قالی بافته شده را پیش پای چه کسی پهن می کنید؟!
دو روز پس از اعلام رسمی پیروزی حجت الاسلام روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، سایت های زنجیره ای وابسته به شهرداری تهران مدعی شدند باقر قالیباف از سوی رئیس جمهور منتخب به همکاری در وزارتخانه هایی مانند نفت و کشور دعوت شده است.
از همان روز بسیاری از برادران ما در ستاد انتخاباتی قالیباف نتوانستند خوشحالی خود را از این خبر مخفی کرده و گاه به وضوح اعتراف می کردند که فرصت پیش آمده مانع از هدر رفتن زحمات آنان در طول ایام انتخابات می شود!!
گذشته از میزان صحت و سقم این خبر و این که آیا چنین پیشنهادی واقعاً از سوی رئیس جمهور منتخب طرح شده و یا جزو آرزوهای سردار شهردار است، نکته ای که طرفداران قالیباف باید به آن توجه نشان دهند چرایی چنین پیشنهادی از سوی رئیس جمهور منتخب می باشد.
در نیمه دهه هشتاد، قالیباف بلافاصله بعد از انتخاب از سوی شورای شهر تهران برای تصدی امور شهرداری پایتخت، با راه انداختن چهل سایت و تعداد بسیاری از انواع نشریات و رنگین نامه ها، سعی نمود علاوه بر تبلیغ چهره خود، به سیاه نمایی مفرط از عملکرد دولت پرداخته و به زعم خود ملت را مجاب کند که انتخابشان در سال 84 اشتباه بوده است. او گمان می کرد اگر مردم از دولت اصولگرای احمدی نژاد بیزار شوند لابد به اصولگرای دیگری که اتفاقاً شهردار تهران است روی خواهند آورد.
حسن روحانی از این مسئله به خوبی آگاه است و با واگذار کردن پست به قالیباف، قدرت تخریب وی را به راحتی مهار می کند.
نتیجه دیگری که از این معامله به ظاهر شیرین – طبق تلقی حامیان قالیباف – نصیب حجت الاسلام روحانی می شود کنار زدن رقیب خطرناکی است که ممکن است با اجماع اصولگرایان و بروز اشتباهات احتمالی از سوی کابینه دولت یازدهم، حلاوت نشستن بر کرسی ریاست جمهوری را در موعد چهارساله آن از کام وی بیرون بکشاند.
اعطای جایگاه مدیریتی به سرسخت ترین رقیب روحانی، عملاً ریاست هشت ساله او را (به زعم وی) بر اریکه ریاست جمهوری، تضمین می نماید.
