عنکبوت های مهندس و تارهای ذهنی جامعه
عقل تحلیل گر، واقع گرا و چاره جو در دهه شصت و هفتاد به این نتیجه رسید که تنها جریان مطالبه گر جامعه، جبهه مدافعان انقلاب اسلامی است. برای مهار این جریان، کنترل بدحجابی بانوان، مبارزه با گران فروشی مغازه داران، کویرزدایی و قطره چکانی بسیج در دستور کار قرار گرفت.
عقل تحلیل گر واقع گرای چاره جو می بیند که به همت اغماض و کاهلی مسئولان راحت طلب و دست اندازی حصار شکن شبکه های مجازی به ساحت باورها و فرهنگ عمومی، در دهه نود شاهد جبهه سازی جریان گفتمانی ضدانقلاب هستیم.
الان دوجریان مطالبه گر در جامعه وجود دارد. جریان آرمان گرای جبهه حزب الله و جریان گفتمانی مغایر با انقلاب اسلامی.
تدبیر عقل عافیت اندیش مصلحت گرا بر این امر قرار گرفت که این دو جبهه را به یکدیگر مشغول سازد. یک جریان گمان کند مطالبه ای جز برگزاری کنسرت و ورود بانوان به ورزشگاه ندارد و جبهه مقابل نیز تکلیفی جز مقاومت در قبال این جریان در خود احساس نکند. با این حساب دیگر کسی کار به کار زد و بندها و حیف و میل ها و منفعت گرایی های دو جناح مزوّر و غارتگر و دنیا طلب نخواهد داشت.
جریان گفتمانی انقلاب اسلامی برای فرار از دام این مهندسی عمروعاص گونه، باید دایره رسالت امر به معروف و نهی از منکر خود را با نگاه به افق آرمانی تمدن نوین اسلامی و تحقق دولت و جامعه اسلامی در حیطه مصادیق خرد محدود نساخته و بی پروا به بیدار سازی جامعه برای تقابل با ناهنجاری های ساختاری قوای میز پرست و میزان گریز بپردازد.
امروز بسیاری از دلسوزان جامعه دینی به این نتیجه رسیده اند که بیزاری و ناامیدی لایه هایی از مردم از آرمان های انقلاب اسلامی در واقع واکنش منفی به رفتارهای متضاد مسئولانی است که در پوشش سطحی عناوین دولتی و انقلابی، رفتاری متمایز با دستورات دین و انقلاب داشته و به بهای تیشه زدن به اعتبار دین، هدفی جز مال اندوزی بیشتر و کسب قدرت افزون تر را دنبال نمی کنند. بی رودربایستی باید اعتراف کرد که بسیاری از چهره های به ظاهر موجه جامعه اعم از مسئولان و با متولیان امور معنوی، آموزه های مکتب و کلمات امام و آقا و شهدا را تنها لقلقه زبان و سپری برای پنهان نمودن امیال نفسانی و دستاویزی برای تحقق مطامع فردی و گروهی خویش دانسته و جالب آن که حریم قدرت و ثروت خود را مساوی با حریم نظام اسلامی تعریف می نمایند. نظام اسلامی به معنای میز و فیش حقوقی صاحبان قدرت نیست و در حقیقت هر کس در هر جایگاهی که رفتار همطراز با دین ندارد دشمن آشکار نظام اسلامی است؛ خواه که در بالاترین مناصب قدرت و شهرت قرار داشته و ارکان تأمین امنیت جامعه را در خدمت تضمین منافع خویش قرار داده باشد.
برای نجات اسلام اصیل چاره ای جز افشای ماهیت اسلام اموی نداریم.
