حذف یارانه ها، نتیجه تاکتیک جدید دولت در اتخاذ مواضع انقلابی است
دولت روحانی شش سال است که به سیاست های محوری نظام مانند اقتصاد مقاومتی و نفی وابستگی به بیگانه، مقابله با استکبارو مقاومت در مقابل زیاده خواهی آمریکا و تقویت جبهه فرهنگی مومن انقلاب و ... بی اعتنایی نشان داده و با ژست اپوزوسیونی خود این گونه وانمود کرده که با تکیه بر حمایت طیف روشنفکر و غرب زده و ... می تواند نگرش بنیادین انقلاب اسلامی در پیشبرد آرمان های دینی را به رابطه منفعلانه با غرب به قیمت تعطیلی فعالیت های علمی و تولیدی داخل، تقلیل ببخشد.
حالا که تیرهای دولت روحانی به سنگ نشست و شکست سیاسی و اقتصادی نفس گیری را برایش رقم زد و حمایت جماعت غرب زده و واداده را از او سلب کرد به ناگاه از این رو به آن رو شده و با ادبیاتی انقلابی از ضرورت اتحاد در مقابل آمریکا و استقامت در برابر زیاده خواهی دشمن سخن به میان می آورد!
طبق معمول طیف سنتی اصولگرا که از اساس حال و حوصله عملیاتی سازی گفتمان مقاومت را ندارد، باز هم خود را به تغافل زده و این گونه وانمود می کند که دولت روحانی پی به اشتباهات گذشته برده و قرار است جبهه بندی جدیدی در مقابل آمریکا شکل بگیرد و ... بلا نسبت، خودشان را به... می زنند!
این نوع گشاده دستی لیدرهای بازی خورده جریان اصولگرا در حالی است که سیاست های هسته ای، فرهنگی و دیپلماتیک دولت روحانی مانند اجرای سند 2030و تضعیف بنیه دفاعی کشور و ... که مبنای اختلاف نیروهای ارزشی با رویکرد غرب باورانه دولت های یازده ودوازده به شمار می رود همچنان به قوت خود باقی است.
نتیجه آویزان شدن متظاهرانه دولت روحانی به گفتمان و راهبردهای نظام اسلامی، خیز قوه مجریه برای حذف یارانه مردم است که ساعاتی پس از اعلام مواضع همدلانه اصولگرایان با دولت، توسط معاون اول رییس جمهور ابلاغ شد.
در واقع دولت با زیرکی خاصی، حذف مصیبت عظمای! پرداخت یارانه را که از ابتدای آغاز به کار با آن مخالف بود، از این پس پشت نقاب دلبستگی به سیاست های نظام و مودت بزرگان سیاسی کشور به اجرا درآورده و آن گونه که تلاش کرد برجام را تصمیم رسمی نظام اسلامی دانسته و شکست درآن را نیز به پای نظام بنویسد، هزینه و تبعات حذف یارانه ها که به یقین موجی از نارضایتی عمومی را دامن خواهد زد بر دوش نظام می گذارد.
