اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین مطالب
آخرین نظرات

تقابل با دشمن ضروری است!

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۱۵ فروردين ۱۳۹۷، ۱۱:۰۹ ق.ظ

تصور اشتباهی که گاه در بعضی موارد دیده می شود اعتقاد به این موضع است که اگر ما کاری به دشمن نداشته باشیم، دشمن هم کاری به ما نخواهد داشت! پس با به وجود آمدن یک فضای امن روانی، می توان اهداف فرهنگی دین را به راحتی دنبال نمود.

اگر بخواهیم پاسخی خلاصه و صریح به این باور غلط بدهیم باید بگوییم معتقدین به این دیدگاه، یا اسلام را درست نشناخته اند و یا با دشمن آشنایی کاملی ندارند.

اگر قرار باشد اسلام را به طور واقعی شناخته و به ملزومات آن پایبند باشیم چاره ای نداریم جز آن که در مواردی منافع و اهداف دشمنان خدا را به خطر بیندازیم. طرفداری از خیر، خواسته یا ناخواسته، تقابل با شرّ را به همراه خواهد داشت. نمی توان گفت که اسلام را با همه ابعادش اجرا می کنیم؛ اما مثلاً در قبال سلطه طلبی بیگانگان که مخالف صریح نص قرآن است سکوت می کنیم. یا آن که در عین ادعای دین داری، نسبت به وضعیت انسان های مظلوم و بیگناه که تحت ستم فراعنه عصر خود هستند، بی تفاوت خواهیم بود. ذات اسلام، تنها تسلیم پذیری در برابر خدا و اوامر و نواهی او را در بر دارد و به یقین با تسلیم پذیری در برابر دشمنان خدا قابل اجتماع نیست.

از سوی دیگر ذات دشمن، اقتضای دشمنی دارد. چپاولگران اموال و زیاده خواهان سیاه دل هیچ گاه زیر بار سخن حق نرفته و همواره در هر فرصتی به دنبال تأمین امیال و مطالبات شیطانی خود هستند. شناخت دین و شناخت دشمنان دین، ما را به عرصه آمادگی برای مواجهه یقینی با جبهه دشمن رهنمون می سازد. از این حیث، تربیت شدگان مکتب دین باید با در هر لحظه آماده رویارویی با چالش های ناتمامی باشند که دشمنان دین به روش های مختلف در جوامع مذهبی ایجاد می کنند. دشمن را باید با تمام خدعه هایش شناخت و بنا به ضرورت های زمان به تناسب سلاح و رویکرد دشمن به تقابل با آن پرداخت.

نگاه دیگری که در این میان به درستی مطرح است آن است که انقلاب اسلامی به عنوان مولود حوزه علمیه، از اساس سیلی خود را به گوش دشمنان نواخته است. پیروزی انقلاب اسلامی بر نظام طاغوت و برکناری شاه خائن که خود را نماینده جهانخواران و ژاندارم منطقه می دانست به خودی خود با در خطر انداختن منافع استکبار، سیلی محکمی بر صورت اجانب زیاده خواه نواخته است.

استمرار حاکمیت اسلامی در ایران بزرگ نیز متضمن نفی سلطه و کوتاه شدن دست امپریالیسم بوده است. دشمن از انقلاب اسلامی سیلی محکمی خورده است و تا این سیلی بزرگ را که ابهت پوشالی او را در نزد جهانیان از بین برده، جبران نکند از پای نخواهد نشست. حوزه علمیه چه بخواهد و چه نخواهد منفور دشمن است و نمی تواند خود را از معرکه تقابل با دشمنان دین و انقلاب دینی مردم ایران کنار بکشد. از این منظر نیز حوزویان چاره ای جز آمادگی برای برخورد با جبهه سیاه دشمن ندارند:
"{دشمنان کشور و انقلاب} با قم و قمی و حوزه‌ی علمیه و جوان های قم و روحیات مردم قم اینها بشدت بدند، مخالفند؛ چرا؟ چون از قم سیلی خوردند. استکبار، جبهه‌ی ضد اسلام، جبهه‌ی ضد ملت ایران از قم سیلی خورده است. یکی از مواردی که سیلی خورده، همین نوزدهم دی است. مردم قم زودتر از دیگران احساس تکلیف کردند، اوضاع را شناختند، مسئولیت را حس کردند و به میدان آمدند؛ اینها خیلی مهم است. هم شناختن اوضاع مهم است - بصیرت می خواهد - هم احساس تکلیف کردن مهم است؛ روح تعهد و ایمان می خواهد که انسان احساس تکلیف کند. بعضی هستند، می‌بینند حوادث تکان‌دهنده را، می‌بینند نقشه‌های دشمن را؛ اما احساس تکلیف نمیکنند، تکان نمی خورند. بعضی هستند، می‌بینند که دشمن جبهه‌آرائی کرده است. خوب، وقتی دشمن جبهه می‌آراید، باید ما هم در مقابل، احساس تکلیف کنیم؛ این لازمه‌ی تعهد است، لازمه‌ی ایمان است. بعضی این احساس را ندارند. البته در ملت عزیز ایران این روحیه بود، با حرکت اسلامی و نهضت اسلامی تقویت شد، ریشه‌دار شد و در انقلاب خودش را نشان داد؛ لیکن جاها مختلف بودند. قمی‌ها جلو بودند. در نوزده دی احساس تکلیف کردند و آمدند توی میدان. خوب، میدان هم میدان آسانی نبود - میدان سختی بود - مواجهه‌ی با گلوله بود، مواجهه‌ی با سرکوب خشن دستگاه پلیس و امنیت رژیم طاغوت بود، به کسی رحم نمیکردند؛ اما قمی‌ها آمدند داخل میدان. این بصیرت، این احساس تکلیف، این حضور در میدان، سیلی محکمی بود به دشمنان؛ همین بود که ناگهان پاسخش از تبریز بلند شد، از آن طرف در یزد بلند شد، از آن طرف در شهرهای دیگر بلند شد؛ لذا این حرکت عظیم که زمینه‌هایش را امام بزرگوار ما در طول چندین سال آماده کرده بود، به وجود آمد؛ این سیلی است. دشمن وقتی سیلی می خورَد، کینه به دل می گیرد و مقابله می کند. حالا ما که می خواهیم خودمان را ارزیابی کنیم، باید محاسبه کنیم. وقتی دشمن در مقابل ما بشدت دندان نشان می دهد، ما باید احساس کنیم که پس توانائی‌های ما بالاست؛ می توانیم به این دشمن ضربه بزنیم." ۱۳۸۹/۱۰/۱۹بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مردم قم در سالروز قیام ۱۹ دی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">