن کنید و حتی نامی از من نیز روی قبرم ننویسید که از غربت و مظلومیت این بچه ها خجالت می کشم.
گلزار شهدای مدافع حرم در بهشت حضرت معصومه سلام الله علیها که بیایید نگین حلقه رزمندگان شهید افغانستانی و پاکستانی، مزاری است بی نام و بی تصویر که روی آن تنها یک جمله حک شده است：
پر کاهی تقدیم به پیشگاه حق تعالی
تفاوت این دو احمد و این دو پرورش یافته حوزه علمیه و علاقمند به ایثار و شهادت تنها در یک چیز است. احمد مازنی متولد ۱۳۴۰ در مرحله حرف و سخن باقی ماند اما احمد مکیان متولد ۱۳۷۴ بی اعتنا به نام و عکس و عنوان یا حب جاه و عشق دیده شدن، به آن چه که باور داشت "عمل" کرد.
احمد مازنی از رهگذر توجه به فرهنگ ایثار و شهادت سرمایه ای به دست آورد و احمد مکیان بزرگترین داشته مادی خویش را در طبق اخلاص نهاد و به مسلخ عشق برد.
