خود حسین را عشق است!
می گوید: هیأت و هیأتی را چه به این حرف ها؟ ما فقط امام حسینی هستیم و بس، سیاسی نیستیم!
گفتم: اشکالی ندارد، همان امام حسینی بودن کفایت می کند. شما امام حسینی باشی یزیدیان دنیا تحملت نمی کنند. اگر دیدی آمریکا و اسرائیل و انگلیس کاری به کارت ندارند، در امام حسینی بودن خودت شک کن.
امام حسینی که باشی، درد کودکان گرسنه یمن و زخم آوارگان فلسطین و عراق و سوریه و لبنان و افغانستان و کشمیر و نیجریه و ... درد توست. اگر دیدی نسبت به آنچه بر مظلومین عالم می گذرد، بی تفاوت نیستی، امام حسینی هستی. سیاسی بازی را بی خیال!
حسین مصداق تجمیع دین و سیاست است، عشق به نماز و قرآن و عبودیت و مقاومت و ذلت ناپذیری تا آخرین نفس، غایت تربیت مریدان حقیقی اباعبدالله است. حسین علیه السلام آموزگار قرائت فردی و اجتماعی از مکتب اسلام است. در خلوت و جلوت، مسلمان واقعی که باشی، امام حسینی شده ای.
سلام بر شما
طبق قواعد نگارش همزه در فرهنگستان (کتاب دستور خط فارسی که رعایت آن البته تنها در مکاتبات رسمی الزامی است) هیئت درست است نه هیأت. مثل مسئله، جرئت و...