بهارنارنج، ارزانی خودتان!
تا آن جا که من به یاد دارم شهر بابل را دارالمومنین لقب داده بودند. به گمانم بعضی از تابلوهای ورودی شهر نیز با این عنوان مزیّن شده بود.
در جریان سفر مقام معظم رهبری به شهرستان بابل، شعار یکپارچه مردم این شهر در زمین فوتبال هفت تیر، این گونه سر داده شد:
دارالمومنین گشته معطر جان ما فدای راه رهبر
نمی دانم چه شد که ابتکاری نو به میان آمد و شهر بابل را به شهر بهارنارنج توصیف نمودند. تابلوهای ورودی شهر عوض شد و از آن پس عنوان دارالمومنین به طور رسمی از شعارها و تریبون ها و مکتوبات مسئولان شهری حذف گردید.
یادم است گاهی به شوخی می گفتیم اگر بابل شهر بهارنارنج است پس لابد شهر همسایه ما هم می شود شهر آبلیمو!
مدتی پیش متوجه شدم مسئولان مرکز استان نیز عنوان بهارنارنج را برای شهر خود انتخاب کردند. طبیعی است این رقابت و دعوا از چشم مسافران استان مخفی نخواهد ماند. هر مسافری که وارد بابل می شود این تابلو را می بیند: به بابل، شهر بهارنارنج خوش آمدید. آن وقت کمی آن طرف تر، حدود چهل کیلومتر پس از خروج از بابل چشمش به این تابلو می افتد: به ساری، شهر بهارنارنج خوش آمدید!
دعوای سر واژه بهارنارنج از جنس دعوا بر سر عنوان خلیج همیشه فارس نیست. این جا بحث نه بر سر تاریخ و اصالت ها که بر مدار تعصبات قومیتی استوار گردیده است.
به عنوان یک شهروند بابلی توصیه می کنم عنوان بهارنارنج را بدون هیچ حاشیه و کش و قوسی، دودستی و سخاوتمندانه تقدیم برادران ساروی خود کنیم. بابل همان دارالمومنین باشد (که هست) بهتر است.
یکی از ویژگی های شهر مذهبی بابل، تعدد حضور هیئت هاست که در مناسبت های مذهبی، چهره شهر را به پایگاه اهل بیت علیهم السلام تبدیل می کنند. این ویژگی را باید از افتخارات این شهرستان برشمرد.
پیشنهاد می کنم به پاس دل ولایی محبان اهل بیت در این شهر حماسه و شهادت، روی تابلوهای ورودی شهر بنویسند: به "حسینیه بابل" خوش آمدید.
