واگویه ای در فراق آسمانی ها!
به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا
پیر و مراد ما حضرت روح الله گفت: شهادت هنر مردان خداست، عقل نامرد در این دایره سرگردان است!
عشق ما حضرت روح الله گفت: مردان الهی مردند که به دنبال رفیق ازلی می گردند.
حسرت جاماندگی، نغمه هر روز ماست: شهدا رفتند و ما مانده ایم. نمی دانم ما که توفیق حضور در جبهه ها را داشتیم، زندگی در کنار آنها را تجربه کرده ایم و دم از شهدا می زنیم، آیا بر سر عهد خود استوار مانده ایم تا شرمنده آنها نشویم؟
لااقل نام و خاطراتشان را زنده نگاه داریم که گفته اند: شهدا را یاد کنیم حتی با ذکر یک صلوات. راه هدایت و سعادت ما در مسیر پیروی از سیره شهداست؛ همانگونه که مقام معظم رهبری فرمود: شهدای ما مظهر عقلانیت دینی و مدافع حقانیت وعدالت بودند.
به نوبه خود از این که زنده ام و دم از آن گوهرهای نایاب می زنم، خجالت می کشم. خدایا تو خود می دانی دردلم چه می گذرد. افسوس که در باغ شهادت را به روی من بستند.
دلم می خواهد با دلی خسته، اما امیدوار خدا را در قدمگاه شهدا با بغضی شکسته فرا بخوانم. دلم می خواهد فریاد برآرم و بگویم: شهدا! ما شما را فراموش نکرده ایم. اصلاً مگر حماسه شهدای هویزه، طلاییه، چزابه، شلمچه و بازی دراز و اروند و ... و یاد شهیدانی چون حاج بصیر ها و سید علی اکبر شجاعیان ها، شهید طوسی ها و مدافعان حرمی چون سردار سید جلال حبیب الله پور ها فراموش شدنی است؟ نه، ما آمدیم تا بگوییم که شما در روح و باطن ما جا دارید. آمده ایم تا بگوییم هان ای عاشوراییان، عاشورای دیگری در پیش است. آمدیم تا فریاد بزنیم ای شهدا راه شما، اندیشه شما و کلام نورانی تان در روح و روان جامعه ایرانی جای دارد. همانطور که رهبری معظم فرمود: یاد شهدا باید همیشه در فضای جامعه زنده نگه داشته شود.
ای شهدای گمنام و ای غلتیده شدگان در گرداب های سرد و سنگین که به عشق میهن و انقلاب و اسلام عزیز سر بر سودای عشق گذاشتید! اینجا کجاست؟ ما کیستیم؛ شما که بودید و کجایید؟ گمنامی تنها برای شهرت پرستان درد آور است وگرنه همه اجرها در گمنامی است .
به جاست یادی کنیم از مادر مرحوم شهید جاویدالاثر فیض الله ذبیح نیا که سال ها در انتظار فرزندش چشم به در دوخت و می گفت: تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟ ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد
آن باد که آغشته به بوی نفس توست از کوچه ما کاش گذر داشته باشد
تقدیم به مادران شهدای گمنام و مادر شهید ذبیح نیا:
انتظار را باید از مادر شهید گمنام پرسید. ما چه می فهمیم معنی دلتنگی را؟ شادی روح مادر شهید ذبیح نیا صلوات.
ای شهیدان عزیز؛ عباس خان نژاد و شمسعلی غلامیان، فیض الله ذبیح نیا، علی اصغر قاسم تبار و سید علی اکبر پور بابا، رحمان رمضان نتاج، محمد رضا و علیرضا پور عزیز، حسن گرجیان، محمود عباس زاده، محمد پور احمد علی و مصطفی براری! ما را چه کلامی از شما یاران و لبیک گویان امام حسین (ع) فقط می توانیم بگوییم:
درود بر مردان واقعی خدا. " شهدا تا ابد شرمنده ایم."
13/5/1395 جعفر قدم پور هم نفس دیرین شهدای روستای مقریکلا بابلسر
