در دیدار هیئت محبان المعصومین بابل با آیت الله جوادی آملی چه گذشت؟

شنبه، شانزدهم خرداد نود و چهار، اعضای شورای مرکزی هیئت ولایتمدار محبان المعصومین علیهم السلام شهرستان بابل با حضرت آیت الله جوادی آملی، مفسّر و مرجع عالی قدر جهان تشیع در موسسه بین المللی اسراء دیدار و گفتگو کردند.

در این دیدار که در فضایی آکنده از معنویت و صمیمیت برگزار شد، در ابتدا، حجت الاسلام اخوی به نمایندگی از هیئت محبان به ارائه گزارشی از عملکرد این هیئت در عرصه های مذهبی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی پرداخت. از جمله اقدامات برجسته هیئت محبان المعصومین علیهم السلام که مورد توجه آیت الله جوادی قرار گرفت، اجرای طرح توسعه و احیای مرقد شریف علامه سعیدالعلماء بود. جوانان این هیئت در راستای ترویج آموزهای نورانی مکتب وحی، در این چند سال تلاش نمودند تا نام و یاد و مدفن این عالم کم نظیر را از غربت و مظلومیت خارج کنند. هیئت محبان در همین خصوص به زودی مراسم سالانه ای را در نکوداشت مقام علمی و مذهبی آن عالم وارسته برگزار خواهد کرد.

حضرت آیت الله جوادی آملی پس از استماع گزارش اجمالی اقدامات و تحسین فعالیت های مذهبی جوانان این هیئت، در خصوص نکوداشت مقام شامخ علامه سعیدالعلماء رهنمودهایی را به اختصار بیان نمودند.

معظم له ضمن تقدیر از حرکت خودجوش جوانان ولایی در تکریم جایگاه علم و عمل و آروزی توفیق برای آنان، با اشاره به این کلام شریف مولی الموحدین علی علیه السلام که "العلماء باقون علی ما بقی الدهر" بیان داشتند که این عبارت اگر چه جمله ای خبری است؛ اما می تواند مفید انشاء نیز باشد. بدین معنا که یاد علما را باید تا ابد زنده و جاودانه نگاه داشت.

استاد برجسته فقه و قرآن و فلسفه در تبیین این فرمایش خود افزودند: بقا و فنا در فرهنگ قرآن، زمینی نیست."کل من علیها فان" تأکید بر این سخن است که آن چه زمینی است بقا ندارد. پس منظور از العماء باقون، بقای معنوی و غیر زمینی است. آن چنان که حبّ سیدالشهدا علیه السلام در دلهای مؤمنان باقی است، در دلهای مردم خردمند نیز یاد علمای اهل دین جای دارد. یاد علما با مباحث اخلاقی و روایی و ... آنان زنده می ماند. قبر ظاهری سیدالشهدا در کربلاست، اما قبر باطنی حضرت فی قلوب من والاه یعنی در قلب های شیعیان است. قبر علما را هم باید در دلهای مؤمن ایجاد کرد.

حضرت آیت الله جوادی آملی با طرح این پرسش که ما چگونه باید یاد علما را گرامی بداریم، خاطرنشان ساختند: از آن جا که آنچه در زمین است، باقی نیست؛ ما ناچاریم با معارف و اخلاق و سیره علما آشنا شویم. مراسم گرامیداشت علما به دوگونه می تواند برگزار شود. یک نوع می تواند توأم با احترام و قرائت قرآن و سخرانی در تعظیم مقام عالم بوده و نوع دیگر احیای یاد و نام یک عالم باشد. باید به این نکته توجه داشت که محصول عمر هر کسی، تألیفات اوست. در روایت است که کسی به پیامبر گفت: یا رسول الله! مادامی که در مجلس شما هستیم از محضرتان استفاده می کنیم و از علمتان لذت می بریم؛ اما وقتی از حضورتان مرخص می شویم از این حالت دور می مانیم. حضرت فرمودند: استعن بیمینک. یعنی از دستت کمک بگیر. منظور حضرت نوشتن و ثبت مطالب علمی برای حظّ بیشتر و ماندگار است. روایت داریم که از خودت کتاب (نوشته خود) را به میراث بگذار.

درباره سعیدالعلماء نیز کار باید بدین گونه صورت بگیرد و یاد او باید به همین وجه زنده نگه داشته شود. بعضی از آثار آن عالم بزرگ و معاصر شیخ انصاری منتشر شده و بعضی نیز هنوز به انتشار نرسیده است. بعضی از آثار تدوین نشده ایشان در نجف وجود دارد. اولین کار شما باید احیای میراث سعیدالعلماء باشد. این کار باعث می شود تا کسی که می خواهد سیره علمی او را بنویسد، دستش خالی نباشد. این کار، کار بزرگی است. شما از بزرگی کار ناامید نباشید. در هر سال یک مقدار هم که آثار ایشان را تدوین کنید، قدمی ارزنده برداشته اید. استمرار این روش منجر به زنده شدن نام سعیدالعلماء خواهد شد و این مراسم سالگرد به مرور به کنگره ای عظیم بدل خواهد گردید. در این خصوص علمای توانمند استان مازندران که تعدادشان هم کم نیست، می توانند نقشی ارزنده داشته باشند. با علمای نجف هم ارتباط بگیرید تا بهتر بتوانید به آثار یا مطالب مرتبط با ایشان دسترسی داشته باشید.

مفسّر بزرگ قرآن مجید، سخنان ارزشمند خود را با دعا برای توفیقات نظام و رهبری معظم انقلاب و دفع شرّ بدخواهان به پایان رساندند.

گفتنی است این دیدار، پس از اقامه نماز ظهر و عصر به امامت حضرت آیت الله جوادی برگزار گردید. 

مقام معظم رهبری، چه کاری را برای مسئولان فرهنگی مجاز ندانستند؟!

فتوای مقام معظم رهبری در مورد استفاده از آلات و ابزار موسیقی و اشتغال به نوازندگی در پایگاه های بسیج جهت جذب جوانان:

بسمه تعالی

استفاده از آلات و ابزار موسیقی در نواختن مطرب لهوی حرام است، و استعمال این قبیل آلات حتی در غیر موسیقی مطرب لهوی اگر مستلزم مفاسدی باشد جایز نیست. ولی استفاده از آلات موسیقی در نواختن موسیقی غیر مطرب لهوی چنانچه مفاسدی بر آن مترتب نباشد فی نفسه منعی ندارد، لیکن در هر صورت ترویج موسیقی و اهتمام و اشتغال به آن با هدف های نظام اسلامی منافات دارد مخصوصا اشتغال به نوازندگی در پایگاه بسیج برای عزیزان بسیجی وجهی ندارد و صلاح نیست، جلوگیری از محرمات و مفاسد اجتماعی، و جذب جوانان و نیروی مقاومت اسلامی راهش پرداختن به نوازندگی نیست، بلکه باید از طریق امر به معروف و نهی از منکر و کارهای فرهنگی مناسب اقدام شود، ان شاءاللّه موفق باشید.

آموزش موسیقی و نوازندگی به نونهالان و نوجوانان موجب انحراف آنان و ترتب مفاسد است و جایز نیست. بطور کلی ترویج موسیقی با اهداف عالیه نظام اسلامی منافات دارد، مسئولین فرهنگی مجاز نیستند سلیقه های شخصی خود را به اسم نشر فرهنگ و معارف در آموزش و پرورش نوجوانان به کار بگیرند.

همراهی کفاشیان با کاروان پیاده حرم امام خمینی (ره) شهرستان بابل+ مصاحبه و تصاویر

علی کفاشیان رییس فدراسیون فوتبال ایران در یک اقدام ارزشی به کاروان پیاده حرم بنیانگذار جمهوری اسلامی شهرستان بابل پیوست و در دیداری صمیمی به این زائران خدا قوت گفته و مسافتی را با پای پیاده همراه با عاشقان کوی خمینی پیمود.

به گزارش شلمچه نیوز، کفاشیان در جمع کاروان پیاده با سخنان کوتاهی گفت: سال های سال است که می بینیم شما با پای پیاده  به حرم مطهر امام خمینی می آیید که این نشان از عشق به مردم و عشق به انقلاب، عشق به امام و رهبری است و واقعا به شما عزیزان خسته نباشید می گویم و خوشالیم که شما با این روحیه و نشاطی که دارید می بینیم ما را دلگرم می کنید که باید کار و تلاش بیشتری داسته باشیم از همه شما تشکر می کنیم و کوچکتر از آنم که در خدمت شما باشم امیدوارم قدردان زحمات شما باشم.

 

 

در حاشیه این دیدار وی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار ما در خصوص علت این دیدار گفت:

این اقدام ما واقعا دلی است من این صحنه را که می بینم یاد راهپیمایی روز اربعین در کربلا می افتم و من خودم در آن راهپیمایی چند بار شرکت داشتم و می دیدم مردم با عشق و نیت قلبی شرکت می کنند اینها ارزش دارد. امروز هم که اینجا آمدیم به یقین می رسیم که این حرکت دستوری و فرمایشی نیست، مادی و اداری نیست بلکه معنویت و علاقه قلبی به امام است و سربازان واقعی امام و رهبری هستند و من با افتخار مسیر کوتاهی را با این عزیزان طی می کنم که راهپیمایی اربعین کربلا برای ما تداعی می شود.

وی ادامه داد: امام نهالی را در دل مردم کاشته که این نهال با اسلام بوده است و با اسلام آبیاری شده و به همین دلیل مردم به امام عش و دلدادگی دارند.

 

آقای  کفاشیان این اقدام ارزشی شما را تحسین می کنیم اما از فوتبال چه خبر؟

فوتبال هم الحمدالله پیش می رود و همه سعی و تلاشمان این است که در مجامع بین المللی افتخار کسب کنیم.

 

آقای سپ بلاتر استعفا دادند و شما هم یکی از حامیان وی بوده اید در این خصوص توضیح دهید

ما حمایت کردیم و رأی هم آورد اما فشارهای سنگینی که به او وارد شد مجبور شد استعفا دهد ولی دلایل دیگری را نمی دانم و قطعا کسان دیگری که می آیند انشاالله برای فوتبال کار کنند.

 

با استخدام آقای کی روش توانمدی های فوتبال کشورمان به نمایش در آمده و بهتر بگوییم فوتبال ما را در جهان بهتر دیدند، وضعیت آینده فوتبال را چگونه می بینید؟

ما همیشه سعی کردیم مربی خوبی را در خدمت بگیریم تا بتواند دانش خوبی را به فوتبال کشورمان تزریق کند و تیم ما را هم جوان کند و سرمایه گزاریباشد برای آینده فوتبالما تا انشاالله در میادین بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم.

کفاشیان در خاتمه خصوص لیگ برتر فوتبال در فصل گذشه گفت: با اینکه در زمینه مالی مشکل داشتیم اما لیگ خوبی داشتیم و نسبت به سالهای گذشته پیشرفت داشتیم و این پیشرفت  می تواند به فوتبال ملی کمک کند.

 

 

 

 

 

 

 

نترسید که بگویند کهنه پرست شده اید!

نظر امام خمینی (ره) درباره موسیقی

 غافل کردن از مقدرات 

امام خمینی (ره) در مورد موسیقی می فرمایند : از جمله چیزهایی که مغزهای باز جوان ها را مخدر و تخدیر می کند موسیقی است.موسیقی اسباب این می شود که مغز انسان وقتی چند وقت به موسیقی گوش کرد تبدیل می شود به یک مغز غیر آن کسی که جدی باشد انسان را از جدیت بیرون می کند و متوجه جهات دیگر می کند .تمام این وسایلی که در هر مملکتی رواج دارد همه برای این است که ملت خود را از مقدرات خودشان غافل کنند.

 بیرون آوردن از جدیت 

امام خمینی (ره)در مورد موسیقی می فرمایند : موسیقی از اموری است که البته هر کسی بر حسب طبع خوشش می آید لکن از اموری است که انسان را از جدیت بیرون می برد و به یک مطلب هزل می کشد . دیگر یک جوان که عادت کرده روزی چند ساعت با موسیقی سروکار داشته باشد و اکثر اوقاتش را صرف بکند و پای موسیقی بنشیند و اینها از مسائل زندگی و از مسائل جدی به طور کلی غافل می شود عادت می کند همانطور که به مواد مخدر عادت می کند دیگر نمی تواند یک انسان جدی باشد که بتواند در مسائل سیاسی فکر کند فکر انسان را موسیقی طوری بار می آورد که دیگر انسان نتواند در غیر همان محیط مربوط به شهوت و موسیقی فکر بکند.

 در مورد تلویزیون 

امام خمینی (ره) در مورد موسیقی می فرمایند : نباید دستگاه تلویزیون طوری باشد که 10 ساعت موسیقی بخواند و جوان هایی که نیرومند هستند از نیرومندی آنها کاسته شود و به یک حال خمار و خلسه آور تبدیل شوند مثل همان تریاک موسیقی با تریاک فرقی ندارد.

 حذف موسیقی

 امام خمینی (ره) در مورد موسیقی می فرمایند : اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد موسیقی را حذف کنید نترسید که از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده اید.باشد ما کهنه پرستیم همه این کلمات نقشه است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بیندازند .این که می گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند بگذارید از جای دیگر بگیرند.شما عجالتا آلوده مباشید آنها کم کم برمی گردند به اینجا . این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند حالا اگر از جای دیگر می گیرند آیا ما باید به آنها موسیقی بدهیم!ما باید خیانت کنیم!موسیقی خیانت است به یک مملکت و خیانت است به جوانهای ما این موسیقی را حذفش کنید آن را به طور کلی عوض کنید و یک چیز دیگری بگذارید که آموزنده باشد .کم کم مردم و جوانها را عادت به امور زندگی بدهید از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید . آنهایی را که می بینید می گویند اگر تلویزیون موسیقی پخش نکند می رویم سراغ موسیقی برای این است که اینها عادت کرده اند.    صحیفه نور جلد 8 صفحه 197 تا صفحه 

راز تأثیرگذاری روح الله

یک علت اینکه امام بزرگوار ما یک کلمه‌اش در این فضای عظیم عمومی کشور، در شدت و محنت، در همه‌ی حالات اثر شگفت‌آوری میگذاشت، معنویت او بود، صفای باطن او بود، ارتباط و اتصال او به خدا بود، اشکهای نیمه شب او بود. فرزند امام - مرحوم حاج سید احمد - همان وقت در زمان حیات امام به من گفت: نیمه شب که امام بلند میشود، از بس گریه میکند، این دستمالهای معمولی برای پاک کردن اشکش کفاف نمیدهد؛ مجبور است اشک چشمش را با حوله پاک کند؛ اینقدر اشک میریزد. آن مرد پولادین، آن مردی که حوادث و لطماتی به سمت او سرازیر میشد که یک ملت را تکان میداد و او را تکان نمیداد، آن مردی که عظمت و هیمنه‌ی قدرتهای جهانی در نظر او هیچ و پوچ بود، آن مرد در مقابل عظمت الهی، در حال دعا و استغاثه، آنجور اشک میریخت. اینها خیلی قیمت دارد. این فرصتها را قدر بدانید.

3/8/89 مقام معظم رهبری

تصاویری ناب از اجتماع "اجازه نمی دهیم" در بابل

برای دیدن تصاویر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

تهیه و ارسال تصاویر از برادر علی عالمی:

بانک؟ ... قانون؟! ... بانک و قانون؟!

من به جماعت بانکی بدبینم. البته قطعاً منظور من به مسئولان تصمیم ساز و مقامات ارشد این نهاد پولی است.

دلایلم برای این بدبینی بسیار است. یکی اش همین قضیه ممنوعیت پرداخت سود 22 درصد به سرمایه گذاری بلند مدت است. به رغم منع بانک مرکزی و ادعای برخورد با بانک هایی که از این پس اقدام به عقد قرارداد برای پرداخت سود22 درصدی به مشتریان خود کنند؛ همین الان برخی بانک ها مشغول بستن چنین قراردادهایی هستند. از مسئول یکی از شعب، علت این موضوع را سوال کردم. پاسخش برایم عجیب بود. گفت ما این قانون را فقط در رسانه خواندیم و هنوز هیچ ابلاغی در این باره به طور رسمی به دست ما نرسیده است!

لابد می دانید هنوز هم بر اساس قانون، بانکها از متقاضیان وام های کمتر از ده میلیون تومان تنها باید یک ضامن طلب کنند؛ اما شما خودتان بهتر می دانید که تعهد به این قانون تقریباً در حد صفر بوده است.

شما دیده اید که مردم عادی برای دریافت وامی یک میلیون تومانی با چه قواعد دست و پا گیری مواجه هستند که گاه باعث می شود از خیر دریافت آن بگذرند؛ اما افرادی حتی بدون داشتن ضامن موفق به دریافت وام های چند هزار میلیاردی می شوند.

خوب، این روزها در خبرها خوانده اید که بانک مرکزی از مردم؛ دقت بفرمایید؛ از مردم خواسته است تا برای سرمایه گذاری سراغ مؤسسات مالی فاقد مجوز و غیرقانونی نروند؟! با این بدبینی که نسبت به مدیریت بانکی وجود دارد به نظر شما می شود گفت بانک مرکزی در برخورد با نهادهای مالی فاقد مجوز، صداقت دارد؟!

چطور اتحادیه های صنفی به راحتی برای پایین کشیده کرکره فروشندگانی که از اتحادیه ذی ربط مجوز فعالیت نداشته باشند اقدام می کنند؛ اما بانک مرکزی یک کشور نمی تواند نهادهای مالی نامعتبر و غیرقانونی را که با زندگی مردم و اقتصاد جامعه، ارتباط مستقیم دارند کنترل کرده و یا دست کم متخلفین را به نهاد قضایی معرفی کند؟!

من همچنان به جماعت بانکی بدبینم.

دیدار اختصاصی هیئتی از بابل با آیت الله جوادی آملی

شنبه آتی، یعنی شانزدهم خرداد 94، مسئول و اعضای شورای مرکزی هیئت ولایتمدار محبان المعصومین علیهم السلام شهرستان بابل با حضرت آیت الله جوادی آملی در قم دیداری اختصاصی خواهند داشت.

هیئت محبان المعصومین علیهم السلام شهرستان بابل از جمله فعال ترین محافل مذهبی استان مازندران است که متشکل از اجتماع جوانان انقلابی بوده و همواره کوشیده است تا بر اساس منویات مقام معظم رهبری، با بصیرتی عمارگونه در خط مقدم دفاع از ارزش های اسلام و انقلاب اسلامی، حضوری تأثیرگذار داشته باشد.

هیئت محبان المعصومین شهرستان بابل در مقبره علامه سعیدالعلماء مستقر بوده و با برگزاری جلسات هفتگی و مناسبتی و نیز برنامه هایی در سطوح ملی تلاش دارد تا با معرفی شخصیت علمی این فقیه وارسته و همطراز آیت الله شیخ انصاری، در جهت پیوند بیش از پیش جامعه با آموزه ها و مبانی برخواسته از مکتب وحی، گام هایی بلند بردارد. دیدار اختصاصی با مرجع و مفسر بزرگ قرآن، حضرت آیت الله جوادی آملی و بهره گیری از رهنمون های این عالم برجسته معاصر نیز در همین راستا قابل ارزیابی است.

ضمن آرزوی موفقیت برای زحمت کشان و فعالان گمنام و بی ادعای این هیئت مکتبی، بی صبرانه منتظر انتشار جزییات رهنمون ها و فرمایشات راهگشای آیت الله جوادی آملی با جوانان غیور و انقلابی این هیئت خواهیم بود.

دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) پیرامون «اهداف حکومت اسلامی»

دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) پیرامون «اهداف حکومت اسلامی»

احیای ارزش‌های اخلاقی

روزنامه ایران، یک شنبه 10/3/1394 صفحه اندیشه (17)

  دکتر سید سجاد ایزدهی

مدرس خارج فقه حوزه علمیه قم

شناخت «حکومت اسلامی» و تمایز آن با سایر نظام‌های سیاسی، همواره از موضوعات مورد بحث اندیشمندان علوم‌سیاسی و تحلیلگران علوم‌اجتماعی بوده‌ است. گرچه با وجود برخورداری همه حکومت‌ها از ویژگی‌های مشابه می‌توان به تمایز بسیاری میان حکومت‌اسلامی و نظام‌های غیردینی اشاره کرد، ولی تمایز این دو، در «غایات» و «اهدافی» که برای حکومت در نظر می‌گیرند، بسیار برجسته‌تر می‌شود.

حکومت‌های سکولار در عصر حاضر بویژه نظام‌های لیبرال-دموکراسی، اهداف حکومت و به تبع کارکردهای آن را به اموری چون رفع نیازهای مادّی شهروندان و تأمین رفاه آنان محدود می‌کنند. و اصولاً وظیفه حکومت‌ها را در محدوده نظم عمومی، رفع نزاع‌های احتمالی، تضمین آزادی‌های سیاسی، تأمین رفاه مطلوب مادی و ایجاد بستری برای برخورداری مساوی همگان از امکانات جامعه، معنا می‌کنند. در این نظام‌های سیاسی، چون حاکمان، منتخب و برگزیده مردم برشمرده می‌شوند و مشروعیت حکومت در گرو رأی و نظر مردم است، لذا حاکمان تنها وکیل مردم محسوب شده و اهداف حکومت نیز، تنها در محدوده خواست و اراده مردم محدود می‌شود.

از سوی دیگر، حکومت‌های دینی که ارزش حکومت را نه در ذات آن، بلکه در گرو کارکردها و تحقق اهداف دین و ارزش‌های فرامادی در جامعه از سوی حکومت، می‌دانند از این رو، با رد نظریه «دولت حداقلی»، علاوه بر غایات نظام‌های سکولار در رفع نیازمندی‌های مادی شهروندان، حجم وسیعی از غایات مرتبط با اموری چون خیر، سعادت، اخلاق و معنویت شهروندان جامعه را که در نظام‌های غیردینی، از قلمرو اهداف و وظایف دولت خارج، و به حریم خصوصی افراد مرتبط دانسته می‌شود، بر عهده می‌گیرند.

ارزش حکومت در گرو تحقق اهداف دین

جدا از فهم اهداف نظام‌های سیاسی و تمایز آن با نظام سیاسی اسلام، آنچه باید مدنظر قرار گیرد، این است که تشکیل حکومت در نظام اسلامی، از ارزش ذاتی برخوردار نیست بلکه ارزش آن در گرو تلاش در ایجاد اهدافی است که در روایات اسلامی مورد توصیه قرار گرفته‌است.

حضرت امام خمینی(ره) درکتاب «ولایت فقیه»، ضمن اینکه حکومت را، نه غایتی مطلوب، بلکه وسیله‌ای به جهت تحقق هدف‌های عالی دانسته‌، فصلی مجزا را به اهداف و غایات حکومت اسلامی اختصاص می‌دهد و در آن، به سیره ثابته اولیای الهی و به طور خاص، به عبارات امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه اشاره می‌کند.بر اساس دیدگاه حضرت امام خمینی(ره)، درحالی که حکومت‌های کفر از حاکمیت، نفود سیاسی و جعل قوانینِ خاص، به جهت کامروایی خود سوء‌استفاده می‌کردند، هدف از حکومت اسلامی در لسان امیرالمؤمنین(ع) احقاقِ حق و از ‌بین ‌بردن باطل برشمرده شده و بر این اساس، ائمه اطهار(ع) و فقیهان را در راستای برقراری احکام الهی، برقراری نظام عادلانه و خدمت به مردم به تشکیل دولت موظف کرده‌است. و موضوع ولایت فقیه، مأموریت و انجام این وظایف است.

پس، نفس حاکم شدن و فرمانروایی وسیله‌ای بیش نیست. و برای مردان خدا اگر این وسیله به کار خیر و تحقق هدف‌های عالی نیاید، هیچ ارزش ندارد.... نخست وزیر شوروی یا انگلیس و رئیس‌جمهوری امریکا حکومت و نفوذ سیاسی دارند؛ و این حکومت و نفوذ و اقتدار سیاسی را وسیله کامروایی خود از طریق اجرای قوانین و سیاست‌های ضدانسانی می‌کنند. ائمه و فقه‌های عادل موظف‌اند که از نظام و تشکیلات حکومتی برای اجرای احکام الهی و برقراری نظام عادلانه اسلام و خدمت به مردم استفاده کنند.(امام خمینی، ولایت فقیه، ص 55)

حضرت امام خمینی(ره) پس از توصیف حکومت به مثابه وسیله‌ای جهت وصول به غایات عالیه اسلام، برخی از این اهداف و غایات را برشمرده و در ادامه، با عنایت به روایت و سیره حضرت علی(ع)، غرض از تشکیل حکومت دینی را نه تلاش برای به‌دست گرفتن قدرت سیاسی یا اندوختن اموال دنیا، بلکه اجرای اصول دین اسلام، اصلاح امور کشور، امنیت اجتماعی، اجرای حدود الهی و نجات مظلومین از دست ستمکاران، فرض نموده‌است.(امام خمینی، ولایت فقیه، ص 56)

برخی از اهداف و غایات نظام اسلامی مطابق دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) را در ذیل اشاره می‌کنیم:

الف)‌ تحقق عدالت اجتماعی

از جمله اهداف و غایاتی که در آموزه‌های دینی برای نظام سیاسی اسلام برشمرده شده، تأمین عدالت و تحقق عدالت اجتماعی در همه اجزا و ارکان جامعه است و حضرت امام خمینی(ره) در وصیتنامه سیاسی-عبادی‌شان آن را از بزرگ‌ترین واجبات و والاترین عبادات برشمرده‌اند: «حکومت حق برای نفع مستضعفان و جلوگیری از ظلم و جور و اقامه عدالت اجتماعی... از بزرگترین واجبات و اقامه آن از والاترین عبادات است.»(صحیفه امام خمینی، جلد ۲۱، صفحه407)  

گرچه تأمین عدالت در تمامی ارکان جامعه را باید از مهمترین وظایف پیامبران و فرستادگان الهی به‌شمار آورد، ولی با عنایت به اینکه تضمین تحقق امور اجتماع در قالب عدالت اجتماعی، امری است که تنها به واسطه تأسیس نظامی مبتنی بر عدالت، اقامه کامل قوانین اسلام و اجرای آن در جامعه محقق خواهد شد، لذا تحقق این امر را باید در سایه تشکیل حکومت دینی دانسته و تحقق آن را از وظایف و کارکردهای حکومت دینی برشمرد:  «در حقیقت، مهمترین وظیفه انبیاء(ع) برقرار کردن یک نظام عادلانه اجتماعی از طریق اجرای قوانین و احکام است... هدف بعثت‌ها، به طور کلی، این است که مردمان بر اساس روابط اجتماعی عادلانه نظم و ترتیب پیدا کرده، قد آدمیت راست گردانند. و این با تشکیل حکومت و اجرای احکام امکانپذیر است.» (امام خمینی، ولایت فقیه، ص 70)

تأمین عدالت اجتماعی به عنوان غایت حکومت اسلامی فقط مسلمانان و مصحلت آنان را مدنظر قرار نمی‌دهد، بلکه همه ساکنان کشور اسلامی (ولو صاحبان ادیان دیگر) را نیز شامل می‌شود. بر این اساس، همه افرادی که در کشور تحت حکومت اسلامی زندگی می‌کنند باید مشمول بهره‌مندی از عدالت اجتماعی شده و از فواید آن بهره‌مند باشند. این رویکرد، بر سیره حکومتی حضرت علی(ع) مبتنی است که در کلام حضرت امام خمینی(ره) این‌گونه جلوه‌گر شده‌ است:  «ما عدالت اسلامی را می‌خواهیم در این مملکت برقرار کنیم. اسلامی که راضی نمی‌شود حتی به یک زن یهودی که در پناه اسلام است تعدی بشود. اسلامی که حضرت امیر(سلام الله علیه) می‌فرماید برای ما چنانچه بمیریم ملامتی نیست، که لشکر مخالف آمده‌است و فلان زن یهودیه‌ای که معاهد بوده‌است خلخال را از پایش درآورده است(ر.ک. نهج‌البلاغه؛ خطبه 27) ما یک همچو اسلامی که عدالت باشد در آن، اسلامی که در آن ظلم هیچ نباشد، اسلامی که آن شخص اولش با آن فرد آخر همه در سواء در مقابل قانون باشند (می‌خواهیم).» (صحیفه امام، ج 9، ص425-424)

ب) توسعه معنویات

از جمله غایاتی که در آموزه‌های دینی، برای حکومت اسلامی برشمرده شده‌است تلاش در راستای توسعه دین و معنویت در جامعه است. زیرا غایات برشمرده شده در ادلّه دینی (مشتمل بر آیات و روایات)، گستره‌ای وسیع از امور معنوی را دربر می‌گیرد و کارویژه‌های متمایزی نیز متناسب با این اهداف و غایات، برای حکومت دینی برشمرده شده‌است. بر این اساس، حکومت اسلامی باید احیای ارزش‌های اخلاقی و تزکیه نفوس را سرلوحه کارکردهای خویش بداند. چنانکه پیامبراکرم(ص)، هدف بعثت خویش را کامل کردن فضائل اخلاقی در جامعه اعلام داشته و عملاً در این مسیر گام برداشته‌است.

از این رو، نظام سیاسی اسلام، در الگوی‌گیری از رسالت نبوی‌(ص) و تأمین غایات آن، موظف است ارتقای جهت‏گیری اخلاقی و ارزشی جامعه را مورد عنایت قرار داده و هماهنگی و انطباق مقررات فردی و اجتماعی با احکام الهی و رشد عقلانیت بشر را مد نظر قرار دهد.

«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَکارِمَ‏ الْأَخْلَاق‏»؛  (نهج‌الفصاحه،ص 345)

همانا به رسالت برانگیخته شدم تا فضایل اخلاقی را به کمال‏ برسانم.

بر اساس موازین دینی و روایات اهل بیت(ع)، گرچه اصل ضرورت حکومت به غرض تحصیل اموری چون تأمین نظم فراگیر، امنیت اجتماعی، رفاه عمومی، احقاق حق، مقابله با دشمنان و... مورد انکار نیست، لکن دین اسلام، به این مقدار از کارویژه‌ها (به عنوان حداقل‌هایی است که حکومت‌ها باید در جامعه به اجرا درآورند) اکتفا نکرده بلکه نصوص دینی، کارویژه‌های مختلفی را برای حکومت برشمرده‌است که شناخت آن، حکم به تمایز حکومت دینی نسبت به حکومت‌های سکولار می‌دهد که از آن میان می‌توان به بازگرداندن نشانه‌های از بین رفته دین در جامعه و اجرای حدود به جهت تحقق شریعت در جامعه اشاره کرد.

«خدایا تو آگاهی آنچه از ما صادر شده نه برای میل و رغبت در سلطنت و خلافت بوده و نه برای به‌دست آوردن چیزی از متاع دنیا، بلکه برای این بود که آثار دین تورا باز گردانیم و در شهرهای تو اصلاح و آسایش را برقرار نماییم تا بندگان ستم‌کشیده‌ات در امن و آسودگی بوده و احکام تو که ضایع مانده جاری گردد.» (نهج‌البلاغه، خطبه 131)

با عنایت به این قضیه است که حضرت امام خمینی(ره)، مقوله حکومت را که در جهان معاصر بلکه در طول تاریخ تنها به اداره ابعاد مادی مردم پرداخته و تدبیر شئون زندگی مادی را مورد اهتمام خود قرار داده‌است به حوزه وسیع‌تری وارد کرده و غرض و غایت آن را به اقامه عدل، معرفت خداوند و اسلام و تلاش در رساندن انسان‌ها به کمال و سعادت معرفی کرده‌‌ است: تمام چیزهایی که انبیا از صدر خلقت تا حالا داشتند و اولیای اسلام تا آخر دارند، معنویات اسلام است، عرفان اسلام است، معرفت اسلام است، در رأس همه امور این معنویات واقع است. تشکیل حکومت برای همین است، البته اقامه عدل است، لکن غایت نهایی معرفی خداست و عرفان اسلام. (صحیفه امام، ج 20، ص298)

ج) اجرای احکام شریعت

در حکومت اسلامی که تفاوت و تمایز آن، در عمل به آموزه‌های وحیانی و تعالیم اسلامی است، غرض از حکومت، عمل به این آموزه‌ها بلکه تحقق آن در عرصه اجتماع و جامعه کلان است. از این رو، باید تحقق آموزه‌های اسلامی و شریعت را از محوری‌ترین اهداف حکومت دانست و طبیعتاً مبارزه با حاکمان طاغوت نیز باید از باب مقدمه‌ای جهت نیل به تشکیل حکومت اسلامی مورد عنایت قرار گیرد: «ملت ایران و ما، مقصدمان این نیست و نبود که فقط محمدرضا برود؛ دست اجانب کوتاه بشود؛ اینها همه مقدمه بود؛ مقصد، اسلام است. ما می‌خواهیم که اسلام حکومت کند در این مملکت؛ احکام اسلام در این مملکت جریان پیدا بکند.»(همان، ج8، ص41)

تحقق اسلام و آموزه‌های شریعت در کشور اسلامی گرچه از اهداف نظام اسلامی محسوب می‌شود، ولی باید آن را هدفی میان مدت ارزیابی کرد و در راستای هدفی بزرگتر یعنی دعوت جهانیان به دین حق و انتشار توحید در همه نقاط عالم به حساب آورد. بدیهی است تحقق این آرمان، جز به تشکیل حکومتی مبتنی بر اسلام و آموزه‌های قرآنی در کشور اسلامی به مثابه «أمّ القری» میسّر نخواهد شد. و صدور انقلاب اسلامی به دیگر کشورها را نیز باید در این راستا ارزیابی کرد: «مع ذلک این نهضت چون یک نهضت الهی بود،...مسأله اساسی ما این نبود که رژیم سلطنتی برود و... مقصد اصلی این بود که توحید را در عالم منتشر کنند؛ دین حق را در عالم منتشر کنند … مقصد این بود که دین اسلام را منتشر کنند؛ و حکومت، حکومت قرآن باشد؛ حکومت اسلام باشد.» (همان، ج8، ص 41-40)

بدیهی است موارد برشمرده شده برای اهداف نظام اسلامی، بخشی از مجموعه مؤلفه‌هایی است که در این راستا می‌توان از آنها یاد کرد و از آن جمله می‌توان به دفاع در مقابل دشمنان و متجاوزین به نوامیس مسلمانان و کشور اسلامی و رفع اختلافات در داخل نظام اسلامی، اشاره کرد که در منطق و کلام حضرت امام خمینی(ره) قابل ردیابی بوده و به عنوان یکی از اهداف نزدیک تشکیل حکومت و نهادهای اجرایی به شمار می‌رود:‌

عقل هم به ما حکم می‌کند که تشکیلات لازم است تا اگر به ما هجوم آوردند بتوانیم جلوگیری کنیم، اگر به نوامیس مسلمین تهاجم کردند، دفاع کنیم. شرع مقدس هم دستور داده که باید همیشه در برابر اشخاصی که می‌خواهند به شما تجاوز کنند برای دفاع آماده باشید. برای جلوگیری از تعدیات افراد نسبت به یکدیگر هم حکومت و دستگاه قضایی و اجرایی لازم است.(امام خمینی، ولایت فقیه، ص50)

http://iran-newspaper.com/newspaper/page/5942/17/66399/0 

این اتاق یک آیت الله است

دوستانی که مرا از نزدیک می شناسند می دانند که وجه انتقادی در رفتار و نگاه من بسیار بیشتر از بعد تحسین و تمجید است. شاید این خصلت را یک ایراد بدانید؛ قضاوت با خودتان.

چند روز پیش برای کاری به منزل آیت الله توکل رفته بودم. آیت الله توکل را لااقل مازندرانی ها و قمی ها و اصفهانی ها به خوبی می شناسند. ایشان استاد برجسته دروس خارج فقه حوزه علمیه قم است، اما شهرت این بزرگوار بیشتر مربوط به کلاس های اخلاق و منبرهای اخلاقی ایشان در نقاط مختلف کشور به خصوص سه استان نامبرده است. بگذریم.

منزل آیت الله توکل، خانه ای کوچک و قدیمی است که شنیده بودم هربار گوشه ای از آن خسارتی را روی دست ایشان به جا می گذارد. آیت الله توکل، اتاق کوچکی را در منزل به امور شخصی خود اختصاص داده است. این عکس را از همان اتاق گرفته ام. درست پشت جایگاهی که ایشان می نشیند و به مطالعه و امور شخصی و مردمی می پردازد، دیوار به این وضعی است که می بینید.

من می دانم آیت الله توکل از هیچ فرصتی برای رسیدگی به وضعیت نیازمندان به خصوص طلابی که دچار مشکلات معیشتی هستند فروگذار نمی کند؛ اما این را نمی دانم که چند نفر از همان افراد در اتاقی با این سر و شکل زندگی می کنند.

این مطلب را نه برای تحسین و تمجید از ایشان که برای دل خودم منتشر می کنم تا یادم نرود، والبته یادمان نرود، امام فرمود:

"مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست، و آنها که تصور می کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد با الفبای مبارزه بیگانه اند."

روند موجود در اکثر هیئتها احیای امور اهل بیت (ع)نیست.!!

نماینده مقام معظم رهبری در شهرستان بابل :

ما هیئتی آموزش محور، معارف محور و تربیت گرا میخواهیم !!

 به گزارش روابط عمومی هیئت حضرت علی اصغر (ع)ویژه نوجوانان بسیج مسجد کاظمبیک در آستانه میلاد با سعادت حضرت علی (ع)جمعی از دست اندر کاران هیئت با امام جمعه و نماینده مقام معظم رهبری در شهرستان بابل حضرت حجت الاسلام والمسلمین روحانی ملاقات و دیدار داشتند ، در این دیدار ضمن بیان تاریخچه تاسیس هیئت که با یاد و خاطره حضرت آیت اله روحانی نماینده فقید ولی فقیه در استان آمیختهمی باشد نسبت به تشریح فلسفه وجودی ، بیانیه ماموریت ، چشم انداز ، خط مشی ، اصول اخلاقی هیئت ، ارزشهای حاکم  بر هیئت ، استراتژیها و برنامه های اجرایی آن اقدام و چند طرح اجرایی به عنوان نمونه که در مراسمهای هیئت اجرا و نتیجه گیری شده بود ارائه گردید در ادامه این کارشناس فرهنگی ضمن تفقد و خوش آمد گویی و تشکر از دوستان نکته ها ی بسیار مهمی در ارتباط با هیئتها بیان فرمودند که خلاصه ای از آن برای استفاده دوستان خصوصا دست اندر کاران هیئتها ارائه می گردد :

........ با سلام خدمت دوستان خیلی مشرف فرمودید تشریف آوردید استفاده کردم از توضیحات شما ، خیلی از دوستان دلسوز هستند اما وارد کار عملی و عملیاتی نمی شوند خیلی ها خودشان خوب هستند  و سعی میکنند که خودشان را خوب نگه دارند اما برای خوب شدن دیگران کاری نمیکنند این بسیار مهم است تلاش برای خوب کردن دیگران !!! ، واقعا قدم ویژه ای دارید بر میدارید تشکر میکنم من را مطلع کردید؛ خیلی از هیئتها تربیت محور نیستند ؛ احساس محور هستند حتی معارف محور هم نیستند؛ یادمان هست که در گذشته کسانی که پای منبرها مینشستند  با این که خیلی هایشان سواد هم نداشتند تاریخ بلد بودند مسئله بلد بودند آیات و روایات را بلد بودند در حال حاضر چقدر این مستمعین اثر پذیرند و یاد میگیرند ؟! چقدر برای تربیت اینها اقدام میشود ؟! به نظرم زحمت میشود اما نتیجه گیری نمی شود ! زحمتها هدر میرود  ! برای این ما نگران هستیم!!فقط کارهای عادی و معمولی در هیئتها انجام میشود  ، فکر تربیت مستمع کمرنگ است  این فعالیتها که اکنون در هیئتها انجام میشود اثرش در مخاطب ما چقدر است ؟آموزش در هیئتها یک اصل است جهت گیر یآموزش هم باید بر اثر گذاری تربیتی باشد این خیلی مهم است شاید چند هیئت را بشناسیم که در این مسیر باشند بالاخره ما بااکثر هیئتها رفت و آمد داریم و از شرایط شان مطلع هستیم این یک موضوع.

مقطع سنی خوبی را انتخاب کردید ؛ مخاطب ، مخاطب خوبی است مثل یک موم تاثیر پذیر است هر چه در آن بریزید جذب میشود و تا مدت زمانی که با شماست میتوان آن را برای آینده آماده کرد در دو جهت مثبت و منفی این نکته خیلی ظریفی است .

عنوان خوبی هم انتخاب کرده اید  هیئت، عنوان بسیار خوب و جذابی است منتها همان طور که گفتم فقط کار در حد احساسات نماند کار باید باعث ارتقا و تکامل مخاطب شود ، در سایه علم و آموزش ، معارف اهل بیت(ع)احصا میشود ؛ باز تاکید می کنم این روند موجود در اکثر هیئتها احیای امور اهل بیت (ع)نیست.!! بر روی آموزش تاکید میکنم ، کارهای عملی رانیز بیشتر کنید؛ مثل اردوها  گاهی یک حدیث در اردو اثرش بیشتر از ساعتها درس اخلاق است این را ما بارها تجربه کرده ایم حالا سرش چیست خدا میداند.آیت الله حائری چند وقت پیش به من گفته اند که شما دو نعمت دارید یکی دریا و یکی جنگل حواستان به اینها باشد شما دقت کنید نکته سنجی ایشان را . حتما به جدیت آن طرحی را مطرح کردیددرارتباط با طبیعت بنام هیئت حضرت علی اصغر(ع)اجرا کنید ؛ حتی آنرا در بوق و کرنا کنید ، ما باید جلوی مفسده را بگیریم ؛ ما باید عمل گرایی را در کارهایمان دنبال کنیم ؛ خدا رحمت کند حاج حسن آقای مویدی را که جز تیم شما بود او یک طلبه عمل گرا بود منتظر نمی ماند که کسی به او بگوید یا از او چیزی بخواهد خودش پیش قدم بود ، ما طلبه عمل گرا مثل ایشان را باید بیشتر داشته باشیم ؛ شما باید کاری کنید که استعدادها شناسایی و به فعلیت در آیند به هیئت و به دین وفادار شوند شما باید در طول 5سال یا 10 سال که این بچه ها با شما هستند بتوانید این کار را انجام دهید من خیلی از چیزهایی که الان دارم مربوط میشود به حضورم در همین جلسات . طبق بررسی به عمل آمده در کشور هاییکه  بودایی گری وجوددارد اینها بچه هارا حداقل 5 سال تا 10 سال در معابد نکه میدارند بعد آنها را خارج میکنند این نشان میدهد که هر کاری که آنها در آینده از اینها انتظار دارند در همین 5سال یا 10سال بذرش را پی ریزی میکنند .

با توجه به افراد  ، نکته گویی ،  حدیث گویی، حلقه درست کردن در شیوه اجرا چون پیامبر در مساجد بصورت گروه گروه و حلقه ای عمل مینمود ، مجریانی که بیان گرم دارند استفاده کنید الان به استناد رسمی صدا و سیما 70 در صد خانواده ها ماهواره دارند باید برای این موضوع فکری کرد چه آسیبهایی که ما از این موضوع داریم میخوریم این جوانها این دختر ها این پسرها تقصیری ندارند بیشتر اینها به خاطر پدر ها و مادر هایشان وارد آتش میشوند باید کاری کرد؛ این وظیفه هیئتهاست .

باید روی خانواده های مذهبی هم کار کرد اینها هم د ر اولویت هستند ما در قضیه حجاب این را تجربه کردیم هر وقت خواستیم برای خانواده های مذهبی از فلسفه حجاب صحبت کنیم گفتند که اینها همه در خط اند اینهانیازی ندارند نتیجه اش این شد که مادر دارای حجاب هست اما دختربعضا می بینیم حجاب ندارد ؛ برای خانواده های مذهبی هم باید کار کرد،ما اینها را به برخی مسئولین هیئتها گوشزدکرده ایم اما به خرج شان نمیرود و گوش نمی دهند همش دارند با عواطف مخاطبشان بازی میکنند عاطفه با عاطفه دیگری رنگ میبازد .الحمدلله شما در این مسیری که ترسیم شد در حال گام برداشتن هستید جا دارد که دیگران با شما ارتباط و همفکری نمایند آن طرح را که توضیح دادید به جدیت پیگیری کنید موفق و موید در پناه خدا باشید. 

نه به ذلت!

خبرهایی که از قم و مازندران دارم حکایت از شکل گیری تجمعات و حرکت هایی وسیع برای مخالفت با دیپلماسی ذلت دارد. بچه های بسیج دانشجویی تهران سادگی کردند و هفته پیش به راحتی از سوی مدیران با تجربه و پا به سن گذاشته دولت، دور خوردند و حرکت انقلابی شان ناکام ماند. این تجربه در استان های دیگر، تکرار نخواهد شد.

در مازندارن قرار است بچه های بسیجی شهرهای ساری و قائمشهر و بابل از شهرهای خود پیاده روی نموده و به همراه بسیجیان آمل در این شهر تجمع نمایند. قصد این جمع، هم حمایت از مردم یمن و هم نفی دیپلماسی ذلت است.

در قم نیز به زودی اجتماع عظیم فضلای حوزه در مدرسه فیضیه برگزار می شود. نکته جالب توجه این که حمایت برخی از علمای حوزه از این حرکت انقلابی در مخالفت با مذاکره در سایه تهدید، بسیار مشهود و البته تاریخی خواهد بود.

به هر حال پرواضح است که دولت با توجه به گره زدن مشکلات داخلی با مذاکرت هسته ای و نیز علم به شکست این مذاکرات و عدم توانایی در رفع تحریم ها، بدش نمی آید که مقصری برای اشتباهات خود بتراشد. در این بین کسی باید پیدا شود و خود را سپر رهبری قرار دهد. جمعی از نمایندگان مجلس تلاش داشتند با ارائه طرحی مانع از ادامه مذاکرات خفت بار بشوند که لابی باندهای قدرت چنین اجازه ای را به آنها نداد. حرکت عمومی بسیجیان در این راستا علاوه بر آگاهی بخشی به جامعه و افشای دروغ مدعیان راستگویی در حفظ منافع ملی با مذاکرات ذلت بار، مانع از آن می شود که رهبری معظم انقلاب، سیبل حملات دشمنان انقلاب و برخی دوستان جاهل قرار بگیرد.

سخنرانان و متولیان این نوع خیزش های انقلابی باید کمال دقت را داشته باشند که تا حد ممکن از خرج نمودن اعتبار رهبری پرهیز کرده و برای اثبات شکست مذاکرات و مخالفت با مذاکره در سایه تهدید، استدلال های روشن و مستند و منطقی موجود را به افکار عمومی ارائه بدهند. به حول و قوه الهی با هوشیاری و خروش همه جانبه ملت، از این پیچ سرنوشت ساز تاریخ هم به سلامت عبور خواهیم کرد.

عریانی پادشاه تزویر در قصر خودباختگی

اصلاً کاری با این ندارم که عراقچی راست می گوید یا کریمی قدوسی.

ما مدت هاست به دو رویی ها و بی صداقتی ها در عالم سیاست عادت کرده ایم.

برای تاریخ، مهم این است که فرمانده کل قوا در ملأعام فریاد زده است نیروهای مسلح مأذون نیستند که اماکن نظامی را در اختیار بازرسان بین المللی قرار بدهند. یک بار دیگر هم آقا مشابه این عبارت را تکرار کرد.

خوب شما کلاهتان را قاضی کنید. ارتش و سپاه که زیر نظر رهبری است و اصلاً در ذاتشان تبعیت از فرماندهی نهفته است. قطعاً صدور یک دستور برای آنان نیازمند اعلام عمومی نیست. می ماند تنها نهاد نظامی یا شبه نظامی که به طور مستقیم زیرنظر رهبری نبوده و به دولت وابسته است.

یک مقام عالی رتبه نظامی هم بلافاصله بعد از سخنان آقا در مصاحبه ای اعلام می کند که پاسخ ما به بازرسی از صنایع نظامی، سرب داغ خواهد بود. این جا هم جای تأمل است. مگر کسی می تواند بدون هماهنگی قبلی از آن طرف دنیا بیاید اینجا پشت در صنایع نظامی بایستد و بخواهد وارد شود که بعدش ما به فکر استفاده از سرب داغ باشیم؟ این پرسش پیش می آید که آیا نمی شود همان اول کار، طرف را راه ندهید؟

پاسخ به این سوال ها و تأملات، چندان دشوار نیست. عده ای مشغول کارهای زیرزمینی و نامرئی هستند و اصلاً گوششان به خط و مشی نظام نیست. یادتان هست همان سال نخست دولت جدید، چندبار عده ای از نمایندگان اروپا وارد کشور ما شدند و در خاک کشور ما غرور ملی مان را زیر پا گذاشتند و از برخی اذناب فتنه و نفاق مثل ستوده و پناهی و محمدی و ... آنهم با کشف حجاب، تجلیل به عمل آوردند؟ شما آخرش فهمیدید اینها با چه کسی هماهنگ کرده بودند؟ وزارت خارجه؟ کشور؟ اطلاعات؟ مجلس؟ ... خودتان را سر کار گذاشته اید اگر گمان کنید این نهادها از این دست مسائل بی خبر بوده اند.

بچه های حزب اللهی حواسشان را جمع کنند. پاشنه در دارد به گونه دیگری می چرخد. اگر بعضی ها مشکلشان این بود که چرا احمدی ن‍ژاد یک هفته رفت و گوشه ای نشست حالا باید بیایند کسانی را ببینند که به جای یکهفته نشستن، چهارسال قصد ایستادن در مقابل آقا را دارند.

شرایط، شرایط حساسی است. تنگه احد را دست بد کسانی سپرده ایم. هر چند ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است؛ اما به قول قیصر شعر انقلاب، بعضی وقت ها چقدر زود، دیر می شود. مواظب باشیم عزت عاشورا را تا هنگام ندامت جماعت تواب به تأخیر نیندازیم. مردم همراهی کنند یا نکنند مهم نیست. دیگر وقت آن شده است که یکی از میان جمع فریاد برآورد، پادشاه لخت است.

حاشیه ای بر جشنواره بهارنارنج + تکمیلی

نمی دانم برای چندین سال متوالی، امسال هم جشنواره بهارنارنج به مدت سه روز از 16 تا 18 اردیبهشت در بابل برگزار شد.

طبق معمول، این برنامه موافقان و مخالفانی داشت. مخلفان این برنامه اغلب به استفاده از موسیقی، اختلاط بین زن و مرد و ناهنجاری های ناشی از آن، عدم نظارت بر پوشش حضار و ... انتقاد داشتند. آنها معتقدند بابل از قدیم، دارالمومنین بوده و بهتر است روی همین نام و عنوان افتخارآمیز مانور دهیم. موافقان هم در مقابل ضمن رد این اتهامات، تلاش برای نهادینه سازی نام بهارنارنج را یک ضرورت دانسته و معتقد بودند با توجه به شیطنت برخی از مسئولان یکی از شهرها، باید کوشید تا از مصادره این نام برای دیگران جلوگیری کرد! برادر ارزشی مان محمدحسین منصف مسئول کمیسیون فرهنگی شورا - اگر چه دبیری برنامه مذکور برعهده خانم فیروزپور بوده - اما بدون اشاره به بار ارزشی واژه های بی خاصیتی مثل بهارنارنج در شبکه های مجازی به دفاع از جشنواره پرداخته و ضمن تأیید بروز برخی ناهنجاری ها در حاشیه جشنواره، عدم همکاری نیروی انتظامی و شخص فرماندار را عامل این مشکل قلمداد کرده است.

من نمی خواهم از این زاویه وارد این موضوع شوم؛ اما تا این جای مسئله نشانی از کار برای خدا و خدمت به مردم که از مهمترین اهداف جمهوری اسلامی بوده به ظاهر در منطق موافقان این مراسم به چشم نمی آید.

برای ورود به مسئله بهتر است این سوال را مطرح کنیم؛ جشنواره بهارنارنج چرا و با چه هدفی برگزار می شود؟

شهردار جوان شهر بابل  به عنوان نخستین سخنران مراسم افتتاحیه جشنواره بهارنارنج امسال سعی نمود تا به این پرسش مقدّر پاسخی مناسب بدهد:

" جشنواره ملی بهارنارنج با هدف احیای آیین و سنت بومی مازندران، صنعتی کردن بهارنارنج، ایجاد فضایی با نشاط مبتنی بر صمیمیت، تقویت مهرورزی با طبیعت و ایجاد کارآفرینی با شکوه کم نظیری در بابل برگزار می شود. "

اگر اینگونه باشد که شهردار می گوید برگزاری چنین مراسمی می تواند موجب خیر و برکت برای شهرمان شودد؛ اما آیا واقعیت همین است که شهردار گفت؟ در این خصوص نیازمند ارائه آمار و مستنداتی از سوی متولیان جشنواره هستیم تا مشخص شود در ازای چه هزینه ای چه دستاوردی برای مردم حاصل شده است.

به این تصاویر دقت کنید و خودتان به هر قضاوتی که دوست دارید، برسید.

یک تصویر مربوط است به برگزاری کلاس علمی، آموزشی که در حاشیه جشنواره بهارنارنج برپا شد. این کلاس سعی داشت سطح نگرش و بضاعت علمی مردم را در خصوص بهره گیری از گیاهان و ... را ارتقا بدهد. جمعیت حضار را ملاحظه بفرمایید.

عکس دیگر مربوط است به بازدید اعضای محترم شورا از نمایشگاه توانمندی های مردم بابل که تصویر شیشه های مربا و ترشی جات! در آن به ثبت رسیده است. این تصاویر را از سایت شورای شهر برداشته ام.

باز هم جا دارد این سوال را مطرح کنم که جشنوراه بهارنارنج برای ارتقای وضع معیشتی مردم و مقوله کارآفرینی و یا لااقل نشان دادن استعدادها و توانمندی های شهر بابل چه دستاوردی به دنبال داشته است؟ سایت شورا و شهرداری که نکته قابل ملاحظه ای را در این خصوص نشان نمی دهد.

شهردار بابل در پایان سخنرانی خود از شهرداران و مسئولانی تشکر می کند که از نقاط مختلف کشور به این جشنواره آمده اند. تشکر ایشان سندی است که نشان می دهد هزینه های مربوط به برگزاری جشنواره، محدود به آن چه که به چشم آمده، نیست.

در مورد ترویج موسیقی که به غلط احساس شده، معادل مفهوم شادی است، و در راه اشاعه آن مدتی است مسابقه ای ناتمام بین شورا و شهرداری بابل آغاز گردیده، جداً توصیه می کنم به نظر علمای شهر رجوع شود. مسئولین محترم توجه داشته باشند از نظر اسلام اگر مجتهد یا مجتهدین شهر، در خصوص حرمت موضوعی به صراحت حکم صادر کنند و این حکم در تقابل و تعارض با احکام و دستورات ولی فقیه نباشد ( دقت بفرمایید احکام و دستورات ولی فقیه )، قطعاً نافذ بوده و تخلف از آن خلاف شرع است. این موضوع همان حقیقتی است که رییس جمهور را بر آن داشت تا از نیروی انتظامی بخواهد به جای اسلام، تنها دغدغه قانون را داشته باشد. این نگاه غلط، مستلزم رجحان نظر یک مسئول بی اطلاع از دین که ماهیتش را مرهون آهن پاره های میز اداره است بر حکم شرعی یک مجتهد است که به یقین با محتوا و رویکرد انقلاب اسلامی همخوانی ندارد. به طور مثال اگر فقیه یک شهر دستور دهد که برگزاری کنسرت در آن شهر حرام است؛ چون در مقابل آن حکمی از ولی فقیه وجود ندارد که گفته باشد برگزاری کنسرت موسیقی واجب است، پس حکم فقیه و مجتهد آن شهر نافذ خواهد بود.

نکته دیگری که باید بدان پرداخت این است که بودجه شهرداری ها از عرق جبین مردمی حاصل می شود که برای جمع آوری ریال به ریال دارایی خود زحمت کشیده اند؛ اما به هر حال مطابق قانون موظف به پرداخت عوارض و هزینه های مرتبط با امور شهروندی هستند. عقل انسان می گوید اولویت در مصرف این وجوه، خدمت رسانی و رفع مشکلات مردم است. من قسم می خورم شما از هر شهروندی اگر بپرسید که آیا دوست دارد شهرداری و شورا محله او را آباد کند، آسفالت خیابان ها را مرمّت کند و ... یا برایش ساز بزند، بی شک اقدام نخست را در اولویت می داند.

شاید عده ای توجیه کنند که شهر به کار فرهنگی هم نیاز دارد. در پاسخ باید گفت شکر خدا برای امور فرهنگی شهرها چند متولی مثل ارشاد و ... وجود دارد؛ اما عمران و آبادانی شهرها تنها یک متولی دارد که با توجه به محدودیت منابع مالی باید به دنبال تشخیص و عمل به اولویت ها باشد. پاسخ دقیق تر به این سخن آن است که بزرگترین تکلیف فرهنگی شورای شهر که هم وظیفه ای مورد مطالبه رهبری و هم اقدامی است که با وظایف سایر نهادها همپوشانی ندارد، جهت دهی نما و معماری و مبلمان شهری به سمت و سوی نمادها و مظاهر اسلامی و ایرانی است که متأسفانه کسی توجهی به این موضوع ندارد. به راستی نمای شهر بابل چه شباهتی به یک شهر اسلامی و یا لااقل ایرانی دارد و شواری شهر ما برای این موضوع چه تدبیری اندیشیده است؟

بماند که امروز بزرگترین کار فرهنگی، رفع مشکلات و معضلات شهری و تکثر خدمات عمومی است که اعتماد مردم به نظام اسلامی را افزایش خواهد داد.

تکمیلی: متن فوق را همان روزهایی نوشتم که جشنواره موسوم به بهارنارنج در بابل در جریان بود. البته همزمان چند شهر دیگر استان هم مشغول برگزاری چنین مراسمی برای شهر خودشان بودند. به دنبال اعلام آمادگی این جانب و حسین آقای منصف عزیز برای برگزاری مناظره درباره فواید و رویکردهای چنین مراسماتی و البته اصرار برخی دوستان مشترک مبنی بر پرهیز از ایجاد فضایی نامناسب میان نیروهای ارزشی، قرار بر این شد به زودی با حضور جمعی از نیروهای فرهنگی و ارزشی شهر بابل، این نشست صمیمی همراه با نقد و بررسی فعالیت های فرهنگی شورای شهر به خصوص در زمینه ترویج موسیقی برگزار شود.

نخستین روحانی شهید مدافع حرم، مازندرانی است

حجت الاسلام شهید مالامیری اگر چه متولد شهر مقدس قم است؛ اما اصالتی مازندرانی دارد.

 به گزارش پایگاه خبری ثامن،شهید والامقام، محمد مهدی مالامیری کجوری در 26 خرداد سال 1364 در شهر مقدس قم در خانواده ای مذهبی، علمی و روحانی چشم به جهان گشود، در دروس ابتدایی و راهنمایی همیشه شاگرد ممتاز بود و پس از گرفتن سیکل وارد حوزه علمیه قم شد و دروس مقدمات و سطح که در ده سال خوانده می شود را هشت ساله به پایان رساند.

پایان نامه سطح سه(کارشناسی ارشد) را به زبان عربی نوشت و با نمره 18 دفاع کرد به طوری که اکنون موضوع پایان نامه سطح 4 (دکتری) نیز از طرف حوزه تایید شده است.

 همراه با درس خارج، سطوح عالی حوزه را تدریس می کرد و کفایه الاصول که آخرین و سخت ترین کتاب اصولی حوزه است را در مؤسسه جوادالائمه علیه السلام نزدیک حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) و حلقات الاصول شهید صدر را در جامعه المصطفی العالمیه (طلاب خارجی) تدریس می کرد و بعد از ظهر روزهای چهارشنبه و صبح پنج شنبه در حوزه علمیه کاشان به تدریس رجال و درایه می پرداخت.

با اینکه استاد سطوح عالی حوزه بود هیچ گاه در او تکبر و فخر فروشی دیده نشد به طوری که در طول دو سال تدریس کفایه پدر و برادران او که همگی طلبه هستند و در قم زندگی می کنند از تدریس او اطلاع نداشتند تا اینکه به صورت تصادفی اسم او را در لیست مدرسین حوزه علمیه دیدند.

سید حسن مبارز یکی از شاگردان خارجی وی که در جامعه المصطفی تحصیل می کند درشعری که برای استاد شهیدش محمدمهدی مالامیری سروده است، به این نکته اشاره نموده است.

         همواره مهر بودی و آبان نداشتی                                دریای بی کرانه که پایان نداشتی

ای چهار فصل زندگی ات، عاشقانه سبز                                گل بودی و بهار، بیابان نداشتی

     ای از جهان رها و گرفتار درد عشق                                 جز وصل دوست چاره و درمان نداشتی

          امروز صبح به من گفت زندگی                                 کاری به کار عالم امکان نداشتی

       با ما بگو حقیقت پنهان خویش را                                  آری «خودی» همیشه نمایان نداشتی

درلحظه های عاشقی ات، نیمه های شب                                آیا تو از بهشت فراخوان نداشتی؟

  آن قدر پاک و صادق بود که پیش از آن که طلبه شود، طبق حدیث قدسی همیشه با وضو بود، مادرش که از سادات جلیله حسینی است، همیشه می گفت: محمد مهدی آن قدر خوب است که آخر شهید می شود.

شهید خود نیز عاشق جهاد و شهادت بود و پیش از ازدواج، برای جنگ با اسرائیل عازم لبنان شده بود ، ولی در نیمه راه مجبور به بازگشت شد.

پس از فتنه شیطان بزرگ، آمریکا که باعث درگیری بین مسلمانان شد، می گفت: داعش سر کودکان را می برد و پدارنشان را با اره قطعه قطعه می کند، چگونه بنشینم و نظاره گر این جنایات باشم در حالی که فرزندان خودم در امنیت کامل در کنارم بازی می کنند؟

سرانجام آرزوی وی برای جنگ با اسرائیل به واقعیت تبدیل شد و به عنوان یک بسیجی رزمی- تبلیغی وارد سوریه شد وبه جهاد پرداخت و در حالی که دست نشاندگان آمریکا را مورد هجوم قرار داده بود، در منطقه بُصْرَی الحریر در استان درعای سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمد و دو دختر 5 و 2 ساله از خود به یادگار گذاشت.

مگر به ما عمامه ای ها انتقاد وارد نیست؟!

این که یک آقائى در یک گوشه‌اى عبایش را بکشد به کول خودش، بگوید من به کارهاى کشور کار ندارم، من به نظام کار ندارم، افتخار نیست؛ این ننگ است. روحانى باید از وجود یک چنین نظامى که پرچمش اسلام است، قانونش فقه اسلامى است، با همه‌ى وجود استقبال کند. مراجع تقلید کنونى، مکرر متعددى‌شان به بنده گفتند که ما تضعیف این نظام را به هر کیفیتى حرام قطعى میدانیم. خیلى‌شان از روى لطف به من پیغام میدهند یا میگویند که ما تو را مرتباً دعا میکنیم. این نشان دهنده‌ى قدرشناسى از نظام اسلامى است. حالا یک معممى یک گوشه‌اى بیاید خودش را از نظام کنار بگیرد؛ بهانه هم این است که ما فلان انتقاد را داریم. خیلى خوب، صد تا انتقاد داشته باش؛ دویست تایش به خود ما عمامه‌اى‌ها وارد است. مگر به ما انتقاد وارد نیست؟ وجود انتقاد و عیب در یک مجموعه مگر موجب میشود که انسان این همه محسّنات و نقاط قوت را در آن مجموعه نبیند و ملاحظه نکند؟ در روحانیت هم همین جور است؛ عیوب الى ماشاءاللّه. بنده آخوندم، طلبه هستم، از قبل از بلوغ طلبه بودم تا الان؛ بیائید براى شما همین جا یک فهرست از بر بنویسم. صد تا اشکال در ما هست؛ اما این صد تا اشکال موجب میشود ما از روحانیت اعراض کنیم؟ ابداً. در مقابل این صد تا اشکال، هزار تا حُسن وجود دارد. در کسر و انکسار مصالح و مقاصد است که انسان میتواند خط مستقیم را پیدا کند.

 حوزه‌هاى علمیه باید خود را سربازان نظام بدانند، براى نظام کار کنند، براى نظام دل بسوزاند، در خدمت تقویت نظام حرکت کنند؛ و این درست عکس آن چیزى است که سیاست سرویسهاى امنیتى انگلیس و آمریکا و اسرائیل و دیگران و دیگران دنبال میکنند.

91/07/19 مقام معظم رهبری در دیدار با علما و طلاب خراسان شمالی

ترک عادت موجب ...!

یک وقت هایی آدم برای تصمیم گیری در بد شرایطی معطل می ماند.

از وقتی که بلاگفا به ادعای خود دچار نقص فنی شده، مانده ام این وبلاگ خود را که مدت ها پیش در فضای ایرانی "بیان" تشکیل داده ام رو کنم یا نه؟

شکر خدا فکر چنین روزهایی را کرده بودم و اگر همه حافظه بلاگفا هم آسیب ببیند مطالب وبلاگ من اینجا محفوظ می ماند. سختی کار فقط شناساندن آدرس جدید وبلاگ به مخاطبان دوست داشتنی اشک آتش است.

این روزها بدجوری احساس خفگی دارم؛ نه فقط از بابت ننوشتن، اوضاع داخلی و مسایل بین المللی در یکی از حساس ترین شرایط تاریخی به سر می برد. می ترسم سکوت کنم و در انتظار راه اندازی مجدد بلاگفا دست به قلم نبرم و در آینده خود را شماتت کنم که چرا در چنین شرایط دشواری، امت مظلوم اسلام و فدائیان بی ادعای انقلاب اسلامی را تنها گذاشته ام. انشالله به حول و قوه الهی اشک آتش در فضای جدید به ادامه کار خواهد پرداخت. اگر بلاگفا راه افتاد هر دو وبلاگ با یک مطلب مشترک، به روز خواهند شد. 

معنای وجودی و عدمی توحید!

توحید فقط عبارت نیست از اعتقاد به خدا؛ توحید عبارت است از اعتقاد به خدا، و کفر به طاغوت؛ عبودیت خدا، و عدم عبودیت غیر خدا؛ «تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم الّا نعبد الّا اللّه و لا نشرک به شیئا». نمیگوید «لا نشرک به احدا» - البته یک جائى هم «احداً» دارد، اما اینجا اعم از آن است - میفرماید: «و لا نشرک به شیئا»؛ هیچ چیزى را شریک خدا قرار ندهید. یعنى شما اگر از عاداتِ بى‌دلیل پیروى کنید، این برخلاف توحید است؛ از انسانها پیروى کنید، همین جور است؛ از نظامهاى اجتماعى پیروى کنید، همین جور است - آنجائى که به اراده‌ى الهى منتهى نشود - همه‌ى اینها شرک به خداست، و توحید عبارت است از اعراض از این شرک. «فمن یکفر بالطّاغوت و یؤمن باللّه فقد استمسک بالعروة الوثقى»؛ کفر به طاغوت وجود دارد، بعدش هم ایمان به خدا. خب، این معنایش همان آزادى است. یعنى شما از همه‌ى قیود، غیر از عبودیت خدا، آزادید.

مقام معظم رهبری 24/08/91

طنزی به نام جیش العدل!

بنا بر یک علاقه شخصی، همواره تلاش کرده ام درباره تاریخچه، عملکرد و افکار گروهک های معاند تحقیق و مطالعه داشته باشم. از بدو پیروزی انقلاب تا کنون نظام اسلامی با گروهک های قارچ گونه و عجیب و غریبی در نقاط مختلف کشور مواجه بوده است. از اتحادیه کمونیست ها و امتی ها و پیکاری ها و فرقانی ها گرفته تا خلق عرب و خلق ترکمن و منافقین و کوموله و ... هر یک به نوبه خود سهمی در آزار و اذیت هموطنان مان داشته و به رغم ادعای همنوایی با مردم برای تقابل با نظام، عملاً ملت را هدف ایذاء قرار داده اند که شرح جفای آنان کتابی قطور طلب می کند.

من همواره دنبال کشف ریشه ها و مبانی فکری این گروهک های منحرف و معاند بوده و هستم و از این کار لذت می برم. بررسی افکار گروهک های منحرف و من درآوردی عرفانی مثل کیهانی ها و بصری ها و ... هم سرگرمی شیرینی برایم تلقی می شود.

نکته ای که همواره در این بررسی ها به چشم می خورد این است که اگر چه بدنه اعضای این نحله ها و گروهک ها اغلب افراد ساده لوح و احساساتی و فریب خورده هستند؛ اما به هر روی، لیدرها و سرحلقه های آنان افرادی اهل مطالعه بوده اند. پدیدآورندگان یا هادیان فکری این گروهک ها اغلب با استعداد و هنری خاص تلاش کرده اند تا گزیده ای از مفاهیم دینی را با مبانی اندیشه های غربی و شرقی و گاه من درآوردی، ادغام نموده و معجونی از یک اندیشه گاه به ظاهر دینی اما التقاطی و انحراف آور را تحویل مخاطبان و پیروان خود بدهند. به هر حال این کار هم برای خودش کاری است!

این وسط به گمانم گروهکی که به شکلی کاملاً واضح  و افتضاح بدون هیچ پشتوانه مطالعاتی خاصی درصدد تقابل با نظام اسلامی و البته هدف قراردادن مردم بیگناه و ارتکاب جنایاتی پلید برآمده همین گروهک موسوم به جیش العدل است که البته در ماه های اخیر، کله پاچه این مورچه نیز به بخش ها و شعب متعددی تقسیم شده است.

آن موقع که اوج فعالیت های عبدالمالک ملعون بود، فیلمی از سخنان وی منتشر شد که نامبرده تلاش داشت تا مبانی فکری و چرایی فعالیت ها و جنایات گروهک خود را برای مردم ایران تبیین کند. او تلاش داشت شیعه را منافق جلوه داده و از این طریق قتل مردم بیگناه کوچه و بازار را موجه نشان دهد. یکی از استدلال های او این بود که چون نیروی انتظامی به زعم او عملکرد بد و نامتناسب با دین دارد پس شیعه، آیینی نفاق آلود است! بی آنکه بخواهیم دفاعی از عملکرد نیروی انتظامی داشته باشیم همین جمله برای رد ادعای او کافی است که برفرض پذیرش چنین ادعایی، عملکرد این نهاد چگونه می تواند معیار قضاوت درباره تفکر شیعه باشد؟ حتی اگر کسی معتقد باشد کل سیستم حکومت ایران، رفتاری غیرقابل توجیه دارد باز هم نمی تواند با استناد به آن، اساس مکتب شیعه را زیرسؤال ببرد؛ کما این که شیعیان نیز جنایات وهابیون خبیث را هیچ گاه به پای برادران اهل سنت نگذاشته و نمی گذارند.

استدلال دیگر ریگی برای اثبات وجود نفاق در شیعه، اعتقاد تشیّع به مسئله تقیه بود. جالب این که اطرافیان ریگی در فیلم مذکور، همگی نقاب به چهره داشتند و اصلاً متوجه این موضوع نبودند که تقیّه چیزی جز همین مراقبت از خود و حفظ جان نیست مگر در هنگامه ای چون عاشورا که اساس آیین وحی در خطر باشد.

مصادیق نگرش سطحی لیدرهای این گروهک، تنها به این دو نمونه ختم نمی شود. اخیراً این گروهک اعلام کرده که دلیل جنایات آنان در یکی از مناطق سیستان و بلوچستان عدم هماهنگی مسئولان محلی برای انجام فعالیت ها و اتخاذ تصمیمات اداری است! گروهک در سایت خود از مسئولان محلی خواسته که هر نوع تصمیم و اقدامی در آن منطقه را با اجازه مسئولان این گروهک انجام بدهند! یکی نیست بگوید که برفرض پذیرش چنین شرطی، مسئولان محلی دقیقاً باید به چه کسی و در کجا مراجعه کرده و برای فعالیت های خود درخواست مجوز کنند! با گروهکی که همگی اعضای آن فراری و تحت تعقیب هستند چگونه می توان ارتباط برقرار کرد؟!

افاضات دیگر مغزهای متفکر این گروهک در روزهای اخیر نیز شنیدنی است. اخیراً در مقاله ای رسمی که از سوی یکی از رهبران این گروهک منتشر شده، دلیل مخالفت آنان با نظام جمهوری اسلامی، آخوندی بودن حاکمیت ذکر گردیده است. جالب آن که در گوشه و کنار همان مقاله بارها تأکید و ادعا شده که گروهک مزبور فعالیت های خود را با هماهنگی بزرگان دینی منطقه (علمای وهابی) انجام می دهد. این سخن یعنی این که اگر همین الان عنان حکومت را در اختیار این گروهک قرار دهید، آخوندهای خودشان سردمدار امور و مرجع تصمیم گیری خواهند بود. به معنای دیگر باز هم یک حکومت آخوندی تنها با گرایش مذهبی متفاوت شکل خواهد گرفت.

فاجعه آمیزترین موضع نخبگان! این گروهک اخیراً طی نامه ای خطاب به مردم غیور بلوچ منتشر شده که باور کنید بیشتر شباهت به یک طنز مکتوب دارد.

گروهک جیش العدل نامه ای مطوّل و بلندبالا و پر از شکوِه خطاب به مردم با غیر بلوچستان منتشر کرده و از این که جماعت بیشماری از برادران اهل سنت این منطقه به نیروهای بسیج مردمی پیوسته و قرار است زیرنظر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به حفظ و تقویت امنیت سیستان و بلوچستان کمک کنند اظهار ناراحتی کرده است. نکته مضحک و بسیار جالب این نامه در جایی است که گروهک مذکور بعد از مصیبت سرایی از پیوستن مردم بلوچ به بسیج و سپاه، با ژست دلسوزی و حمایت از مردم بلوچ، اعتراض می کند که چرا سپاه نیروهای بسیجی این منطقه را به استخدام رسمی خود در نمی آورد!!

 شما را به خدا ببینید ما با چه افرادی طرف هستیم؟! نسل قبلی ما برای مقابله با گروهک های معاند باید کلی تلاش می کرد و وقت می گذاشت و با مطالعه ای عمیق به شناخت و سپس نقد و بررسی مبانی فکری دشمنان داخلی می پرداخت. ما با کسانی مواجه هستیم که به اندازه تیتر روزنامه ها هم مطالعه نداشته و از حداقل های فکری برای مقابله با نظام بی بهره هستند. نمی دانم باید تأسف خورد یا خوشحال بود که سطح اندیشه و عقبه فکری دشمنان جدید نظام در قواره اراذل و اوباش لاقید پراکنده در شهرها بوده و به هیچ وجه در وزن یک جریان مدعی مذهب به شمار نمی آید.

چقدر بد و ننگین است سر دادن داعیه سربازی عدالت از سوی کسانی که به اندازه پنج سطر توان استدلال برای تبیین و تشریح راه و منش خود ندارند.

جشنی ویژه برای میلاد حضرت علی اصغر (ع)

به گزارش روابط عمومی هیئت حضرت علی اصغر (ع) ویژه نوجوانان مراسم جشنی به مناسبت میلاد با سعادت حضرت علی (ع)-امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر (ع) در روز جمعه مورخ 11/2/94 ساعت 17 الی 19 عصر در مسجد کاظمبیک با حضور 100نفر از نوجوانان عضو هیئت به همراه خانواده هایشان برگزار گردید.

 در این مراسم دو قاری نوجوان به تلاوت آیاتی چند از قران کریم پرداختند و سپس مربی هیئت به مرور مطالب و مفاهیم بیان شده در برنامه ها ی قبلی پرداخت و دو تن از نوجوانان با مولودی خوانی موجب مسرت عشاق کوچک اهل بیت گردیدند. در ادامه در قالب بازی طناب کشی به آموزش مفاهیم وحدت-تلاش - کار  گروهی و کار برای رضای خدا پرداخته شد و برادر ابوترابی نیز با مداحی و مولود خوانی برای شرکت کنندگان موجب طیب خاطر گردید و سرانجام حضرت حجت الاسلام والمسلمین احمد نژاد با پرسیدن سوالهای متنوع قرانی و دینی ضمن افزایش اطلاعات عمومی درایجاد هیجان و فضایی پر نشاط برای نوجوانان با توزیع جوایز اقدام نمود. در نهایت جلسه با پذیرایی از شرکت کنندگان پایان یافت. به گفته نوجوانان شرکت کننده ارائه یک کیک دو متری و توزیع جوایز متنوع، باز ی و ورزش در پایان مراسم و ارائه مفاهیم اخلاقی و دینی در قالب بازی از جذابیتهای مراسم بود .