نقشه راه حاکمیت دینی

شناخت شأن امامت، محدود به اعتراف زبانی نیست. کسی که منزلت خاندان اهل بیت علیهم السلام را به طور حقیقی شناخته باشد علاقه به این بزرگان را در دل خود احساس خواهد کرد. این حسّ دوستی، فضایی را برای او ایجاد خواهد کرد که تلاش کند در رفتار و گفتار خویش از سیره پیشوایان دین تبعیّت نماید.

اندک تأملی در این خط و مشی مورد تأکید اسلام، نشان می دهد که اقتضای آئین تربیتی دین، ایجاد شباهت بین پیشوایان و پیروان مکتب است. مسلمان واقعی کسی است که پا جای پای امام خود نهاده و به اصطلاح، گوشت و پوست و استخوانش با ارادت به خاندان عصمت گره خورده باشد. چنین فردی در مسیر تعالی و رشد معنوی مورد نظر اسلام قرار داشته و از سرچشمه زلال هدایت اهل بیت علیهم السلام سیراب خواهد شد.

به طور طبیعی، کسانی از مسیر عصمت فاصله خواهند گرفت که از حق، گریزان بوده و زندگی خود را بر محور دنیا طلبی و منفعت جویی بنا نهاده باشند.

نظام سیاسی و حکومت دینی، مبتنی بر مشی ائمه طاهرین است. الگوهای رفتاری این بزرگان و کلام راهگشای آنان، نقشه راه حاکمیت دینی محسوب می شود.

ـ أحسن الحسنات حبّنا و اسوء السّیئات بغضنا. بهترین حسنات (و کارهاى نیک) محبّت و دوستى ما است، و بدترین بدی ها بغض و دشمنى ما است.

ـ أولى الناس بنا من والانا و عادا من عادانا شایسته‏ترین و نزدیک‏ترین مردم به ما کسى است که ما را دوست بدارد، و آنها که ما را دشمن مى‏دارند، دشمن بدارد.

ـ اسعد النّاس من عرف فضلنا و تقرّب إلى اللَّه بنا و اخلص حبّنا و عمل بما الیه ندبنا و انتهى عمّا عنه نهینا فذاک منّا و هو فى دار المقامة معنا نیکبخت‏ترین مردم کسى است که فضیلت و برترى ما را شناخته و به وسیله ما به خداوند تقرّب جسته، و دوستى و محبّت ما را پاک و خالص داشته، و آنچه را ما بدان ترغیب کرده ایم انجام دهد، و از آنچه ما از آن نهى کرده‏ایم باز ایستد، پس چنین کسى از ما است و در سراى ماندنى در کنار ما است.

ـ اشدّ النّاس عمى من عمى عن حبّنا و فضلنا و ناصبنا العداوة بلا ذنب سبق منّا الیه إلّا انّا دعوناه الى الحقّ و دعاه سوانا إلى الفتنة و الدّنیا فآثروها و نصبوا العداوة لنا. کورترین مردم کسى است که نابینا شده از دوستى ما و برترى و فضیلت ما و دشمنى با ما را آشکار کرده بى آنکه جرم و گناهى از ما به او رسیده باشد، جز آن که ما او را به سوى حق دعوت کرده و دیگران او را به سوى فتنه و دنیا خوانده‏اند، و اینان دنیا را برگزیده و پرچم دشمنى ما را برافراشته‏اند.

ـ انّ اللَّه تعالى اطلع الى الارض فاختارنا و اختار لنا شیعة ینصروننا و یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون انفسهم و اموالهم فینا فأولئک منّا و الینا و هم معنا فى الجنان. به راستى که خداى تعالى توجّهى به سوى زمین فرمود، و ما را برگزید و براى ما شیعیانى انتخاب کرد که یاریمان کنند، و در خوشى ما خوشى کنند و در اندوه ما اندوهگین شوند، و از بذل جان و مال خویش در راه ما دریغ نورزند، اینها از ما هستند و بازگشتشان به سوى ما است و در بهشت (برین) با ما هستند.

ـ علیکم بحبّ آل نبیکم فانّه حقّ اللَّه علیکم و الموجب على اللَّه حقّکم الا ترون الى قول اللَّه تعالى «قل لا أسألکم علیه اجرا الّا المودّة فى القربى». بر شما باد به دوستى خاندان پیامبرتان که به راستى این حق خداست بر شما و لازم کند بر خدا حق شما را، مگر نمى‏بینید گفتار خداى تعالى را که فرموده: «بگو از شما مزدى درخواست نکنم جز دوستى نزدیکان خود را هم اسراء ایمان لم یفکّهم منه زیغ و لا عدول. اینان در بند ایمانند که هیچ انحراف و کجى آنها را از این بند رها نکند.

ـ لبغضنا امواج من سخط اللَّه سبحانه. دشمنى و بغض ما امواجى از خشم خداى سبحان را به همراه دارد.

ـ من أحبّنا بقلبه، و أعاننا بلسانه، و لم یقاتل معنا بیده، فهو معنا فى الجنّة دون درجتنا.

کسى که ما را به دل دوست بدارد و با زبان هم ما را یارى دهد و با دست (و بدن) با ما کار زار نکند او در بهشت با ما است اما از درجه ما پست‏تر است

ـ من تولّانا فلیلبس للمحن‏ اهابا. کسى که ما را دوست مى‏دارد باید براى (تحمل) محنتها پوستى بپوشد.

ـ نحن شجرة النّبوّة و محطّ الرّسالة و مختلف الملائکة و ینابیع الحکم و معادن العلم، ناصرنا و محبّنا ینتظر الرّحمة و عدوّنا و مبغضینا ینتظر السّطوة. ماییم درخت نبوت و فرودگاه رسالت و جایگاه رفت و آمد فرشتگان و چشمه‏هاى حکمت و کانهاى علم و دانش یاور و دوست ما چشم به راه رحمت است و دشمن ما و آنانکه بغض ما را در دل دارند چشم به راه قهر و خشم خدا هستند.

ـ نحن أمناء اللَّه على عباده و مقیموا الحقّ فى بلاده بنا ینجو الموالى و بنا یهلک المعادى. ماییم امین هاى خداوند بر بندگانش و بر پاکنندگان حق در شهرهایش، به وسیله ما دوستان نجات یابند و به وسیله ما دشمنان نابود شوند.

احادیث از غررالحکم