عهد با جانان

شهید نصر اصفهانی جزو نیروهای متدین ارتش جمهوری اسلامی بود. در کوی شهید فلاحی، شاید نخستین کسی که برای نماز صبح خودش را به مسجد می رساند ایشان بود. اگر می دید دوستانش نسبت به نماز اول وقت و جماعت، بی توجه شده اند به آنها تذکر می داد. نماز صبح را به جماعت در مسجد کوی می خواندیم. بعد از نماز، شهید نصر اصفهانی با اتومبیل خود همکاران را به مقصد می رساند.

بر اثر مجروحیت سختی که داشت در بیمارستان بستری شده بود. حالش بسیار وخیم بود. ضعف جسمانی او نشان از نزدیک شدن آخرین روزهای حیات نورانی اش داشت. به همراه سرهنگ براتی به عیادت او رفتیم. چهره ای زرد و بدنی نحیف داشت. ورود ما همزمان شد با اذان ظهر. ما را که دید کمی احوالپرسی کرد. بعد گفت: خواندن نماز جماعت مهمتر از عیادت من است. بهتر است به آن جا برویم.

این را گفت و خودش هم بلند شد و با تن رنجورش ما را تا نمازخانه بیمارستان همراهی کرد. برای یک لحظه هم نمی توانستم خودم را جای او فرض کنم. با آن همه درد اگر روی تخت می افتاد و ناله می کرد جای تعجب نبود. ولی او با حال بدی که داشت به همراه ما به نماز جماعت آمد تا اهمیت آن را بیش از پیش به ما بفهماند.

به روایت سرهنگ خلبان هوشنگ یاری، مرد ره، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1380