بافندگی و بازندگی
آن وقت ها که نام طلبه عدالتخواه سیرجانی همه جا بر سر زبان ها افتاده بود و در طول بست نشینی اش در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی، شخصیت های معروفی چون زاکانی و توکلی و جلیلی و ... به دیدارش می رفتند، حسین قدیانی متنی زیبا را در توصیف خیمه عدالتخواهی او به رشته تحریر درآورد.
مدتی بعد که ورق برگشت و طلبه عدالتخواه سیرجانی دستگیر شد حسین قدیانی مطلبی تند در نقدش نوشت و مدعی شد که او اگر راست می گوید مدارک مربوط به زمین خواری های سیرجان را بدهد تا وی در وبلاگش منتشر کند!
مدتی بعد طلبه سیرجانی را دیدم و پرسیدم: مگر آن روز که قدیانی به دیدن شما آمد و در شرح و وصف خیمه عدالتخواهی شما قلم فرسایی کرد به او نگفتید که بست نشینی شما در شهر ری ربطی به جریان زمین خواری های سیرجان نداشته و در اعتراض به عدم برخورد با دانه درشت های عرصه مفاسد اقتصادی است که در حرم متحصن شده اید؟
علی رضا جهانشاهی یا همان طلبه عدالتخواه سیرجانی لبخندی زد و گفت: آن موقع هم که حسین قدیانی در وصف خیمه عدالتخواهی نوشت بر اساس تخیلات ذهنی خودش بود نه این که قدم رنجه کرده و به ری آمده و حرفی از چرایی ماجرای تحصن و حقیقت ماجرا شنیده باشد.
