راهی به سوی نور

دیده اید که گاهی در مدارس کسی که از همه شلوغ تر باشد را می گذارند به عنوان مبصر و ارشد کلاس! شاید به همین دلیل بنده  توفیق داشتم مسئولیت کمیته ارزیابی راهیان نور حوزه علمیه قم را در نوروز امسال برعهده داشته باشم. به لطف خدا کار ارزیابی امسال به نظارت بر فعالیت های راهیان نور حوزه محدود نماند. منصفانه بخواهم بگویم تیم ارزیابی حوزه علمیه امسال کاری کرد که شاید بتوان آن را نخستین مطالعه اجتماعی رو در رو و چهره به چهره و یک پژوهش رسمی میدانی از سوی حوزه دانست. کمیته ارزیابی از دو تیم مستقل تشکیل داده شد. جمعی از دوستان به طور مشهود در حال نظارت و بررسی کلیه مسائل پیرامون راهیان نور به خصوص از منظر مردم بومی مناطق و آسیب شناسی این حرکت بزرگ فرهنگی بودند و تیم دوم به شکل نامحسوس با حضور در کادرهای اجرایی راهیان نور حوزه به رصد معضلات احتمالی می پرداخت.

ویژگی این تحقیق میدانی این است که علاوه بر شناسایی نقاط ضعف یا قوت راهیان نور، راهکارهای عملیاتی نیز برای ارتقای معنوی و فرهنگی مبتنی بر افکار و نیازهای اجتماعی و اعتقادی ارائه داده شده است. به نظرم به جاست تا سایر نهادهای ذی ربط نیز از نتایج این تحقیق مطلع شوند که البته نیاز به کسب اجازه و هماهنگی با حوزه علمیه قم دارند. خوب است حوزه علمیه نیز در سایر مسائل مرتبط با فرهنگ و اعتقادات مردم به این نوع مطالعات اجتماعی و بی واسطه ادامه دهد.

لازم می دانم از حسن اعتماد و حمایت حجت الاسلام رضوانی نسب به خود و مجموعه نیروهای کمیته ارزیابی تشکر کنم.

تشکر بسیار ویژه ای نیز از همه طلبه های بی ادعای کمیته ارزیابی دارم که به طور صلواتی و بی هیچ چشمداشتی رنج های موجود در این مسیر را به جان خریدند و در مقابل کاستی ها مردانه ایستادگی کرده و با اخلاصی مثال زدنی شب و روزشان را وقف این کار بزرگ نمودند به خصوص برادر خوبم جناب آقای صالحی که اگر بخواهم صادقانه بگویم بیش از من به کار و تلاش می پرداخت. انشاءالله توفیق خادمی شهدا همواره نصیبشان باشد.