پرچم ارزش ها برافراشته خواهد ماند
همیشه باید یکی باشد که بیرق حق و علم حقیقت را به اهتزاز در آورده و پیروان صراط نور را گرد هم جمع کند. همیشه یکی باید باشد که پرچم ارزش ها را به دست گرفته و بالا ببرد. شهیدان این ویژگی را داشتند. آنان همواره خود را در خط مقدم ترویج فرهنگ و معارف دین می دانستند؛ از این رو نمی گذاشتند تکلیفی از تکالیف الهی بر زمین بماند.
"شهادت طلبی" یک فرهنگ بود که مقدمه رسیدن به هدف بلند وصال را در "خدمت" و "اراده" برای تحقق مطالبات وحیانی می دانست.
این‌گونه است که پرچمداران فرهنگ شهادت، پرچمداران ارزش‌های اسلامی بودند.
شهدا هیچ‌گاه در مقابل شرایط پیرامون خود و جامعه ای که در آن زندگی می کردند، بی تفاوت نبودند. شهدا به نیازمندان کمک می کردند، به آنان که از نظر فکری و فرهنگی در استضعاف به سر می بردند درس اعتقاد و ایمان می دادند. "امر به معروف و نهی از منکر" را چون نماز واجب می دانستند...
"عدالتخواهی" شهید تنها به این معنا نبود که هر کسی به حق خودش برسد. شهدا در قدمی فراتر از تعاریف مرسوم عدالت طلبی، از حق خویش نیز می گذشتند تا دست نیازمندی را رد نکرده باشند.
شهدا "خود" را برای "خدا" می خواستند برای همین هر جا که پای نفسشان در میان بود ادعایی نداشتند؛ اما آن گاه که هنگامه رشادت و مردانگی فرامی رسید شیر پرخروش وادی حقیقت و توحید بودند.
شهدا در عرصه مدیریت نیز ترجیح می دادند" فرماندهی بر قلب‌ها" را به منصه ظهور برسانند. در قاموس آنان، واژه "ریاست" جایش را به مفهوم آسمانی "مسئولیت" داده بود. شهدا خود را در مقابل همه مردم، مسئول می دانستند.
ایمان فردی شهدا منحصر به انجام واجبات و ترک محرمات نبود. آنها آن چه را که خدا "حبّ" آن را داشته بر خود واجب دانسته و "مکروهات" الهی را بر خویش حرام می پنداشتند.
شهدا اهل "وابستگی" نبودند، که اگر چنین بود تعلقات دنیایی، پر پروازشان را در بند می کشید. آنها چرب و شیرین عالم را به چشم "وارستگی" می نگریستند.
شهدا "بایدها" و "نباید" های مکتب رستگاری را نسخه ای نجات بخش برای سرافرازی بشر می دانستند، از این رو در تمام مناسبات فردی و اجتماعی خود دنبال راهی برای تطبیق خواسته های دین با واقعیات زندگی بودند.
شهدا پرچم ارزش‌ها را برافراشته نگاه داشتند و این گونه، جواز وصلتشان در روضه رضوان به امضا رسید. امروز "شهید" و "فرهنگ شهادت" به یک ارزش تبدیل شده که برافراشتن پرچم آن به عزم راستین مردان و زنانی باایمان نیاز دارد.
"امروز زنده نگاه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست." کسی می‌تواند پرچم یاد و نام شهدا را به اهتزاز دربیاورد که عمق معارف فرهنگ شهادت را درک کرده باشد. چه کسی است که نداند فرهنگ شهادت، بایسته هایی چون "ایمان" و "اراده" را در خود جای داده است؟ ایمان برای استقامت در مسیر دشوار حق و اراده برای تبیین و ترویج همه زوایای مکتب وحی در جامعه.
ایمان و اراده، آمیزه ای نورانی است که شناخت و تحقق آن، معنایی جز عمل به احکام الهی در همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان ندارد. پیمودن این طریقت آسمانی، گام‌هایی بلند و استوار نیاز دارد؛ هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله.
